سه شنبه ۱۶ اردیبهشت ۰۴

بیماری آندومتریوز چیست ؟ علل و راه درمان آن

۲۲ بازديد

 یکی از شایع ترین بیماری های زنان، آندومتریوز است. این بیماری اغلب در 5 تا 10 درصد از رده سنی باروری خانم ها (سنین باروری خانم ها) قابل مشاهده است. این مشکل هنگامی رخ می دهد که بافت آندومتر (لایه درونی رحم) در مکان هایی نامناسب مانند روی تخمدان ها، پشت رحم و حفره لگن رشدی نا به جا داشته باشد.

در سیکل های طبیعی قاعدگی با ریزش لایه داخلی رحم یا اندومتر، دفع آن از بدن صورت می گیرد. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه این بیماری

تاریخچه بیماری آندومتریوز

تاریخچه بیماری آندومتریوز

توصیف این بیماری برای اولین بار مربوط به سال 1860 و فردی به نام روکیتانسکی است. نامگذاری آن در سال 1925 و توسط سامپسون انجام شد. برآوردها نشان می دهد که این بیماری می تواند تاثیر خود را به طور کلی روی 7 تا 10 درصد از خانم ها و همچنین 38 درصد از خانم های نابارور بگذارد.

تعریف بیماری آندومتریوز

شناخت بیماری آندومتریوز

شناخت بیماری آندومتریوز

در خانم هایی که مستعد تشکیل این عارضه (Endometriosis) هستند، با جایگزینی این بافت طبیعی در مکان های غیر معمول، چسبندگی به وجود می آید و نواحی آندومتریوزی تولید می شود. هنگامی که سلول های اندومتر در تخمدان به صورت بیش از حد رشد کنند، کیست های آندومتریوزی به وجود می آید.

با جمع شدن ماده ای قهوه ای رنگ درون کیست، سلول های اولیه تخمدان دچار آسیب دیدگی می شوند که در نهایت منجر به چسبندگی و صدمه به لوله های رحمی خواهد شد. در نهایت چسبندگی اطراف تخمدان ها و آسیب دیدگی لوله های فالوپ موجب بروز ناباروری می شود.

طی سالیان اخیر راجع به این بیماری تحقیقات و مطالعات بسیار زیادی اجرا شده است. در گذشته عمده ترین تئوری های ایجاد این عارضه را می توان مواردی مانند انتقال سلول های اندومتری از دوران رحم طی مدت زمان خونریزی های قاعدگی به درون لگن در نظر گرفت. اما در حال حاضر مهم ترین دلایل بروز این عارضه را به نقش اختلالات سیستم ایمنی و واکنش های التهابی نامتعارف بدن ارتباط داده اند.

در نمونه هایی که از نواحی اندومتریوزی تهیه شده است، افزایش سلول های التهابی خاص قابل مشاهده بوده است. در نتیجه اخیرا این عارضه را در دسته بیماری های التهابی و اتوایمیون قرار داده اند. تحقیقات اخیر پیرامون این موضوع بوده است که داروهایی را بیابند که واکنش های ایمنی را به منظور درمان این عارضه کنترل کنند.

علائم این بیماری چیست؟

علائم بیماری آندومتریوز

علائم بیماری آندومتریوز

این عارضه با علائمی خود را نشان می دهد که عبارتند از:

  • دردهای شدید در حین قاعدگی
  • دردهای مزمن لگن
  • درد در حین نزدیکی
  • علائم ادراری مانند تکرر ادرار و خونریزی
  • علائم گوارشی مانند اسهال و یبوست

ممکن است در اغلب موارد این بیماری فاقد هر نشانه ای باشد و این امر در حین بررسی دلایل ناباروری تشخیص داده شود. با این که واژه آندومتریوز و ناباروری با یکدیگر قابل مشاهده هستند، اما احتمال بروز این عارضه در زنان بارور نیز وجود دارد.

بافت نابجای رحم و تخمدان موجب می شود که کیست هایی پر از خون و عفونت شکل بگیرد که به آن کیست شکلات نیز می گویند. در صورت پاره شدن و ورود محتویات آن به درون شکم، فرد بیمار با مشکلات جدی مواجه خواهد شد.

روش تشخیص بیماری آندومتریوز

روش های تشخیص این بیماری را در ادامه توضیح داده ایم.

معاینه لگن

در حین معاینه لگن، پزشک و بهترین دکتر متخصص زنان زایمان به لمس ارگان های درون لگن از لحاظ ساختارهای غیرطبیعی با دست می پردازد که کیست های دستگاه تناسلی یا اسکارهای پشت رحم در دسته ساختارهای غیرطبیعی قرار می گیرند. اغلب لمس نواحی کوچک که دارای آندومتریوز هستند، امکان پذیر نیست؛ مگر این که زمینه ساز بروز کیست شده باشند.

معاینه واژینال

در نوع شدید این بیماری، بیمار در حین حرکت رحم در معاینه واژینال با دردهای شدید لگن مواجه می شود. پزشک و دکتر متخصص زنان مشهور در تهران در حین معاینه متوجه برجستگی هایی مشابه با ندول در بخش های پشتی رحم می شود که دردناک هستند.

سونوگرافی واژینال

علائم این بیماری در سونوگرافی واژینال به صورت مواردی مانند چسبیدن تخمدان ها به یکدیگر، به عقب برگشتن رحم، ضخیم شدن بافت میان رحم و روده ها و کیست های شکلاتی را در بر می گیرد. در صورت مشاهده کیست های شکلاتی، بیش از نود درصد ارزش دارد که برای تشخیص این مشکل، سونوگرافی واژینال انجام شود.

ام ار آی

این مورد نیز یکی از روش های تشخیص این بیماری است که درگیری احشای مجاور مانند روده ها نیز در آن ممکن است.

لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی به عنوان یک روش مستقیم جراحی ارگان های شکمی و لگنی در نظر گرفته شده و از طریق ایجاد برشی کوچک در دور ناف و وارد شدن دوربین آندوسکوپی انجام می شود. بدیهی است که می توان لاپاراسکوپی را بهترین روش تشخیص این بیماری معرفی کرد. زیرا با استفاده از این روش، تشخیص دادن موارد خفیف و فاقد علامت این عارضه نیز امکان پذیر خواهد بود.

در نتیجه برای تشخیص زود هنگام باید بدون فوت وقت به متخصصی حرفه ای مراجعه کنید. در حالی که شاید پیدا کردن این متخصص از شما زمان بگیرد.

اما می توانید با استفاده از سایت دکتر با من از قابلیت ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان مانند مشاوره پزشکی برخوردار شوید. در حقیقت این مجموعه به برقراری هر چه بهتر ارتباط میان پزشکان و مراجعه کنندگان کمک می کند؛ به این صورت که مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را تعیین می کند.

موارد افزایش دهنده احتمال ابتلا به آندومتریوز

  • یائسگی زودرس
  • آغاز زودرس سیکل های قاعدگی
  • خونریزی های شدید قاعدگی
  • سیکل های قاعدگی طولانی
  • ناهنجاری های رحمی
  • سابقه وجود همین بیماری در خویشاوندان و بستگان نزدیک

روش درمان

درمان آندومتریوز

درمان آندومتریوز

  • درمان های جراحی
  • درمان های دارویی

1. درمان جراحی

لاپاراسکوپی را می توان به عنوان بهترین روش جراحی برای درمان این مشکل مطرح کرد. این روش در استفاده از دوربین و لنزهای قوی بزرگ نمایی ایجاد می کند و به همین دلیل نقاط اندومتریوز را به خوبی نمایان می کند. برخی نواحی که احتمال ابتلا به بیماری در آنها بالا است باید به خوبی بررسی شوند که تخمدان ها و روده ها جز این نواحی هستند. همه نقاط درگیر به وسیله انرژی کوتری یا لیزر منهدم یا حتی خارج می شوند.

برای برداشتن آندومتریوزی در صورت درگیری روده ها و چسبندگی بافت باید اقدام مناسبی انجام داد؛ زیرا انرژی حرارتی روی روده ها تاثیر نامطلوبی می گذارد. عمقی بودن این مشکل منجر به تشکیل شدن بافتی ضخیم و ندولار میان رحم و روده ها می شود که جداسازی این بافت به کمک وسیله هایی خاص انجام می شود و موجب کنترل خونریزی عروقی خواهد شد.

بافت اندومتری می تواند درد لگنی فراوانی در افراد به وجود آورد و به همین علت در صورت برداشته نشدن این بافت حین انجام لاپاراسکوپی، درد بیمار در حین نزدیکی و همچنین دردهای مزمن لگنی باقی خواهند ماند.

چسبندگی بافت آندومتریوز عمقی به سیستم حالب و روده ها باعث می شود که این اعضای حیاتی در هنگام جدا کردن این بافت دچار آسیب دیدگی شوند. دریافت کمک از یک جراح اورولوژی یا کولون در حین عمل می تواند کمک کننده باشد و به جراح زنان کمک کند. گاهی اوقات نیز خارج شدن بخشی از روده ها لازم است تا فرد از بیماری خلاصی پیدا کند و دوخته شدن بخش های باقی مانده به یکدیگر امکان پذیر باشد.

نکاتی در مورد جراحی لاپاراسکوپی

در بیمارانی که به ناباروری مبتلا هستند، انجام جراحی لاپاراسکوپی باید دقیق انجام شود. در صورتی که لوله های رحم و هیدروسالپنکس لازم به شدت گرفتار شده باشند، منجر به قطع شدن اتصال لوله ها از رحم خواهند شد. بیشترین استرس جراح در حین جراحی این است که در هنگام جدا کردن جدار کیست های آندومتریوزی، آسیبی به تخمدان ها وارد نشود.

کیست ها در عمق تخمدان در حین ایجاد کیست های شکلاتی درون تخمدان شکل می گیرند و احتمال آسیب دیدگی عمقی تخمدان ها هنگام جدا کردن جداره کیست بالاتر خواهد رفت. از طرفی دیگر دیواره کیست دارای ضخامتی بیش از حد است و احتمال دارد که سلول های زایای تخمدان کنده شوند و از بین بروند. می توان گفت که جراحی های مکرر موجب می شوند که بافت تخمدان از بین برود و موضوع یائسگی زودرس نیز مطرح می شود.

در راستای این موضوع دکتر با من توانسته است مجموعه ای از بهترین متخصصان و پزشکان را به متقاضیان معرفی کند. در این صورت افراد می توانند از موقعیت مکانی، نوع تخصص، نحوه دسترسی، شماره تلفن تماس و موارد دیگر مرتبط با هر پزشک آگاه شوند و متخصصی متناسب با نوع نیاز خود انتخاب کنند.

علت جراحی نکردن کیست های کوچک توسط متخصصان نازایی

ترجیح متخصصان نازایی این است که جراحی کیست های کوچک را در این حیطه انجام ندهند و در صورت نیاز به جراحی پیش از عمل، قرارگیری بیمار در سیکل ای وی اف و فریز کردن تخمک ها انجام می شود. بعد از این که از ذخیره شدن تخمک بیمار اطمینان حاصل شد، وی تحت جراحی قرار خواهد گرفت.

در خانم هایی که دیگر مایل به فرزندآوری نیستند، بهتر است جدا شدن رحم و تخمدان ها حین جراحی به طور کامل انجام شود. در این صورت، بارداری در چنین افرادی دیگر رخ نخواهد داد و مصرف هورمون های مناسب لازم خواهد بود تا علائم ناشی از یائسگی کنترل شود. یائسگی بر این مشکل تاثیری مثبت و بهبود دهنده دارد؛ در نتیجه به خانم هایی که به سن یائسگی نزدیک هستند، پیشنهاد نمی شود که جراحی کنند.

در صورتی که جراحی به طور کامل انجام شود و رحم و تخمدان ها خارج شوند، احتمال عود کردن این مشکل کمتر می شود. بهتر است هورمون های استروژن که اثر آنها روی این عارضه تحریکی است، مصرف نشوند تا علائم یائسگی کنترل شوند.

2. درمان دارویی

این بیماری را می توان یک بیماری عود کننده در نظر گرفت؛ به همین علت درمان های جراحی به تنهایی نمی توانند برای کنترل بیماری کافی باشند و استفاده از درمان های دارویی ضرورت دارد تا از برگشت بیماری جلوگیری شود. در موارد خفیف بودن این مشکل یا کیست های کوچک تخمدان، کمک گرفتن از درمان های دارویی توصیه می شود.

 انواع داروها

انواع داروهای ضد آندومتریوز موارد زیر را در بر می گیرد:

  • داروهای مهار کننده سیستم هیپوتالاموس هیپوفیز و تخمدان مثل دکاپپتیل، دیفرلین و داروی میکرورلین
  • داروهای شبه پروژسترونی مانند دینوژست، روژست و مدروکسی پروژسترون
  • داروهای تعدیل کننده سیستم ایمنی در بدن
  • داروهای مهار کننده ترشح هورمون های تخمدان مانند قرص های جلوگیری از بارداری

در صورتی که روش درمان دارویی انتخاب شود، بیمار باید به صورت دقیق تحت کنترل قرار گیرد. ممکن است امتحان شود که داروهای مختلف روی بیمار چه واکنشی به دنبال دارد تا طی مدت زمانی مناسب، انتخاب بهترین دارو انجام شود.

یکی از درمان های مفید و بلند مدت ضد آندومتریوز این است که از ای یو دی میرنا استفاده شود. در بیمارانی که با دردهای شدید لگنی مواجه می شوند، درد حین نزدیکی که کاندید درمان ناباروری نیستند، ای یو دی میرنا میزان زیادی از هورمون پروژسترون را تولید می کند و می تواند ناراحتی این بیماران را کنترل کند.

در نهایت در خانم هایی که دردهای لگنی شدید رخ می دهد، بلوک اعصاب لگن می تواند تاثیر قابل توجهی در کنترل درد داشته باشد و دیگر نیازی نباشد که بیمار جراحی انجام دهد.

توصیه های پزشک

  • در صورت رنج بردن از دردهای شدید لگنی و درد حین نزدیکی، مراجعه به پزشک لازم است تا بررسی های لازم انجام شود.
  • سونوگرافی واژینال را می توان بهترین شیوه تشخیص آندومتریوز در بین انواع روش های کم تهاجمی در نظر گرفت.
  • همواره باید به این نکته توجه کرد که این عارضه به عنوان یک بیماری عود کننده در نظر گرفته می شود؛ در نتیجه اجرای جراحی، فرد را از مصرف داروها بی نیاز نمی کند.
  • در صورت عدم تمایل به فرزندآوری، خارج شدن رحم و تخمدان ها به طور کامل را می توان بهترین روش درمان معرفی کرد.
  • اگر ذخیره تخمک فرد پایین است، ممکن است جراحی یائسگی را به وجود آورد.
  • بهتر است ذخیره تخمک قبل از جراحی اجرا شود که این موضوع باید با صلاحدید پزشک باشد.

کدام خانم ها بیشتر در معرض مبتلا شدن به آندومتریوز قرار دارند؟

  • خانم هایی که بارداری منجر به زایمان نداشته اند.
  • بلوغ زود هنگام
  • سیکل های پریود کوتاه (اغلب زودتر از 27 روز پریود شدن)
  • یائسگی دیر هنگام
  • قرارگیری در معرض استروژن زیاد
  • مبتلا شدن یکی از بستگان نزدیک مثل خاله، مادر و خواهر
  • توده بدنی کم
  • اختلالات آناتومیک در رحم که خروج خون پریود را مشکل می کند.
  • مصرف الکل و مواد مخدر

عوامل بالا به این معنا نیست که هر فردی با ویژگی های بالا حتما به این بیماری مبتلا می شود؛ بلکه به این معنا است که این موارد، افراد را مستعد مبتلا شدن به این بیماری خواهد کرد.

خطرات آندومتریوز

اختلال در باروری را می توان اصلی ترین عارضه و خطر این بیماری در نظر گرفت. حدود یک سوم تا نیمی از خانم هایی که با این مشکل مواجه می شوند، به دشواری باردار خواهند شد.

آزاد شدن سلول تخمک از تخمدان و حرکت آن به سمت رحم از طریق لوله فالوپ برای حاملگی لازم است تا بارور شدن آن در مسیر توسط یک اسپرم انجام شود و متصل شدن آن به دیواره رحم رخ دهد. این بیماری از راه های مختلفی می تواند مانع از بارداری شود که عبارتند از: انسداد مسیر حرکت تخمک و راه های غیر مستقیم مانند از بین بردن تخمک و اسپرم.

با این حال، تعداد بسیار زیادی از افراد مبتلا به این بیماری توانایی باردار شدن و به وجود آوردن فرزندی سالم را دارند؛ در نتیجه توصیه پزشکان این است که از به تعویق انداختن بارداری جلوگیری کنند. زیرا ممکن است بیماری با گذشت زمان وضعیت بدتری پیدا کند.

در حدود هفتاد درصد از خانم های مبتلا به آندومتریوز متوسط یا خفیف، مشکلی برای بارداری نخواهند داشت.

این عارضه می تواند تاثیری قابل توجه بر ساختار و آناتومی لگن داشته باشد و مواردی مانند ایجاد کیست در تخمدان، چسبندگی میان رحم و تخمدان و اعضای دیگر را به دنبال داشته باشد. این چسبندگی ها می توانند تاثیر قابل توجهی بر ساختمان و عملکرد طبیعی رحم و تخمدان داشته باشند.

همچنین آندومتریوز می تواند مواد التهابی ترشح کند و از این طریق بر تخمک، اعضای لگنی و لانه گزینی جنین اثر منفی داشته باشد.

کلام آخر

آندومتریوز را می توان یک بیماری مزمن در نظر گرفت که درمانی ندارد و در حال حاضر دلیلی برای آن مطرح نشده است. اما منظور این نیست که چنین اختلالی باید تاثیر منفی بر زندگی روزمره داشته باشد. درمان هایی که در کنترل مشکلات درد و باروری اثرگذار هستند، شامل داروها، جراحی و هورمون درمانی می شوند.

علائم این عارضه اغلب بعد از یائسگی بهبود پیدا می کند. برای کنترل این بیماری باید به سایت دکتر متخصص زنان مراجعه کرد و پس از آن به صورت حضوری با این متخصصان به مشورت پرداخت. این کار نیز توسط سایت دکتر با من به آسانی و با سرعت بالاتری رخ خواهد داد.

بیماری آلبینیسم یا زالی چیست ؟ علل و علائم آن

۲۰ بازديد

آیا تا به حال کلمه آلبینیسم یا زالی به گوشتان خورده است؟ در دنیا بیماری های مختلفی وجود دارد که موجب تغییر در ظاهر افراد مبتلا می شوند که این بیماری یکی از آنها است. ابتلا به این بیماری وراثتی باعث تغییر رنگ مو، پوست و چشم افراد می شود.

سایت دکتر با من تمام تلاشش را کرده است که بروزترین اطلاعات را برای شما در مورد این بیماری جمع آوری کند. برای کسب اطلاعاتی در مورد چگونگی ایجاد، علائم این بیماری و همچنین شیوه درمان و روش مقابله با آن، در ادامه با ما همراه باشید.

آلبینیسم یا زالی چیست؟

Albinism یا همان بیماری زالی ناشی از اختلالات ژنتیکی است که باعث ایجاد تغییر رنگ در پوست، مو و چشم افراد می شود. تمامی رنگ های موجود در بدن انسان اعم از رنگ پوست، چشم، مو و … به علت وجود 6 ژن اصلی در بدن است، حال اگر این ژن ها دچار آسیب شوند، باعث کم رنگی و تغیر رنگ مو، چشم و حتی پوست افراد می شود. نام این اختلال آلبینیسم یا زالی است.

این بیماری چگونه به وجود می آید؟

رنگدانه هایی به نام ملانین عامل ایجاد رنگ در پوست، چشم‌ و مو انسان است. این بیماری در اثر تولید معیوب ملانین از تیروزین و از واکنش‌های متابولیکی به وجود می آید. اغلب افراد مبتلا به این بیماری مقدار ملانین کمی دارند و برخی از آنها بدون این رنگدانه هستند.

وجود ملانین باعث محافظت از پوست در برابر نور خورشید می شود و از آسیب دیدگی پوست جلوگیری می کند. قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث افزایش ملانین می شود که نتیجه این افزایش رنگ دانه برنزه شدن پوست است. افراد مبتلا به این بیماری به دلیل عدم وجود ملانین در پوست، پوست حساسی نسبت به نور خورشید دارند و گاهی نیز دچار آفتاب سوختگی می شوند.

تاریخچه بیماری زالی

این بیماری اولین بار توسط پزشک بریتانیایی به نام سر آرچیبالد ادوارد گارود در سال 1908 کشف و معرفی شد. در ابتدا اعتقاد بر این بود که این بیماری ناشی از کمبود ملانوسیت است، اما در اواخر سال 1950 علت به وجود آمدن بیماری عدم فعالیت آنزیم تیروزین کیناز اعلام شد.

انواع این بیماری را بشناسید

با توجه به اینکه کدام ژن معیوب باعث اختلال در فرد مبتلا شده است، می توان به موارد زیر اشاره کرد.

  • آلبینیسم چشمی پوستی (OCA): نوع اول این بیماری به دلیل جهش در یکی از 4 ژن بروز پیدا می کند. افراد مبتلا به OCA بعد از تولد دارای پوست شیری یا سفید، موهای سفید و همچنین چشمان آبی هستند. با توجه به ژن درگیر در فرد، هشت نوع فرعی از OCA وجود دارد.
  • آلبینیسم چشمی (OA): در نوع دوم این بیماری، تنها سیستم بینایی فرد مبتلا تحت تاثیر قرار می گیرد و پوست و مو دچار تغییر نمی شوند. برخی از انواع OA از الگوی وراثت مرتبط با x انتقال داده می شوند، این الگو تاثیر متفاوتی در دختران و پسران دارد، مثلا اغلب دخترانی که مبتلا به ژن آلبینیسم یا زالی هستند، ناقل این بیماری اند، در صورتی که اغلب پسران دارنده این ژن، به این بیماری مبتلا می شوند.
  • سندروم هرمانسکی پودلاک: این سندروم در پورتوریکو شیوع بیشتری دارد و به عنوان ناهنجاری آلبینیسم یا زالی شناخته می شود، این ناهنجاری حاصل وجود نقص در یکی از هشت ژن است. در افراد مبتلا به این سندروم گاهی علائمی نظیر بیماری های ریوی و روده ای دیده می شود.
  • سندرم چدیاک-هیگاشی: این سندروم نوع نادری از این بیماری است که نقص ارثی گلبول های سفید در خون باعث ایجاد آن می شود که نقص در ژن LYST را به همراه دارد. علائم و نشانه های آن اعم از موهای قهوه ای، بور یا نقره ای درخشان، پوست سفید کرمی متمایل به خاکستری است و به علائم دسته اول (OCA) شباهت دارد.

با علائم بیماری زالی آشنا شوید

علائم بیماری زالی یا آلبینیسم

علائم بیماری زالی یا آلبینیسم

هر بیماری علائم مخصوص به خود را دارد که آشنایی با آنها به فرد مبتلا کمک می کند راحت تر نوع بیماری خود را تشخیص دهد و برای درمان خود اقدام کند. ما در این قسمت برای شما علائم این بیماری را شرح داده ایم تا شما راحت تر بتوانید افراد مبتلا به این بیماری را تشخیص دهید.

رنگ پوست افراد مبتلا

در اغلب افراد مبتلا به این بیماری پوستی سفید، صورتی یا کرم رنگ دیده می شود، اما اگر فرد به OA مبتلا شده باشد، آنگاه رنگ پوست فرد مبتلا ممکن از قهوه ای کم رنگ یا حتی هم رنگ با پوست بستگانش باشد.

در برخی از افراد مبتلا شروع یا تسریع تولید رنگ دانه های ملانین در سنین بزرگسالی دیده خواهد شد که گاهی منجر به تیره شدن پوست می شود. پوست این افراد در معرض آفتاب دچار سوختگی می شود و احتمال ابتلای فرد را به سرطان پوست افزایش می دهد.

رنگ چشم افراد

در اغلب افراد مبتلا به این بیماری چشمان خاکستری، قهوه ای یا آبی کم رنگ دیده می شود. رنگ چشم افراد مبتلا به میزان ملانین و نوع آلبینیسمی که فرد به آن مبتلا است، بستگی دارد. گاهی به دلیل عدم وجود ملانین در عنبیه چشم افراد مبتلا رنگ چشم آنها صورتی مایل به قرمز خواهد بود.

رنگ مو

اغلب افراد مبتلا دارای موهایی بلوند، سفید یا روشن هستند، البته باید توجه داشت برخی از آنها موهای قهوه ای یا زنجبیلی رنگ دارند. در قسمت ابروها و مژه نیز این تغییر رنگ مو قابل مشاهده است، افراد مبتلا ابروها و مژه های سفید، زرد یا گاهی هم مایل به قرمز دارند.

با افزایش سن در افراد مبتلا دیده شده است که رنگ موها تیره یا قهوه ای روشن شود.

خطرات و عوارض بیماری زالی چیست؟ 

عوارض بیماری زالی

عوارض بیماری زالی

هر بیماری عوارضی دارد که بهتر است با آن آشنا شد و با مراجعه به دکتر ژنتیک از عوارض آن پیشگیری کرد یا آنها را کاهش داد. ما در ادامه از عوارض این بیماری به شما خواهیم گفت.

  • سرطان پوست
  • آفتاب سوختگی های شدید و مکرر
  • مشکلات روانی و اجتماعی
  • انحراف چشم
  • فوتوفبیا
  • ضعف در بینایی
  • نیستاگموس
  • آسیگماتیسم

روش درمان این بیماری چیست؟

این بیماری قابل درمان نیست و تنها می توان با مراجعه به متخصص ژنتیک از علائم و خطرات آن جلوگیری کرد و تا حدی آنها را کاهش داد.

درمان های مخصوص مشکلات چشمی

فرد مبتلا به این بیماری با افزایش سن باید به دکتر متخصص بینایی مراجعه کند که از مشکلات چشمی ناشی از این بیماری مثل دوربینی، نزدیک بینی و آستیگمات و… جلوگیری کند.

درمان مشکلات مربوط به پوست

از آنجایی که افراد مبتلا دارای پوست حساس مخصوصا در برابر نور خورشید هستند، باید مرتب از ضد آفتاب هایی با ضریب محافظت بالا استفاده کنند و در صورت بروز علائم پوستی همچون پیدا شدن خال، ظاهر شدن لکه یا توده جدید فرد مبتلا باید به دکتر متخصص پوست خود مراجعه کند.

 درمان خانگی بیماری آلبینیسم یا زالی چیست؟

مصرف برخی از گیاهان دارویی می تواند از علائم این بیماری بکاهد و به رنگ دانه های موجود در مو کمک کند، مثلا مصرف موضعی و روزانه روغن مورینگا، نوشیدن آب هویج زرد، خوردن یک قاشق غذاخوری روغن زیتون به همراه هلیله سیاه خرد شده و ضماد پودر برگ انبه می تواند بسیار کمک کننده باشد.

آزمایش و چگونگی تشخیص بیماری زالی

آزمایش و چگونگی تشخیص بیماری زالی

آزمایش و چگونگی تشخیص بیماری زالی

در ابتدا با مراجعه به پزشک متخصص اختلالات چشم و بینایی آزمایش هایی برای بررسی میزان انحراف چشم و تشخیص نیستاگموس صورت می گیرد. اگر فرزند شما تنها در یکی از چشم هایش دچار نیستاگموس باشد، ممکن است علت آن بیماری دیگری باشد.

گاهی دکتر متخصص چشم و شبکیه با استفاده از وسیله ای خاص به بررسی چشمی شبکیه و علائم رشد غیر طبیعی می پردازد و گاهی هم با استفاده از تست میزان امواج مغزی فرد مراجعه کننده را در اثر تابیده شدن نور یا الگوی معکوس به هر چشم اندازه گیری می کند که وجود یا عدم وجود اعصاب بینایی معیوب را مشخص کند. امروزه از آزمایش الکترو دیاگونیک برای تشخیص این بیماری استفاده می شود.

چگونه می توان از بیماری آلبینیسم یا زالی پیشگیری کرد؟

پیشگیری از این بیماری امر بسیار مهمی است، چرا که غیر قابل درمان به شمار می رود. بنابراین چنانچه فردی در خانواده شما به آلبینیسم مبتلا است، شما نیز باید به مشاور ژنتیک مراجعه کنید که بدانید چند درصد احتمال داشتن فرزندی مبتلا به این بیماری برای شما در آینده وجود خواهد داشت.

طول عمر بیماران مبتلا

بیماری آلبینیسم در طول عمر افراد مبتلا هیچ اثری نخواهد گذاشت و این افراد طول عمر طبیعی خواهند داشت.

تاثیر این بیماری بر سبک زندگی

فرض کنید محمد پسری 10 ساله است که دچار بیماری آلبینیسم یا زالی است و موها و پوست او سفید رنگ هستند و در اثر این بیماری چشم های او به رنگ صورتی مایل به قرمز در آمده اند. او در مدرسه به دلیل این ظاهر متفاوت دوستی ندارد و اغلب هم کلاسی هایش از او دوری می کنند که این موضوع باعث شده است محمد به فردی منزوی تبدیل شود و از داشتن همچین ظاهری متنفر باشد.

یکی از مشکلاتی که این افراد با آن دست و پنجه نرم می کنند، واکنش منفی افراد جامعه نسبت به آنها است، آنها اغلب در دوران کودکی در دوست یابی و در بزرگسالی در ازدواجشان به مشکل بر می خورند و به دلیل اجتناب از تعاملات اجتماعی دچار کمبود عاطفی هستند. به همین دلیل مشاوره گرفتن از روان درمانگر و صحبت کردن با مشاوری خوب می تواند زندگی اجتماعی این افراد را تا حدودی بهبود بخشد.

کلام آخر

ما در این مقاله سعی کردیم برای شما از مهم ترین نکات این بیماری بگوییم و به شما کمک کنیم تا با این بیماری و افراد مبتلا به آن بیشتر آشنا شوید. همانطور که متوجه شدید، آلبینیسم یا بیماری زالی ارثی است و درمانی برای آن وجود ندارد و تنها می توان با مراجعه به دکتر متخصص ژنتیک علائم آن را کاهش داد.

اگر به دنبال بهترین دکتر متخصص ژنتیک در این زمینه هستید و می خواهید با مشاور ژنتیک صحبت کنید و در سریع ترین زمان ممکن روند پیشگیری از علائم و خطرات این بیماری را آغاز کنید، سایت دکتر با من برای شما بهترین گزینه است.

در سایت دکتر با من شما قادر خواهید بود در سریع ترین زمان و در هر ساعت از شبانه روز از بهترین دکتر متخصص ژنتیک در زمینه مد نظرتان مشاوره بگیرید و هر چه زودتر روند درمان بیماری خود را آغاز کنید.

بیماری آکندروپلازی یا کوتولگی چیست ؟ علل و علائم آن

۲۳ بازديد

قد یک صفت پلی ژنتیکی است، یعنی چند ژن متفاوت روی آن تاثیر می گذارد. به این صورت که اگر قد پدر یا مادر شما کوتاه است، دلیلی بر کوتاه قد شدن شما نیست. با این حساب اگر همه افراد خانواده پدری و مادری شما کوتاه قد باشند، شما هم شانس بالایی برای کوتاهی قد دارید. در ادامه این مقاله با بیماری به نام آکندروپلازی یا کوتولگی که باعث کوتاهی قد در انسان است، بیشتر آشنا می شویم. اگر می خواهید در مورد این بیماری اطلاعات کافی داشته باشید، این مقاله را مطالعه کنید.

آکندروپلازی چیست؟

بیماری آکندروپلازی یا کوتولگی

بیماری آکندروپلازی یا کوتولگی

این بیماری (Achondroplasia) یک اختلال ژنتیکی در رشد استخوان اندروکندرا است که از ویژگی های بسیار مهم آن کوتولگی محسوب می شود. افرادی که این بیماری را دارند، دارای دست ها و پاهای کوتاهی هستند، در صورتی که نیم تنه دارای طول طبیعی است.

افراد مبتلا به این بیماری قد 131 سانتی متر برای مردان و 123 سانتی متر برای زنان دارند. همچنین یکی دیگر از ویژگی های این بیماری می توان به سر بزرگ و پیشانی برجسته در افراد بیمار اشاره کرد.

انواع مختلف بیماری کوتولگی

این بیماری یک بیماری اتوزومال غالب است و سه شکل اصلی دارد:

  • هموزیگوت کشنده: نوزادانی که با هموزیگوت متولد می شوند، معمولا مرده به دنیا می آیند یا در عرض چند ماه پس از تولد می میرند.
  • هتروزیگوت غیر کشنده
  • آکندروپلازی شدید

عوامل بیماری کوتولگی

در مرحله اولیه رشد جنین، بیشتر اسکلت از غضروف تشکیل شده است. در موارد عادی، بیشتر غضروف ها تبدیل به استخوان می شوند. اگر به این بیماری مبتلا باشید، بسیاری از غضروف ها به استخوان تبدیل نمی شود. این بیماری به دلیل جهش در ژن به وجود می آید که باعث اختلال در رشد طبیعی اسکلت انسان است.

آیا این بیماری ارثی است؟

در بیشتر از 80 درصد موارد این بیماری ارثی نیست و تنها حدود 20 درصد موارد ارثی است. اگر یکی از والدین این عارضه را داشته باشد، احتمال این که کودکشان به این بیماری مبتلا شود، 50 درصد خواهد بود.

بیماری مورد نظر در اثر جهش خود به خودی در ژن اتفاق می افتد. همچنین این جهش از الگوی توارث اتوزومال غالب پیروی می کند.

در ادامه قصد داریم با علائم این بیماری آشنا شویم.

علائم بیماری آکندروپلازی یا کوتاه قامتی

علائم آکندروپلازی یا کوتاه قامتی

علائم آکندروپلازی یا کوتاه قامتی

افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، به طور کلی سطح هوش طبیعی دارند. یعنی علائم آن ها جسمی است، نه روانی. در هنگام تولد، کودک مبتلا به بیماری کوتولگی احتمالا دارای موارد زیر خواهد بود:

  • قد کوتاهی که از نظر سن و جنس به صورت قابل توجهی کمتر از حد متوسط است.
  • کوتاهی دست ها و پاها، به ویژه بالای بازوها و ران ها در مقایسه با بدن
  • انگشت های کوتاهی که در آن انگشت حلقه و وسط ممکن است از هم دیگر دور باشند.
  • سر نامتناسب با بدن
  • پیشانی غیر طبیعی بزرگ و برجسته
  • در خم کردن آرنج مشکل دارند.
  • چاق هستند.
  • عفونت گوش به دلیل باریک بودن مجرای گوش
  • ایجاد پاهای خمیده
  • انحنای غیر طبیعی ستون فقرات
  • تنگی کانال نخاعی جدید و شدید

تشخیص بیماری کوتولگی

تشخیص بیماری آکندروپلازی یا کوتولگی

تشخیص بیماری آکندروپلازی یا کوتولگی

پزشک متخصص شما ممکن است در دوران بارداری یا بعد از تولد نوزاد بیماری کودک شما را تشخیص بدهد.

تشخیص در دوران بارداری

بعضی از ویژگی های بیماری مورد نظر در طول سونوگرافی قابل تشخیص است. اینها شامل هیدروسفالی یا سر غیر طبیعی بزرگ است. اگر دکتر متخصص ژنتیک شما مشکوک به این بیماری باشد، ممکن است آزمایشات ژنتیکی تجویز کند. این آزمایش ها نمونه گیری از مایع آمنیوتیک (مایعی که جنین را در رحم احاطه کرده است) صورت می گیرد.

تشخیص بعد از تولد کودک

پزشک شما می تواند با بررسی ویژگی های کودک شما بیماری را تشخیص بدهد. همچنین ممکن است پزشک برای اندازه گیری طول استخوان های نوزاد عکس برداری با اشعه ایکس را تجویز کند. این کار می تواند تشخیص پزشک را آسان تر کند. همینطور برای جستجوی ژن معیوب آزمایش خون تجویز شود.

تاریخچه بیماری کوتاه قامتی

تاریخچه بیماری آکندروپلازی یا کوتولگی

تاریخچه بیماری آکندروپلازی یا کوتولگی

اصطلاح آکندروپلازی برای اولین بار در سال 1878 برای جدا کردن آن از راشیتیسم استفاده شد. معنی این بیماری «بدون تشکیل غضروف» است. اوایل به عنوان یک توصیف عمومی برای همه اختلالات اندام کوتاه استفاده می شد. در نیمه اول قرن بیستم جزئیات و ویژگی های بالینی دقیق توسط لانگر و همکاران مشخص شد.

خطرات احتمالی این بیماری

مشکلات سلامتی در کودکان و بزرگسالانی که مبتلا به این بیماری هستند، بسیار شایع است. مشکلاتی که در ادامه گفته می شود، در همه بیماران مبتلا رخ نمی دهد. مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • عدم تنفس برای کوتاه مدت (آپنه): نوزدان اغلب به صورت دوره ای دچار آپنه می شوند. جراحی برای برداشتن لوزه ها احتمالا این مشکل را حل می کند.
  • عفونت گوش منظم: درمان این نوع عارضه، نیاز به لوله های گوش است.
  • مشکلات دندانی: دندان های شلوغ یا کج ممکن است نیاز به درمان توسط متخصص ارتودنسی داشته باشد.
  • چاقیبهترین پزشک متخصص تغذیه می تواند راه هایی برای کمک به سالم نگه داشتن وزن کودکتان توصیه کند.

پیشگیری از بیماری کوتولگی

بیشتر آکندروپلازی یا کوتولگی در خانواده هایی اتفاق می افتد که سابقه این بیماری را ندارند و قابل پیشگیری نیستند. اگر والدین مبتلا به بیماری ذکر شده هستند، یک مشاور ژنتیک می تواند اطلاعات مفیدی در مورد انتقال این بیماری به فرزندتان به شما را بدهد.

درمان آکندروپلازی چیست؟

درمان بیماری کوتولگی یا کوتاه قامتی بیشتر شامل پرداختن به علائم و نشانه ها به جای درمان کامل است. روش های بیماری مانند مشاوره، داروها، جراحی و اقدامات غذایی است. جراحی تا حدودی می تواند مفید باشد که در آن می توان مشکلات ارتوپدی را هم برطرف کرد. افراد مبتلا به این بیماری دچار ناهنجاری هایی مثل بد شکل شدن زاویه اندام تحتانی، طولانی شدن اندام های کوتاه و تنگی کانال نخاع می شود که بیشتر با جراحی قابل درمان هستند.

درمان خانگی

بعضی از درمان های خانگی و تغییر دادن سبک زندگی وجود دارد که می توان از آن ها برای رفع این مشکل استفاده کرد. برای مثال:

  • استفاده کردن از یک بالش یا بالشتک برای کمر
  • یک زیر پایی برای نشستن کودک مبتلا به این بیماری
  • رژیم غذایی سالم برای جلوگیری از چاقی

کلام آخر

امروزه با پیشرفت تکنولوژی مبتلا شدن به بیماری نسبت به گذشته سرعت بیشتری گرفته است. شما با مشاوره گرفتن دقیق از پزشکان متخصص تغذیه و فوق تخصص ژنتیک سایت دکتر با من می توانید از دچار شدن کودکتان به آکندروپلازی جلوگیری کنید. در مقاله سعی شد که به صورت جامع در مورد این بیماری مطلب گردآوری شود.

آنژیوادم پوستی چیست و راه درمان آن

۱۷ بازديد

آنژیوادم یک واکنش پوستی شبیه به کهیر است. این عارضه با تورم ناگهانی، موقتی و موضعی لایه عمیق پوستی، بافت زیر جلدی و غشاهای مخاطی مشخص می شود. اگرچه این بیماری می تواند هر قسمت از بدن را درگیر کند، اما اغلب در اطراف چشم ها، لب ها و اندام تناسلی ایجاد می شود. تورم ممکن است در سایر اندام ها از جمله روده ایجاد شود. این عارضه انواع مختلفی دارد که در این جا ضمن معرفی آن ها به توضیح کامل این بیماری می پردازیم، پس تا آخر با ما همراه شوید.

با تعریف این بیماری آشنا شوید

آنژیوادم تورم (ادم) لایه تحتانی پوست و بافت زیر پوست یا غشاهای مخاطی است. تورم ممکن است در صورت، زبان، حنجره، شکم یا بازوها و پاها نیز رخ دهد. این عارضه اغلب با کهیر همراه است که در قسمت فوقانی پوست متورم می شود. شروع معمولاً در عرض چند دقیقه تا چند ساعت است.

مکانیسم اصلی معمولاً شامل هیستامین یا برادی کینین است. نسخه مربوط به هیستامین به دلیل واکنش آلرژیک به عواملی مانند نیش حشرات، غذاها یا داروها است. نسخه مربوط به برادی کینین ممکن است به دلیل یک مشکل ارثی شناخته شده به عنوان کمبود مهارکننده استرا C1، داروهایی که به عنوان مهارکننده های آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین شناخته می شوند، یا یک اختلال لنفوپرولیفراتیو ایجاد شود.

درمان برای محافظت از راه هوایی ممکن است شامل لوله گذاری یا کریکوتیروئیدوتومی باشد. آنژیوادم مرتبط با هیستامین را می توان با آنتی هیستامین ها، کورتیکواستروئیدها و اپی نفرین درمان کرد. در افراد مبتلا به بیماری مرتبط با برادی کینین، ممکن است از مهارکننده استراز C1، ecallantide یا ایکاتیبانت استفاده شود.

انواع آنژیوادم

انواع آنژیوادم

انواع آنژیوادم

انواع مختلفی از این بیماری وجود دارد. برخی از سازمان ها ممکن است این بیماری را به انواع مختلف طبقه بندی کنند و انواع آن ممکن است متفاوت باشد. اما به طور کلی انواع آن عبارتند از: آلرژیک، ایدیوپاتیک، ناشی از دارو و ارثی.

آنژیوادم آلرژیک

این نوع از عارضه، شایع ترین نوع است و معمولاً کسانی را که به نوعی غذا، دارو، سم، گرده یا شوره حیوانات حساسیت دارند، تحت تاثیر قرار می دهد. در موارد جدی، ممکن است یک واکنش آلرژیک شدید به نام آنافیلاکسی وجود داشته باشد.

گلو ممکن است متورم شود و تنفس بیمار را سخت کند. فشار خون ممکن است به طور ناگهانی کاهش یابد. در واقع این نوع بیماری اورژانسی است و سریعا باید به پزشک مراجعه شود. این نوع بیماری مزمن یا طولانی مدت نیست. به محض اینکه فرد تشخیص داد کدام ماده باعث ایجاد واکنش آلرژیک شده است، می تواند از آن اجتناب کند.

آنژیوادم ناشی از دارو

برخی از داروها می توانند باعث این بیماری شوند. این نوع دارو ها شامل مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)، درمانی برای فشار خون بالا یا فشار خون بالا است. 30 درصد از موارد این نوع بیماری که در بخش اورژانس مشاهده می شود، به استفاده از مهارکننده های ACE مرتبط است.

اگر این عارضه ناشی از استفاده از یک مهارکننده ACE باشد، دکتر متخصص ممکن است داروهای جایگزین را تجویز کند. نوع رایج دیگری از داروهایی که می تواند باعث آنژیوادم شود، گروه داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) مانند ایبوپروفن یا آسپرین است. این نوع داروها در واقع مسکن های رایج هستند.

آنژیوادم ایدیوپاتیک

اگر بیماری ایدیوپاتیک باشد، علت آن نامشخص است. در این مورد، پزشک ممکن است پس از بررسی همه علل معمول نتواند علت خاصی را برای این بیماری شناسایی کند.

آنژیوادم ارثی

برخی از انواع بیماری مورد نظر ارثی هستند. این بدان معناست که چندین نفر در خانواده ممکن است علائم داشته باشند. در مورد آنژیو ادم ارثی، پروتئین مهارکننده C1 مشکل دارد و سطح خونی بیمار از مهارکننده پروتئین C1-استراز (پروتئین (C1-1NH پایین خواهد بود. در این نوع از بیماری، علائم به صورت دوره ای بروز می کنند.

علائم و نشانه های آنژیوادم

علائم بیماری آنژیوادم

علائم بیماری آنژیوادم

علائم و نشانه های این بیماری معمولاً به طور ناگهانی و سریع ظاهر می شوند و ممکن است تا 3 روز باقی بمانند. گاهی بینایی نیز ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد. اگر پوشش داخلی گلو و مجاری تنفسی تحت تأثیر قرار گیرند، برونکو اسپاسم ممکن است رخ دهد. در بعضی افراد ممکن است مشکلات تنفسی وجود داشته باشد.

به طور کلی در افراد مبتلا به این بیماری پوست صورت به طور معمول در اطراف دهان، مخاط دهان یا گلو و همچنین زبان، در مدت چند دقیقه تا چند ساعت متورم می شوند. تورم همچنین می تواند در جاهای دیگر مانند دست ها نیز ایجاد شود. تورم می تواند باعث خارش شود یا دردناک باشد.

همچنین ممکن است به دلیل فشرده شدن اعصاب، احساس در نواحی آسیب دیده کمی کاهش یابد. علاوه بر این، کهیر نیز ممکن است به طور همزمان ایجاد شود. این بیماری در موارد شدید، با نفس نفس زدن یا خس خس سینه و کاهش سطح اکسیژن نیز همراه خواهد بود. لوله گذاری تراشه در این شرایط برای جلوگیری از ایست تنفسی و خطر مرگ لازم است.

گاهی اوقات، علت تماس با ماده ای آلرژی زا مانند بادام زمینی ممکن است باعث این عارضه شود، اما بیشتر اوقات علت یا ناشناخته است یا فقط ارتباط ضعیفی با قرار گرفتن در معرض آلرژن دارد. تشخیص دقیق این بیماری را بهتر است به دکتر متخصص آلرژی مربوطه بسپارید.

در آنژیوادم ارثی (HAE)، اغلب هیچ علت مستقیمی قابل شناسایی نیست، اگرچه ترومای خفیف، از جمله کارهای دندانپزشکی و سایر محرک ها، می تواند باعث حملات شود. معمولاً هیچ خارش یا کهیر مرتبطی وجود ندارد، زیرا یک پاسخ آلرژیک نیست.

بیماران مبتلا به HAE همچنین می توانند دوره های مکرر درد شکمی که اغلب به آنها حمله گفته می شود، داشته باشند که معمولاً با استفراغ شدید، ضعف و در برخی موارد اسهال آبکی همراه است. این حملات معده می تواند به طور متوسط ​​یک تا پنج روز طول بکشد و ممکن است برای مدیریت درد تهاجمی و هیدراتاسیون نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

حملات شکمی همچنین باعث افزایش قابل توجهی در تعداد گلبول های سفید خون بیمار می شود که معمولاً در مجاورت 13000 تا 30000 است. همانطور که علائم کاهش می یابند، تعداد این گلبول های سفید نیز به آرامی شروع به کم شدن می کند و با فروکش کردن حمله به حالت عادی باز می گردد.

از آنجایی که علائم و آزمایش های تشخیصی تقریباً از درد شکم حاد (مانند آپاندیسیت) قابل تشخیص نیستند، ممکن است بیماران HAE تشخیص داده نشوند و تحت لاپاراتومی عمل های روی شکم یا لاپاراسکوپی قرار بگیرند که غیرضروری است.

HAE همچنین ممکن است باعث تورم در قسمت های مختلف بدن، به طور معمول در اندام های تناسلی، گردن، گلو و صورت شود. درد مرتبط با این تورم ها بسته به محل و شدت آن، از درد خفیف ناراحت کننده تا درد آزاردهنده متغیر است.

پیش بینی محل و زمان قسمت بعدی ادم غیرممکن است. اکثر بیماران به طور متوسط ​​یک اپیزود در ماه دارند، اما بیمارانی نیز هستند که هفتگی یا فقط یک یا دو اپیزود در سال دارند. محرک ها می توانند متفاوت باشند و شامل عفونت، جراحات جزئی، تحریک مکانیکی یا استرس شوند.

در بیشتر موارد، ادم در یک دوره 12 تا 36 ساعته ایجاد می شود و سپس در عرض 2 تا 5 روز فروکش می کند.

چه عواملی باعث آنژیوادم می شود؟

عوامل ایجاد آنژیوادم

عوامل ایجاد آنژیوادم

این بیماری ناشی از افزایش نفوذپذیری مویرگی موضعی و خارج شدن پلاسما است که معمولاً توسط ماست سل ها، هیستامین یا آزادسازی برادی کینین ایجاد می شود. در واقع تحریک ماست سل و بازوفیل باعث آزاد شدن هیستامین می شود.

بیماری ذکر شده همراه با کهیر نوعی هیستامینرژیک را نشان می دهد که شامل آنژیوادم آلرژیک حاد و آنژیوادم ایدیوپاتیک هیستامینرژیک است و علت دقیق آن به نوع آن در بیمار بستگی دارد. اطلاعات بهترین متخصص پوست در سایت دکتر با من برای ارتباط سریع تر با این پزشک به شما در درمان این بیماری کمک خواهد کرد.

علت این بیماری به نوع آن بستگی دارد:

  • نیش حشرات، تماس با لاتکس و برخی داروها مانند پنی سیلین یا آسپرین می تواند باعث این بیماری از نوع آلرژیک شود.
  • برخی داروها، مانند مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE)، می توانند به این بیماری ناشی از دارو منجر شوند.
  • ژنی که باعث تمایل به سطح پایین پروتئین خاصی در خون می شود، می تواند ارثی باشد. این امر به نوبه خود می تواند منجر به آنژیوادم شود.
  • سایر محرک ها شامل بارداری، قرص های ضد بارداری، عفونت یا ضربه. معمولاً بیماران به طور مؤثر با دارو درمان می شوند. در این نوع، اپیزودها ممکن است شدید بوده و نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.

به طور کلی، علت آن، ممکن است در برخی از افراد مبتلا به این بیماری شناسایی نشود. با مراجعه به سایت پزشکی دکتر با من می توانید به متخصص پوست مشهور دسترسی پیدا کنید و برای ویزیت و معاینه نوبت بگیرید.

آنژیوادم چگونه درمان می شود؟

درمان بیماری آنژیوادم

درمان بیماری آنژیوادم

اگرچه در اغلب موارد این بیماری بدون درمان پس از چند روز بهبود می یابد، اما معمولا از دارو استفاده می شود. برای موارد آنژیوادم آلرژیک و ایدیوپاتیک می توان از آنتی هیستامین ها و استروئیدهای خوراکی (قرص های استروئیدی) برای تسکین تورم استفاده کرد.

این بیماری ناشی از دارو را معمولاً می توان با استفاده از یک داروی جایگزین برای درمان هر بیماری زمینه ای که بیمار دارد، درمان کرد. اگرچه این بیماری قابل درمان نیست، درمان دارویی منظم می تواند از حملات در افراد مبتلا به این بیماری از نوع ارثی جلوگیری کند.

درمان این عارضه به علت آن بستگی دارد، اما مهم ترین اقدام اطمینان از آزاد بودن راه تنفس هوایی است. این بدان معنی است که در مواقع اضطراری، ممکن است یک لوله تنفسی برای ایمنی قرار داده شود. یک واکنش آلرژیک ممکن است با اپی نفرین درمان شود.

سایر داروها که برای درمان این بیماری استفاده می شوند، عبارتند از: آنتی هیستامین ها و کورتیکواستروئیدها.

اگر علت ارثی باشد، بیمار ممکن است داروهای اختصاصی، کنسانتره ای از مهارکننده C1، پروتئینی که از دست داده است یا پلاسمای تازه منجمد دریافت کند. به طور کلی، شناسایی و اجتناب از آلرژنی که منجر به آنژیوادم می شود، کلید پیشگیری از وقوع این بیماری است.

تورم معمولاً طی چند روز به خودی خود بهبود می یابد، اما درمان هایی وجود دارد که می تواند به رفع سریعتر آن کمک کند و خطر تکرار مجدد آن را کاهش دهد. به طور کلی درمان هر یک از انواع این بیماری به صورت زیر است:

  • این بیماری از نوع آلرژیک و ایدیوپاتیک معمولاً با آنتی هیستامین ها یا گاهی با داروهای استروئیدی برای کاهش تورم درمان می شود.
  • بیماری مورد نظر ناشی از دارو معمولاً اگر داروی دیگری را جایگزین کنید، برطرف می شود.
  • آنژیوادم ارثی قابل درمان نیست، اما داروها می توانند به پیشگیری از تورم و درمان سریع ورم در صورت بروز کمک کنند.

در حقیقت این بیماری معمولاً در خانه قابل درمان است، اگرچه درمان در بیمارستان در موارد جدی ممکن است ضروری باشد.

تشخیص آنژیوادم

پزشک معمولاً می تواند تشخیص واضحی از نوع بیماری را از روی ظاهر علائم، شرحی از آنچه ممکن است باعث ایجاد آنها شده باشد و با گرفتن سابقه خانوادگی و پزشکی داشته باشد. همچنین پزشک متخصص آلرژی و ایمنی شناسی بررسی خواهد کرد که آیا فرد از داروهای مرتبط با این بیماری، مانند مهارکننده های ACE استفاده می کند یا خیر.

به عنوان مثال قرار گرفتن در معرض یک آلرژن معمولی قبل از بروز بیماری به این معنی است که احتمال آنژیوادم آلرژیک وجود دارد. وجود کهیر نیز به این نوع از بیماری اشاره خواهد کرد. از طرف دیگر، سابقه خانوادگی این بیماری ممکن است نشان دهنده نوع ارثی بیماری باشد.

از طرفی ممکن است به فرد مبتلا به بیماری برای تشخیص دقیق تر آزمایش های بیشتری تجویز شود. یک آزمایش خون برای مشاهده واکنش سیستم ایمنی بدن به یک آلرژن خاص نمونه ای از این آزمایش ها است.

خطرات این بیماری چیست؟

خطرناک ترین عارضه آنژیوادم تورم گلو و راه های هوایی است. این وضعیت به ندرت رخ می دهد، اما اگر بیماری به سرعت پیشرفت کند و گلو را تحت تاثیر قرار دهد، می تواند باعث خفگی شود. در نهایت این عارضه منجر به علائم زیر خواهد شد:

  • مشکلات تنفسی ناگهانی یا به سرعت در حال تشدید
  • غش یا سرگیجه

فوق تخصص حرفه ای پوست در سایت دکتر با من به راحتی در دسترس است و می توانید به راحتی برای معاینه از این سایت وقت بگیرید.

کلام آخر

در این متن سعی کردیم با ارائه توضیح کاملی از آنژیوادم و انواع آن شما را با این بیماری بیشتر آشنا کنیم. به طور کلی، این بیماری به عنوان یک واکنش آلرژیک به چیزی که با آن تماس داشته اید، غذایی که خورده اید و یا داروهایی که مصرف کرده اید، می تواند بروز کند.

علاوه بر این، اگر حشره یا عنکبوت شما را نیش بزند، این نوع بیماری ممکن است رخ دهد. آن چه که باید بدانید این است که آنژیوادم آلرژیک حاد به سرعت اتفاق می افتد و معمولاً در عرض چند دقیقه تا حدود یک تا دو ساعت پس از تماس شما با ماده حساسیت زا بروز خواهد کرد.

امیدواریم که مطالب ارائه شده برای شما مفید بوده باشد و در پیشگیری از این قبیل بیماری ها کمک کننده باشد.

آنژین صدری یا درد قفسه سینه چیست و راه پیشگیری از آن

۲۴ بازديد

آنژین صدری یا درد قفسه سینه در اثر کاهش یافتن جریان خون به عضله به وجود می آید. این اختلال را نمی توان حمله قلبی در نظر گرفت و قلب را دچار آسیب دیدگی می کند. اما این عارضه جزو نشانه هایی است که خبر از حمله قلبی و گرفتگی عروق کرونر می دهد. مواردی مانند افت فشار خون یا انسداد عروق، بیشتر شدن جذب خون در عضله قلبی را می توان از عواملی معرفی کرد که در عروق عضله قلبی، آنژین کاهش جریان خون را به وجود می آورد.

این مشکل به احساس فشار و فشردگی در قفسه سینه شباهت دارد؛ به گونه ای که انگار قفسه سینه در حال خرد شدن است. آغاز درد از وسط قفسه سینه و پشت استخوان سینه یا سمت چپ جلوی قفسه سینه خواهد بود و گسترش آن به صورت تدریجی در سایر بخش های بدن مانند بازوها و شکم صورت می گیرد.

تاریخچه بیماری چیست؟

آغاز تاریخچه آنژین مربوط به شرح لئوناردو داوینچی از آناتومی عروق کرونر است که در سال 1511 صورت گرفت. با این حال تصور نمی شد که گردش خون کرونر تا توصیف ویلیام هاروی که مربوط به سال 1649 است، مفهوم عملکردی داشته باشد.

آنژین صدری برای اولین بار از طریق ویلیام هبردن و سال 1772 مورد توجه پزشکان قرار گرفت. البته اشاره هایی به درد در سینه و بازو در ارتباط با بیماری های اثرگذار روی قلب که حین ورزش رخ می دهد، شده است.

در طول دهه بعد، تعداد بیماران مشاهده شده توسط هبردن که مشابه مورد قبل بودند، به چهار برابر رسید و تعداد بسیار زیادی از نویسندگان به گزارش مواردی دیگر از آنژین پرداختند.

معنا و معرفی بیماری

شناخت بیماری آنژین صدری یا قفسه سینه

شناخت بیماری آنژین صدری یا قفسه سینه

این اختلال (Angina Pectoris) که آنژین نیز نامیده می شود، نوعی درد قفسه سینه است که موجب کاهش پیدا کردن جریان خون به قلب می شود. این عارضه را می توان از علائم بیماری عروق کرونر در نظر گرفت. کاهش جریان خون منجر به نرسیدن اکسیژن به قلب به میزان کافی خواهد شد که درد در قفسه سینه را به دنبال دارد.

آنژین حمله قلبی نیست و نشان می دهد که فرد در معرض خطر ابتلا به حمله قلبی قرار دارد. برخی از افراد علائم این عارضه را تجربه می کنند که شامل احساس سوزش در سینه یا وزن سنگین در قفسه سینه می شود.

آترواسکلروز اغلب موجب تنگ و مسدود شدن عروق کرونر می شود و با تنگی و مسدود بودن عروق کرونر، ماهیچه ها نمی توانند خون کافی را دریافت کنند. در صورتی که جریان خون دریافتی توسط عضله قلب کافی نباشد، در عضله مواد متابولیکی به وجود می آید که منجر به درد خواهد شد. هنگام سخت کار کردن قلب، آنژین صدری رخ می دهد؛ به عنوان مثال چنین حالتی در حین ورزش کردن به وجود می آید. محدود کردن دریچه های قلب می تواند فشار انسولین را در قلب افزایش دهد.

آنژین چه زمانی رخ می دهد؟

آنژین صدری چه زمانی اتفاق می افتد

آنژین صدری چه زمانی اتفاق می افتد

  • بعد از صرف یک غذای مفصل
  • حین ورزش یا پس از ورزش و فعالیت های بدنی
  • دماهای شدید
  • استرس های عاطفی که می توانند آنژین صدری و درد در قفسه سینه را ایجاد کنند.
  • قرارگیری در معرض آب سرد
  • محدود شدن دریچه های قلب که فشار انسولین در قلب را بیشتر می کنند.
  • مصرف الکل بیش از حد و استعمال دخانیات
  • احتمال بروز آنژین در حین استراحت هم وجود دارد.

عموما آنژین های صدری در هنگام ورزش کردن به وجود می آیند و در حالت استراحت دیگر قابل مشاهده نیستند.

انواع آنژین صدری چه مواردی را در بر می گیرد؟

انواع این اختلال شامل موارد زیر است.

آنژین پایدار

این نوع از آنژین به علت افزایش نیاز عضله قلب به اکسیژن حالت پایدار به وجود می آید و بروز آن در مواردی مانند فشارهای عاطفی و هیجانی، ورزش، افزایش دمای بدن یا مصرف غذای سنگین خواهد بود. این نوع آنژین را می توان با استراحت و برخی از موارد دیگر (برای مثال مصرف نیتروگلیسیرین زیر زبانی در مدت زمان 5 دقیقه) از بین برد.

علائم آنژین پایدار، موارد زیر را در بر می گیرد:

  • در هنگام برخی از فعالیت های شدید مانند ورزش کردن رخ می دهد.
  • این حالت را می توان پیش بینی کرد و به دردهای قفسه سینه که پیش از این توسط فرد تجربه شده است، شباهت دارد.
  • مدت زمانی کوتاه دارد و حدود 5 دقیقه به طول می انجامد.
  • استراحت و مصرف دارو می تواند به سرعت آن را برطرف کند.

آنژین ناپایدار

مدت زمان این درد بیشتر از 30 دقیقه خواهد بود. احتمال دارد که این نوع از آنژین در حین استراحت نیز مشاهده شود. دوره و دفعات درد به صورت روزافزون افزایش خواهد یافت. استراحت و مصرف نیتروگلیسیرین هم نمی تواند موجب کاهش درد شود. آنژین صدری ناپایدار را می توان از علائم هشدار دهنده سکته قلبی در نظر گرفت.

پاره شدن چربی های رسوب کرده و تشکیل لخته و در نهایت مسدود شدن جریان خون، زمینه بروز سکته قلبی و نوع ناپایدار این آنژین را به وجود می آورد.

علائم آنژین ناپایدار شامل موارد زیر است:

  • در حین استراحت به وجود می آید و درد آن با دردهای آنژینی تفاوت دارد.
  • مدت زمان آن طولانی تر است و امکان دارد 30 دقیقه هم باشد.
  • بروز آن به صورت غیرمنتظره و ناگهانی است.
  • این احتمال وجود دارد که از علائم حمله قلبی باشد.
  • استراحت و مصرف دارو نمی تواند آن را برطرف کند.

آنژین متغیر

بروز این آنژین به دلیل انقباض و اسپاسم ناگهانی عروق قلبی رخ می دهد که ممکن است تصلب شرایین را به همراه داشته باشد.

در چنین حالتی دردی شدید وجود دارد و می تواند در حین استراحت (شب یا صبح زود) برای فرد بیمار آزاردهنده باشد. آنژین برای بیمار مواردی مانند رنگ پریدگی، تنگی نفس و تعریق شدید را به وجود می آورد. این نوع از آنژین، بسیار نادر است.

دلایل آنژین صدری شامل چه مواردی است؟

دلایل آنژین صدری یا درد قفسه سینه

دلایل آنژین صدری یا درد قفسه سینه

ضخیم شدن شریان ها (که رساننده خون، مواد مغذی یا اکسیژن به قلب است) یا آترواسکلروز؛ هنگامی که رسوبات چربی با تنگ شدن شریان ها و به صورت تدریجی، جریان خون به قلب را کاهش می دهند، این حالت رخ می دهد.

هنگامی که قلب نیازمند جریان خون بیشتری باشد (مانند حالات عاطفی و ورزش کردن)، علائم این عارضه بروز پیدا خواهد کرد. در چنین حالاتی، قلب به دلیل خونرسانی بیشتر به بدن، پمپاژ خون را سریع تر انجام می دهد و شریان های تنگ شده سبب نگه داشتن خون می شوند. در چنین شرایطی با دریافت میزان اندکی اکسیژن، درد در قلب و قفسه سینه بروز پیدا خواهد کرد.

سایر دلایل بروز این اختلال چیست؟

  • کم خونی
  • ضربان قلب به صورت سریع و پایدار
  • پرکاری تیروئید
  • افزایش ضخامت عضله قلب یا هایپرتروفی به دلیل افزایش فشار خون در مدت زمانی طولانی
  • بیماری های دریچه قلب مانند تنگی در دریچه آئورت
  • فشار بالا و غیرطبیعی در طرف راست قلب که ممکن است بیماری های ریوی، دلیل آن باشد و به ندرت به طور خود به خود رخ می دهد.
  • آسم نیز می تواند آنژین را به وجود آورد. امکان دارد بروز آسم با ورزش همزمان باشد و خس خس و تنگی نفس در بیمار را به دنبال داشته باشد.
  • تنگی به دلیل رسوبات چربی که دلیل آن اسپاسم شدید در عروق کرونر است. در چنین حالتی، ظاهرا عملکرد عروق مناسب و طبیعی است؛ در صورتی که این طور نیست. آنژین پرینزمتال نامی است که به این حالت داده می شود.
  • رفلاکس معده یا بازگشت اسید معده به مری که شاید در حین ورزش کردن رخ دهد.

علائم آنژین صدری چیست؟

علائم آنژین صدری یا درد قفسه سینه

علائم آنژین صدری یا درد قفسه سینه

  • سوء هاضمه یا احساس سنگینی در معده
  • احساس تنگی و فشردگی در قفسه سینه، فشار، پشت، دست ها یا شانه ها
  • تنگی نفس به ویژه حین ورزش کردن
  • سوزش یا درد در گلو، سینه یا فک و سوزن سوزن شدن یا بی حسی
  • تعریق
  • احساس گرفتگی در گلو
  • سرگیجه و حالت تهوع
  • احساس درد و ناراحتی در فک، بازوها، دندان ها، معده، گوش و شانه ها

تشخیص آنژین صدری چگونه امکان پذیر است؟

تشخیص این عارضه در ابتدا به علائم و سوابق پزشکی بیمار بستگی دارد و پاسخ این پرسش که آیا گلیسریل ترینیت قابلیت تسکین درد را دارد یا خیر؟ می توان تشخیص این بیماری را بر سه اصل استوار دانست. در ادامه متخصص قلب و عروق و دکتر متخصص قلب مشهور به تجویز آزمایش هایی می پردازد تا بیشتر اطمینان پیدا کند.

الکتروکاردیوگرام

این آزمایش استفاده می شود تا اختلالات در قلب مانند آریتمی یا ایسکمی را شناسایی کرده و ثبت فعالیت های الکتریکی قلب را اجرا کند.

تست استرس یا ورزش

انجام این تست هنگام راه رفتن روی تردمیل خواهد بود و کاربرد آن، کمک به ارزیابی عملکرد قلب است. ثبت ECG در طول دوره تمرین انجام می شود و بررسی آن توسط متخصص قلب و عروق و فوق تخصص حرفه ای قلب و عروق به این منظور اجرا می شود که مشخص شود که قلب به ضربانی مناسب می رسد یا خیر؟

آزمایش خون

شناسایی آنزیم های تروپونین توسط این آزمایش اجرا می شود. آزمایش خون می تواند شناسایی کلسترول بالا، تری گلیسیرید و LDL را انجام داده و احتمال بروز بیماری های عروق کرونری و آنژین را در فرد افزایش دهد.

اشعه ایکس قفسه سینه

آزمایش تصویربرداری غیرتهاجمی می تواند موجب رد شدن منابع دیگر درد در قفسه سینه مانند پنومونی شود.

CT قفسه سینه

این آزمایش از قابلیت شناسایی دلایل درد در قفسه سینه مانند بیماری آئورت یا لخته خون در رگ های خونی ریه ها برخوردار است.

آنژیوگرافی کامپیوتری CT

این نوع از تصویربرداری نشان دهنده وجود پلاک در شریان های خونی است تا مشخص شود که آیا تنگ شدن شریان ها سبب می شود که جریان خون به قلب کاهش پیدا کند. انجام این عمل بدون کاتتر و از طریق شریان ها به قلب صورت می گیرد و از روش های تشخیص آنژین صدری است.

آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی (MR)

انجام این آزمون با مواد کنتراست امکان پذیر است. به همین علت است که باید وجود جریان خون خوب به عضله قلب تعیین شود. در صورت وجود نواحی با کاهش جریان خون، می تواند نشان دهنده پلاک با تنگ شدن رگ های خونی باشد. انجام این آزمایش در دو وضعیت استرس و استراحت اجرا می شود تا مشخص شود امکان انجام کاهش جریان خون با ورزش وجود دارد یا خیر.

آنژیوگرافی کاتتر

در این آزمایش این امکان وجود دارد که لوله ای نازک و طولانی به نام کاتتر به شریان در کشاله ران یا دست افزوده شود که از طریق سوزن صورت می گیرد. هدایت شدن کاتتر از طریق یک سیم به عروق کرونر انجام شده و سپس تزریق ماده حاجب به صورت مستقیم به شریان های عروق کرونر اجرا می شود. گرفتن تصاویر در رگ های خونی با استفاده از اشعه ایکس خواهد بود.

اکوکاردیوم

در این آزمایش، تولید امواج صوتی فرکانس بالا انجام شده و به منظور ایجاد تصاویر متحرک از قلب به کار گرفته می شود. ارزیابی حرکت دیواره های قلب نیز صورت می گیرد. در صورتی که حرکت در دیواره قلب کاهش پیدا کند، نشان داده می شود که جریان خون به دلیل تنگی شریان عروق کرونری کمتر می شود.

اگر شما هم قصد دارید در صورت وجود علائم این بیماری، به متخصص قلب قابل اعتماد مراجعه کنید، مجموعه دکتر با من می تواند خدمات پزشکی که به آن نیاز دارید را در اختیارتان قرار دهد. این خدمات پزشکی مواردی مانند مشاوره پزشکی و توزیع محصولات پزشکی را در بر می گیرد.

این مجموعه برقراری ارتباط میان پزشکان و مراجعه کنندگان را ساده تر می کند و با ارائه مواردی مانند مشخصات و آدرس دقیق هر پزشک، نحوه دسترسی به آنها را برایتان تعیین می کند تا با در نظر گرفتن این موارد بهترین انتخاب را داشته باشید.

درمان آنژین صدری چگونه ممکن است؟

  • تغییر در سبک زندگی: شامل تغییر در رژیم غذایی، ترک دخانیات، مصرف غذاهای کم چرب و کم نمک، یافتن روش هایی برای کم کردن استرس.
  • دارو درمانی: تجویز داروهایی مانند بتابلوکرها، آسپیرین، استاتین، مسدود کننده های کانال کلسیم یا نیترات.
  • آنژیو پلاستی: انجام این روش از طریق بالن یا فنر و استنت ممکن است که انجام آن به منظور باز شدن شریان های عروق مسدود شده کرونر صورت می گیرد تا جریان خون به قلب بهبود پیدا کند.
  • جراحی بای پس عروق کرونر: این عمل جراحی عروق کرونر می تواند رساندن جریان خون به قلب را انجام دهد. ورید یا شریان در سایر نواحی بدن به کار گرفته می شود تا در اطراف ناحیه تنگی یا انسداد در شریان های کرونری قلب، جریان خون تخلیه شود.

در این راستا مجموعه دکتر با من توانسته است مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان در زمینه های مختلف را در کنار هم جمع آوری کند. به این ترتیب افراد با موقعیت مکانی، نوع تخصص، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و موارد دیگر مربوط به بهترین دکتر متخصص قلب و عروق آشنا می شوند و با توجه به این موارد، بهترین انتخاب را خواهند داشت.

پیشگیری از آنژین صدری با چه مواردی امکان پذیر است؟

  • تغییر در سبک زندگی
  • عدم استعمال دخانیات
  • تغذیه و رژیم غذایی مناسب
  • کنترل قند و چربی
  • کنترل فشار خون
  • کاهش استرس
  • کنترل وزن

خطرات آنژین صدری و عوامل خطر آن چیست؟

  • عوامل افزایش دهنده خطر رسوبات چربی
  • سطح بالای فشار خون
  • سابقه خانوادگی و تصلب شرایین
  • مصرف سیگار
  • سطح بالای کلسترول LDL در خون
  • دیابت
  • چاقی
  • کم تحرکی و نداشتن فعالیت بدنی
  • استرس
  • افزایش سن

کلام آخر

آنژین صدری، موضوع مورد بررسی این مقاله بود و افرادی که در جستجوی سایت دکتر متخصص قلب و عروق هستند را مخاطب قرار داد. به عنوان نکته پایانی می توان گفت در صورت ابتلای فردی از اعضای خانواده به بیماری قلبی، عروقی و دیابتی، شما بیشتر در معرض خطر ابتلا به چنین اختلالاتی هستید. در نتیجه مراجعه برای بررسی و کنترل قند خون، کنترل فشار خون و آزمایش های قلبی الزامی است.

در صورت مبتلا شدن به این اختلال، باید تحت نظارت پزشک باشید. پزشک مربوطه باید مجموعه ای از آزمایش ها و اقدامات لازم مانند اکو، تست ورزش، نوار قلب و غیره را تجویز کند و با توجه به این موارد، داروی مناسبی برای افراد مبتلا در نظر بگیرد.

بیماری آنسفالیت مغزی چیست ، علل، علائم و راه درمان

۲۱ بازديد

بیماری آنسفالیت مغز را می توان نوعی التهاب مغزی معرفی کرد. به وجود آمدن این بیماری می تواند در نتیجه دلایل مختلفی رخ دهد، اما عفونت ویروسی را می توان شایع ترین علت آن در نظر گرفت. این عارضه می تواند زمینه ساز بروز مشکلات حرکتی، تشنج یا اختلالاتی در بینایی یا شنوایی شود.

این مقاله به همین موضوع پرداخته است و در ادامه به جزئیات بیشتری از این موضوع اشاره خواهد کرد. در این مقاله به مواردی مانند تاریخچه، علل، علائم، خطرات و درمان های این بیماری اشاره خواهیم کرد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه بیماری چیست؟

کنستانتین فون اکونومو

کنستانتین فون اکونومو

نام آنسفالیت بی حالی مربوط به یک متخصص مغز و اعصاب به نام کنستانتین فون اکونومو و سال 1916 است. این نام در مرحله های اولیه اپیدمی به آن داده شد.

این بیماری را بیشتر بشناسید

آنسفالیت (Encephalitis) مغز یا التهاب بافت مغز را می توان عفونتی نادر و جدی در نظر گرفت که احتمال می رود عوامل متعددی آن را به وجود آورند. ممکن است این بیماری تنها علائم آنفولانزا مانند سردرد یا تب را به صورت خفیف به وجود آورد یا فاقد هر گونه علائم باشد. همچنین احتمال بروز علائم شدید مانند گیجی، مشکلات حرکتی، تشنج، مشکلات بینایی و شنوایی و حتی کما نیز وجود دارد.

70 درصد از موارد آنسفالیت مغزی به علت ویروس ها رخ می دهند. در حقیقت تلاش بدن برای مقابله با ویروس منجر به التهاب در مغز می شود. در مواردی نادر ممکن است باکتری ها، کرم های انگلی و قارچ ها زمینه ساز ابتلا به این مشکل شوند. می توان حساس ترین رنج سنی برای مبتلا شدن به این بیماری را خردسالان (کمتر از یک سال) و افراد مسن (بالاتر از 65 سال) معرفی کرد.

در برخی از موارد، ممکن است این بیماری تهدید کننده زندگی باشد. بسیار مهم است که تشخیص و درمان به موقع در چنین اختلالی با نظارت دکتر و بهترین دکتر متخصص مغز و اعصاب انجام شود، زیرا برای هر فرد دشوار است که چگونگی تاثیر آن را پیش بینی کند.

علائم آنسفالیت مغز شامل چه مواردی است؟

علائم بیماری آنسفالیت مغزی

علائم بیماری آنسفالیت مغزی

به طور معمول برخی از موارد زیر را می توان در فرد مبتلا به این عارضه و به ویژه نوع ویروسی آن مشاهده کرد:

  • سردرد
  • تب
  • ضعف
  • علائم مشابه آنفولانزا
  • سفتی اندام ها به ویژه سفتی گردن
  • فتوفوبیا یا افزایش حساسیت به نور
  • سرفه
  • احساس خواب آلودگی

مواجهه با علائم زیر نیز در موارد جدی تر ممکن است:

  • تهوع و استفراغ
  • سردرد شدید
  • گیجی
  • مشکلات گفتاری و شنوایی
  • از دست دادن حافظه
  • توهمات
  • کما
  • تشنج

موارد زیر نیز در دسته علائم و نشانه های این ضایعه در نوزادان و کودکان خردسال قرار می گیرد:

  • تهوع و استفراغ
  • ظهور برآمدگی در نواحی نرم (فونتانل) جمجمه نوزاد
  • بی قراری و افزایش تحریک پذیری
  • تغذیه ضعیف یا بیدار نشدن نوزاد برای مصرف شیر

علائم این بیماری به آنفولانزا شباهت دارد و برای تشخیص بهتر آن باید به پزشک و دکتر متخصص مغز و اعصاب مشهور مراجعه شود.

علت التهاب بافت مغز چیست؟

علت التهاب بافت مغز در بیماری آنسفالیت

علت التهاب بافت مغز در بیماری آنسفالیت

مطالعات انجام شده نشان داده است که هنوز علت دقیقی برای بیش از 60 درصد از موارد این بیماری معرفی نشده است. ایجاد این عارضه یا التهاب مغز می تواند در نتیجه عفونت مستقیم مغز با ویروس، قارچ یا باکتری رخ دهد.

همچنین هنگام پاسخگویی سیستم ایمنی بدن به عفونت یا حمله اشتباهی به بافت مغز نیز احتمال بروز این اختلال وجود خواهد داشت. سه دسته اصلی از ویروس ها می توانند زمینه ساز بروز آنسفالیت اولیه شوند:

  • ویروس های رایج مانند ویروس هرپس سیمپلکس و ویروس اپشتین بار
  • ویروس های دوره کودکی مانند سرخک و اوریون
  • آربوویروس ها که پشه ها، کنه ها و حشره های دیگر آن را انتقال می دهند.

معمولا آنسفالیت ثانویه را می توان عارضه یک عفونت ویروسی در نظر گرفت. اغلب ظهور علائم روزها یا هفته ها بعد از عفونت اولیه رخ خواهد داد. در چنین شرایطی سیستم ایمنی شخص با سلول های مغز سالم (که به عنوان موجودات خارجی در نظر گرفته می شوند)، برخورد می کنند و آنها را مورد حمله قرار می دهند. علت کار کردن سیستم ایمنی بدن به این صورت هنوز مشخص نشده است.

پزشکان عقیده دارند که در مواردی می توان التهاب بافت مغز در نتیجه ضربه را نیز در دسته همین بیماری قرار داد. نکته جالب و قابل توجه این است که بعد از شروع همه گیری ویروس کرونا، پزشکان به این بیماری پی بردند.

به عقیده آنها بین این بیماری و کرونا رابطه ای وجود دارد؛ ویروس جدید کرونا می تواند منجر به التهاب مغز شود. اگرچه امکان ابتلای هر فرد به این بیماری وجود دارد، اما برخی از گروه ها بیشتر در معرض خطر هستند که برخی از آنها عبارتند از:

  • بزرگسالان مسن تر
  • نوزادان و کودکان خردسال
  • افرادی که در برخی مناطق سکونت دارند که وجود پشه ها و کنه ها در آنها شیوع بیشتری دارد.
  • افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف

انواع بیماری چه مواردی را در بر می گیرد؟

انتقال ویروس از طریق پشه ژاپنی

انتقال ویروس از طریق پشه ژاپنی

انواع مختلف این عارضه دلایل مختلفی دارند که عبارتند از:

  • گسترش نوع ژاپنی و نوع اسب شرقی از راه نیش پشه صورت می گیرد.
  • گسترش هاری ممکن است از طریق نیش یا گاز گرفتگی حیوانات درنده باشد که ناقل هاری هستند.
  • پخش آنسفالیت منتقل شده از کنه به وسیله کنه های عفونی صورت می گیرد.

مطالعات برای بررسی این عارضه مغزی همچنان ادامه دارد و در حال اجرا است.

برای پیگیری علائم این بیماری دکتر با من می تواند مجموعه ای از خدمات پزشکی که مورد نیاز مراجعه کنندگان است را به آنها ارائه دهد. این خدمات می تواند مشاوره پزشکی و نحوه ارتباط با متخصصان و پزشکان باشد یا کمک کند که افراد متقاضی و مراجعه کننده ارتباطی آسان تر با پزشکان و متخصصان داشته باشند.

این مجموعه مواردی مانند مشخصات و چگونگی دسترسی به هر پزشک و دکتر متخصص مغز و اعصاب حرفه ای را در اختیار افراد قرار می دهد.

عوارض بیماری چیست؟

افراد مسن و افرادی که سریعا تحت درمان قرار نمی گیرند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند که ممکن است عوارض زیر برایشان ایجاد شود:

  • از دست دادن حافظه؛ به خصوص در میان افرادی که دارای نوع HSV هستند.
  • صرع
  • تغییرات رفتاری یا شخصیتی مثل نوسانات خلقی، عصبانیت، ناامیدی، اضطراب (نوع مغز و اعصاب)
  • آفازی یا مشکلات زبانی و گفتاری

شما هم برای مراجعه به متخصصی کاربلد و حرفه ای، می توانید به دکتر با من رجوع کنید که توانسته است با جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان در کنار هم، مراجعه کنندگان را یاری کند.

به این ترتیب افراد می توانند از موقعیت مکانی، تخصص، مشخصات، شماره تلفن تماس، نحوه دسترسی به هر پزشک و موارد دیگر مرتبط با هر دکتر متخصص مغز و اعصاب مشهور در تهران و شهرهای دیگر مطلع شوند. در نتیجه با در نظر گرفتن این موارد خواهند توانست متناسب با نوع نیاز و تخصص هر پزشک، بهترین گزینه را انتخاب کنند.

پیشگیری از بروز بیماری چگونه ممکن خواهد بود ؟

پیشگیری از بیماری آنسفالیت

پیشگیری از بیماری آنسفالیت

تزریق واکسن های سرخک، سرخجه و اوریون را می توان موثرترین راه دانست که خطر ابتلا به این عارضه مغزی را کاهش می دهد. در مناطقی که شیوع پشه ها و کنه هایی که حامل ویروس های عامل آنسفالیت مغز هستند، بالا است، افراد باید اقداماتی را انجام دهند تا خطر گزش کاهش پیدا کند. در حال حاضر می توان به مواد دافع پشه به صورت اسپری دسترسی داشت.

استفاده از بهداشت مناسب و شستشوی دست ها کمک می کند که از انتشار ویروس ها و باکتری ها جلوگیری شود. در صورت مواجهه با فرد مبتلا به نوع باکتریایی از این عارضه، تماس با پزشک لازم است. ممکن است مصرف یک دوره آنتی بیوتیک تجویز شود تا از ابتلا به این بیماری جلوگیری به عمل آید.

در مورد کودکان زیر دو سال، شما اجازه ندارید که از مواد دافع پشه استفاده کنید. اما برای کودکان بزرگ تر می توان با اسپری کردن اسپری دافع روی دست ها آن را روی صورت کودک مالید. از مالیدن مواد دافع روی دست کودکان خردسال خودداری کنید؛ زیرا این کودکان ممکن است دست خود را درون دهانشان فرو ببرند.

نحوه تشخیص صحیح آنسفالیت مغز چگونه است؟

پزشک و بهترین دکتر متخصص مغز و اعصاب به معاینه و بررسی سابقه پزشکی بیمار می پردازد و علاوه بر آن ممکن است تجویز برخی از آزمایش ها را نیز انجام دهد که در ادامه توضیح داده ایم.

تست های تصویربرداری

سی تی اسکن می تواند به تشخیص تغییرات ساختار مغز کمک کند. همچنین این قابلیت را دارد که دلایل دیگر را رد کند که عبارتند از: سکته مغزی، تومور یا آنوریسم. با این حال تشخیص التهاب بافت مغز از طریق ام ار آی را می توان به عنوان بهترین گزینه در نظر گرفت. زیرا پزشکان می توانند از آن استفاده کنند تا تغییرات کلاسیک مغزی که نشان از این بیماری دارد، شناسایی شود.

نوار مغزی

نوار مغزی که کنترل کننده فعالیت الکتریکی مغز است، می تواند نشان دهد که امواج خاصی در افرادی که به این عارضه مبتلا هستند، در یک یا هر دو لوب تمپورال وجود دارد.

پونکسیون کمری

طی این روش یک سوراخ در کمر ایجاد می شود و به کمک آن، نمونه ای از مایع مغزی نخاعی ستون فقرات گرفته خواهد شد. در صورت بالاتر از حد انتظار بودن سطوح پروتئین و گلبول های سفید خون احتمال دارد که فرد به این عارضه مغزی مبتلا باشد.

در صورت مشکوک بودن پزشک به آنسفالیت ویروسی ممکن است تجویز آزمایش خون توسط وی انجام شود.

درمان قطعی بیماری چگونه ممکن است؟

شیوه درمانی این عارضه مغزی تمرکز ویژه ای بر این امر دارد که علل زمینه ای درمان شود و علائم کاهش پیدا کند. درست است که کاهش شدت علائم جسمی بیماری با مراقبت های بیمارستانی و داروها رخ می دهد، اما با باقی ماندن اثرات و عوارض آنها روی عملکرد مغز بر زندگی روزمره اثرگذار خواهد بود. راهکارهای درمانی این بیماری می تواند شامل موارد زیر شود:

  • کورتیکواستروئیدها: ممکن است توصیه پزشکان این باشد که استروئید برای کاهش التهاب در مغز تزریق شود.
  • داروهای ضد ویروسی: چنین داروهایی می توانند در موارد آنسفالیت ویروسی، درمان علت اصلی این بیماری را انجام دهند.
  • آنتی بیوتیک ها: درمان عفونت های باکتریایی که شاید زمینه ساز بروز این عارضه شوند، از طریق آنتی بیوتیک ها امکان پذیر است.
  • داروهای ضد قارچ: چنین داروهایی در موارد نوع قارچی این عارضه می توانند در درمان کمک کنند.
  • داروهای ضد تشنج: در صورتی که این بیماری منجر به تشنج شود، چنین داروهایی می توانند موجب کاهش یافتن تشنج شوند.
  • جراحی: در صورتی که تشخیص پزشکان این باشد که ضربه شدید مغزی یا تومور، این عارضه را به وجود آورده است، ممکن است جراحی را تجویز کرده و برای آن اقدام کند.
  • ایمونوتراپی: طی این روش درمانی، پزشک اقدام به تزریق داخل وریدی می کند و یک محلول که دارای تعداد زیادی آنتی بادی که جمع آوری شده از خون اهدایی است را تزریق می کند.
  • پلاسما فرزیس: در این روش از روش های درمان التهاب مغز، خارج شدن خون از بدن بیمار رخ می دهد تا فیلتر کردن اتو آنتی بادی های حمله کننده به مغز صورت گیرد. سپس جایگزین شدن خون فرد با آلبومین یا خون اهدایی توسط پزشک و دکتر متخصص مغز و اعصاب مشهور در تهران و شهرهای دیگر انجام می شود.

زمان مراجعه به پزشک چه زمانی خواهد بود؟

زمان مراجعه به پزشک مغز و اعصاب در بیماری آنسفالیت

زمان مراجعه به پزشک مغز و اعصاب در بیماری آنسفالیت

در صورتی که فردی با علائم این بیماری مواجه باشد، باید در اولین فرصت به پزشک و فوق تخصص حرفه ای مغز و اعصاب مراجعه کند و با وی به مشورت بپردازد. زیرا درمان به موقع بسیار حائز اهمیت است و می تواند عوارض این بیماری را کنترل کند. علائمی که باید مورد توجه قرار داد، شامل موارد زیر خواهند بود:

  • بی هوشی
  • سردرد
  • تشنج
  • تغییرات رفتاری
  • از دست دادن بینایی

در صورتی که نمی توانید به صورت حضوری به پزشک و متخصص مرتبط مراجعه کنید، پیشنهاد این است که از متخصصین سایت دکتر با من در این زمینه کمک بگیرید.

به این ترتیب می توان به مشاوره آنلاین با متخصص مربوطه پرداخت و مشکلات را مطرح کرد. دکتر با من به معرفی مجموعه ای از بهترین متخصص و پزشکان مغز و اعصاب پرداخته است تا مراجعه کنندگان این متخصصان را مشاهده کنند و به بررسی آنها بپردازند.

خطرات و عوارض بیماری چیست؟

اغلب افرادی که به موارد خفیف این بیماری مبتلا می شوند، بدون هیچ عارضه ای بهبود پیدا می کنند. با این حال برخی از افراد با تغییراتی در رفتار یا گفتار خود مواجه می شوند که امکان دارد فراموشی و از دست دادن حافظه را نیز به دنبال داشته باشد.

تشنج را می توان شایع ترین عارضه بلند مدت این بیماری در نظر گرفت که در 10 تا 20 درصد از افراد به وجود می آید. به همین علت توصیه این است که اهمیت ویژه ای برای علت و درمان آن در نظر گرفته شود.

تفاوت مننژیت و آنسفالیت در چیست؟

هر دوی این بیماری ها جدی هستند و می توانند نگران کننده باشند. تفاوت اصلی بین آنها را می توان ناحیه ای دانست که روی آن اثر می گذارد؛ به این صورت که بروز این بیماری در مغز خواهد بود و مننژیت روی مننژ تاثیر خواهد داشت. مننژ لایه ظریف محافظت کننده از مغز و نخاع است.

کلام آخر

امید است این مقاله به برخی از سوال های متداول و ابهامات ذهنی در حیطه آنسفالیت مغزی پاسخ داده باشد. به عنوان نکته پایانی می توان گفت که چشم انداز فردی که به این بیماری مبتلا است، به عوامل مختلفی بستگی دارد که عبارت هستند از: دلیل، شدت بیماری، سن فرد و وضعیت سلامتی.

مطالعه ای در سال 2020 نشان داده است که در حدود 10 درصد از افراد در طی مدت زمانی که در بیمارستان بستری هستند، در بیمارستان از بین می روند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع و همچنین آشنایی با متخصصان و پزشکان می توانید به وب سایت دکتر با من مراجعه کنید و پزشکان معرفی شده در این مجموعه را بررسی و ارزیابی کنید.

بیماری ادرار سیاه یا آلکاپتونوری چیست و چه علائمی دارد؟

۲۲ بازديد

آلکاپتونوری (Alcaptonuria) یا بیماری ادرار سیاه نوعی از اختلال نادر ژنتیکی است که تجمع هموژنیستیک اسید در بدن را نشان می دهد. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، با کمبود آنزیم هموژنتیستیک دی اکسی ژناز (HGD) مواجه می شوند. این آنزیم موجب تجزیه ماده سمی هموژنتیستیک اسید می شود. در چنین شرایطی است که ادرار با قرارگیری در معرض هوا، سیاه رنگ می شود.

این مقاله به همین موضوع پرداخته است و معنا، تاریخچه، علائم، دلایل، خطرات و راهکارهای درمان این بیماری را ارائه داده است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه این بیماری

این عارضه را می توان یک بیماری قدیمی در نظر گرفت؛ شواهدی از این بیماری در مومیایی مصری ها مورخ 1500 سال پیش از میلاد توسط دانشمندان یافت شده است. با این حال واژه آلکاپتونوری برای نخستین بار در سال 1859 استفاده شد که مربوط به بیماری بود که یک ترکیب کاهنده در ادرار وی مشخص شده بود. این ترکیب بعدها به عنوان اسید هموژنتیزیک معرفی شد.

در سال 1908 ایده ای مهم توسط یک پزشک بریتانیایی مطرح شد که برخی از بیماری های ارثی از جمله همین بیماری انسانی به علت خطاهای ذاتی متابولیسم رخ می دهند. پیشنهادی برای نخستین بار توسط این پزشک ارائه شد که ژن های مرتبط در سطح سلولی، عملکرد مولکولی دارند.

آلکاپتونوری یا ادرار سیاه چیست؟

تشخیص و تعیین این بیماری به وسیله نقص هموژنتیسات 1 و 2- دی اکسی ژناز انجام می شود که ایجاد هموژنتیستیک اسید به مالیلاکتواستئیک اسید در مسیر تخریب تیروزین صورت می گیرد. سه ویژگی عمده آلکاپتونوریا را می توان وجود HGA در ادرار، آرتروز ستون فقرات و اونکروز (رنگ دانه های سیاه و سفید مایل به آبی درون بافت پیوندی) در نظر گرفت.

اکسیداسیون HGA که در ادرار منتشر می شود، تولید فرآورده ای شبه ملانین را انجام می دهد و حالت ادرار را تیره می کند. ظهور رنگ دانه سیاه تنها بعد از 30 سالگی انجام می گیرد. شروع آرتروز نیز در دهه سوم زندگی رخ می دهد. مواردی مانند رسوب رنگ دانه، سنگ کلیه، مشکلات قلبی و عروقی و سنگ پروستات را می توان به عنوان ویژگی های دیگر این بیماری مطرح کرد.

علائم بیماری ادرار سیاه چیست؟

علائم بیماری آلکاپتونوری یا ادرارسیاه

علائم بیماری آلکاپتونوری یا ادرارسیاه

افرادی که به این بیماری مبتلا شده اند تا زمان بزرگسالی از این بیماری آگاهی ندارند. پیشرفت علائم معمولا به کندی صورت می گیرد.

تیرگی ادرار افراد مبتلا غیرطبیعی است یا ممکن است تیره شدن آن با قرارگیری در معرض هوا رخ دهد. ممکن است این تغییر چند ساعت زمان ببرد و به همین علت به آن توجهی نمی شود. در هنگام نوزادی ممکن است پوشک بچه دارای رنگ دانه سیاه شود که اغلب به آن بی توجهی می شود.

معمولا نخستین علامت مشخص آلکاپتونوری یا بیماری ادرار سیاه بعد از 30 سالگی مشاهده می شود و علت آن تجمع هموژنتیستیک اسید در بافت پیوندی به ویژه غضروف است. ممکن است در اکثر افراد غضروف درون گوش، نامنظم، ضخیم و آبی رنگ یا خاکستری یا سیاه شود.

در نهایت این تغییر رنگ می تواند روی پوست پوشش دهنده غضروف هم مشاهده شود. در بسیاری از موارد، تغییر رنگ سفیدی چشم نیز رخ می دهد. البته این رنگ دانه اختلالی در بینایی به وجود نمی آورد. به صورت خلاصه می توان گفت که علائم آن شامل موارد زیر هستند:

  • لکه های سیاه در قسمت سفید چشم
  • سنگ کلیه و سنگ پروستات
  • آرتروز مفصلی در ستون مهره ها و مفاصل بزرگ (به ویژه زانو، لگن و شانه)
  • ضخیم، نامنظم و تیره شدن غضروف درون گوش ها
  • لکه های آبی روی پوست به ویژه در اطراف غدد عرق
  • اختلالات دریچه های قلب و عروق قلبی
  • سیاه شدن موم گوش

تجمع هموژنتیستیک اسید، دریچه های قلب را سفت می کند. این کار موجب جلوگیری از بسته شدن آنها به طرز صحیح می شود که اختلالات دریچه میترال و آئورت را به دنبال دارد. در موارد شدید تعویض دریچه میترال صورت می گیرد. سخت شدن عروق، فشار خون بالا را به همراه دارد.

دلایل این بیماری را بشناسید

جهش در ژن هموژنیستات 1 و 2 دی اکسی ژناز منجر به آلکاپتونوری می شود. انتقال این بیماری به صورت اتوزومی خواهد بود. به این معنا که هر دو والدین باید دارای این ژن باشند تا این بیماری ایجاد شود. میزان شیوع این بیماری به صورت دقیق مشخص نیست؛ اما معمولا از میان 250 هزار تا 1 میلیون تولد، تنها یک نفر است که به این بیماری مبتلا می شود.

اما در راستای تشخیص این بیماری و بررسی علائم آن نگران یافتن بهترین متخصص در این زمینه نباشید، چرا که دکتر با من لیستی از تمامی متخصصین ماهر در شهرهای مختلف را جمع آوری کرده است. این سایت می تواند ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان را انجام دهد که مواردی مانند مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را در بر می گیرد.

در حقیقت این مجموعه می تواند ارتباط میان پزشکان و مراجعه کنندگان را میسر کند. مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را می توان در وب سایت این مجموعه پیدا کرد.

تشخیص این بیماری چگونه انجام می گیرد؟

تشخیص بیماری آلکاپتونوری یا ادرار سیاه - اکو قلب

تشخیص بیماری آلکاپتونوری یا ادرار سیاه – اکو قلب

معمولا پزشکان با معاینه بیمار و توجه به ظاهر وی، برخی علائم را متوجه می شوند. در صورت ابتلای فرد به آلکاپتونوری یا ادرار سیاه، لکه های تیره در بخش سفیدی چشم به چشم می خورد، لکه های آبی رو به سیاه روی غضروف و روی پوست مشاهده می شود.

در صورتی که ادرار در معرض هوا قرار گیرد و به رنگ قهوه ای یا سیاه درآید، مشکوک بودن به این بیماری رخ خواهد داد. اگر کسی با استئوآرتریت مواجه شود، آن هم تست خواهد شد.

پزشک از تست کروماتوگرافی گاز استفاده می کند تا رگه های هموژنتیستیک در ادرار مشاهده شود. همچنین از تست ژنتیک نیز استفاده خواهد کرد تا ژن جهش یافته HGD را بررسی کند. گرفتن سابقه خانوادگی شخص برای تشخیص این بیماری سودمند است. البته بسیاری از افراد آگاهی ندارند که چنین ژنی دارند. ممکن است والدین از داشتن این ژن اطلاع نداشته باشند، اما انتقال دهنده باشند.

در افراد بالای 40 سال، توصیه می شود که نوار قلب هم گرفته شود تا بررسی اختلالات قلبی مانند اتساع آئورت یا سختی یا نارسایی آئورت با دریچه های میترال انجام شود. اکوی قلب با فرستادن امواج مافوق صوت به قلب و انعکاس خارج شده آنها از قلب به مشاهده عملکرد و حرکت قلب روی مانیتور می پردازد.

اغلب برای تشخیص سختی عروق کرونر توصیه می شود که از سی تی اسکن قلب استفاده شود. در این صورت تحویل تصاویر با جزئیات بیشتری به پزشک و بهترین دکتر متخصص اورولوژ مشهور در تهران و سایر شهرها انجام می شود.

راه های درمان آلکاپتونوری چیست؟

راه های درمان آلکاپتونوری - فیزیوتراپی

راه های درمان آلکاپتونوری – فیزیوتراپی

هیچ گزینه خاصی وجود ندارد که بتواند این بیماری را درمان کند. درمان بیشتر برای برطرف کردن علائم ظاهر شده در بیمار صورت می گیرد. برای افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، به منظور درمان درد مفصلی، داروهای ضدالتهاب تجویز می شود. در موارد شدید توصیه می شود که از داروهای قوی تری مانند داروهای ضد درد تخدیری استفاده شود. کنترل درد با وضعیت خاص هر فرد تناسب دارد و نیازمند پیگیری بلند مدت و تطابق با فرد است.

انجام جلسه های فیزیوتراپی و کار درمانی که کمک می کند عضلات و مفاصل کشش و انعطاف پذیری داشته باشند، برای برخی از افراد سودمند است. مشاوره ژنتیک نیز برای افرادی که مبتلا هستند و همچنین خانواده های آنها مفید است.

برخی از افرادی که به این عارضه مبتلا می شوند، نیازمند مداخله جراحی هستند. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به این عارضه در سنین 50 تا 60 سالگی نیاز دارند که مفصل، زانو، لگن یا شانه را جایگزین دارند. این افراد به ندرت نیازمند جراحی ستون فقرات (شامل جوش خوردن یا برداشت دیسک های کمر) هستند.

جراحی نیز ممکن است نیاز باشد تا دریچه های آئورت یا میترال تعویض شوند. در برخی از موارد باید نسبت به از بین رفتن سنگ های کلیه یا پروستات نیز از طریق جراحی یا درمان پیشگیرانه اقدام شود.

بی اثر بودن محدودیت های رژیم غذایی به اثبات رسیده است. لازم است پروتئین مصرف شود و دشوار بودن حفظ آن به مدت طولانی برای چنین افرادی اثبات شده است. همچنین محدودیت شدید و بلند مدت در مصرف پروتئین می تواند منجر به بروز عوارضی شود.

دوزهای بالای ویتامین C (ویتامین سی) در کودکان و بزرگسالان تاثیر قابل توجهی بر درمان این بیماری دارد؛ زیرا مانع از تجمع و رسوب اسید هموژنتیستیک می شود. البته مطالعات قطعی بالینی راجع به اثر استفاده طولانی مدت از ویتامین C به طور کلی موجود نیست و این موضوع ثابت نشده است.

خودداری از انجام فعالیت هایی که موجب وارد شدن فشارهای جسمی قابل توجه به ستون فقرات و مفاصل می شود نیز توصیه می شود؛ ورزش هایی با ضربه زیاد یا کار شدید دستی در این دسته قرار می گیرند.

درمان های در حال تحقیق برای آلکاپتونوری

پژوهشگران در حال مطالعه این موضوع هستند که مصرف دارویی به نام نیتیزینون برای درمان بالقوه این بیماری چه تاثیری خواهد داشت؟

این دارو در سال 2001 در دسته داروهای کم کاربرد قرار گرفته است تا اختلال متابولیک تیروزینمی را درمان کند. تحقیقات اولیه نشان داد که نیتیزینون، اسید هموژنتیستیک را در افراد مبتلا کاهش داد.

البته نیاز به انجام تحقیقات بیشتری وجود دارد تا مشخص شود که آیا مصرف آن می تواند از علائم آلکاپتونوری برای افراد جوان تر پیشگیری کند و همچنین بی خطر بودن آن در استفاده طولانی مدت تعیین شود.

مجموعه دکتر با من توانسته مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان را جمع آوری کند. به این ترتیب افراد از مواردی مانند موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نوع تخصص هر پزشک، نحوه دسترسی و سایر موارد مرتبط با هر پزشک آگاهی پیدا خواهند کرد تا انتخاب مناسبی داشته باشند.

خطرات بیماری ادرار سیاه و چشم انداز بیماری در بلند مدت

امید به زندگی در افرادی که به آلکاپتونوریا مبتلا هستند، طبیعی است. با این حال، این بیماری می تواند فرد را در معرض اختلالاتی قرار دهد که عبارتند از:

  • پاره شدن تاندون آشیل
  • آرتروز لگن، مهره ها، شانه و زانو
  • سنگ کلیه و پروستات
  • سفت شدن عروق کرونر
  • سفت شدن دریچه ها میترال و آئورت

به تاخیر انداختن برخی از این اختلالات با چکاپ منظم امکان پذیر خواهد بود. توصیه پزشک و بهترین دکتر متخصص کلیه و مجاری ادراری به بیمار این است که بررسی وضعیت خود را به طور منظم مورد توجه قرار دهد.

تست هایی که برای کنترل پیشرفت بیماری مورد توجه قرار می گیرند، عبارت هستند از:

  • عکس از قفسه سینه به منظور کنترل دریچه های آئورو میترال
  • عکس رادیولوژی از ستون مهره ها به منظور بررسی تخریب دیسک و سخت شدن مهره های کمر
  • سی تی اسکن قلب برای یافتن علائم بیماری عروق کرونر

کلام آخر

در این مقاله اطلاعاتی درباره بیماری آلکاپتونوری توضیح دادیم که شاید کمتر کسی از آن خبر داشته باشد. افرادی که سایت دکتر متخصص کلیه و مجاری ادراری را جستجو می کنند، می توانند به وب سایت تیم دکتر با من مراجعه کنند و به بررسی پزشکان معرفی شده در این وب سایت بپردازند.

بیماری آلکالوز چیست و چگونه درمان می شود؟

۲۱ بازديد

آلکالوز (Alkalosis) به وضعیتی گفته می شود که افزایش بیش از حد سطح قلیایی در بدن آن را به وجود می آورد. این امر می تواند به دلایل مختلفی رخ دهد که کاهش سطح دی اکسید کربن در خون (که نوعی از اسید است) و افزایش سطح بی کربنات خون (که نوعی باز است) در این دسته قرار می گیرند.

ممکن است افراد مبتلا با علائمی مانند تحریک پذیری، اسپاسم عضلانی یا گرفتگی مواجه شوند. بدیهی است که در صورت زودتر تشخیص داده شدن این وضعیت و درمان به موقع می توان به نتیجه ای بهتر امیدوار بود. این مقاله قصد دارد در مورد این بیماری، دلایل، علائم و راهکارهای درمان آن مطالبی را به افراد علاقه مند ارائه دهد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تاریخچه این بیماری

بسیاری از دانشمندان در آغاز دوره اکتشاف فیزیولوژی اسید – باز از دهه 1880 تا زمان مدرن با یکدیگر مشارکت داشته اند. در دهه 1880 تعریف اسید توسط آرنیوس ارائه شد و به عنوان ماده ای معرفی شد که در افزایش غلظت یون های هیدروژن در هنگام حل شدن با آب کمک کننده است. ایده هایی در مورد پژوهشگری دیگر ارائه شد که ترکیب ایده های دو پژوهشگر قبلی بوده است. این ایده ها راجع به الکترولیت ها بود که تعیین کننده فیزیولوژی اسید – باز بوده است.

ون اسلایک در سال 1920 به اصلاح تعریف قبلی ارائه شده در مورد اسید پرداخت. مطرح شدن نقش HCO3 در فیزیولوژی اسید – باز برای اولین بار به دهه 1950 باز می گردد.

گروهی از پزشکان دانمارکی، کشف آلکالوز متابولیک را طی ظهور همه گیری فلج اطفال در سال 1952 انجام دادند که آن را با استفاده از غلظت بی کربنات در پلاسما اجرا کردند.

از سال 1970 تا 1980 استوارت توانست اقدام به نشان دادن ادغام دقیق فیزیولوژی اسید – باز بالینی کند و متمرکز کردن HCO3 را در محیط های بالینی انجام داد.

آلکالوز چیست؟

خون تشکیل شده از اسیدها و بازها است که اندازه گیری سطح آنها در خون با مقیاس pH انجام می شود. حفظ تعادل صحیح میان آنها بسیار مهم است، تا جایی که یک تغییر جزئی می تواند منجر به بروز مشکلات سلامتی شود.

در حالت طبیعی، خاصیت اسیدی خون در مقایسه با خاصیت قلیایی اندکی بیشتر است؛ اما ممکن است سطح قلیایی بدن به دلایل مختلف بیشتر شود که آلکالوز نامیده می شود.

این عارضه دارای انواع مختلفی است و مواردی مانند وجود بیش از حد بی کربنات در خون، سطح پایین دی اکسید کربن به علت تنفس سریع یا عمیق و از دست دادن اسید از خون و غیره را می توان به عنوان علل ایجاد کننده آن در نظر گرفت.

ممکن است این وضعیت در نتیجه بیماری های زمینه ای دیگر ایجاد شود که سطح پایین پتاسیم یا هیپوکالمی را نیز شامل می شوند.

انواع این بیماری را بشناسید

آلکالوز تنفسی

آلکالوز تنفسی

به طور کلی می توان برای این عارضه 4 نوع اصلی در نظر گرفت که در ادامه شرح داده ایم.

آلکالوز تنفسی

زمانی که دی اکسید کربن در جریان خون به اندازه کافی موجود نباشد، این نوع از بیماری رخ می دهد. اغلب دلایل ایجاد این مسئله شامل موارد زیر است:

  • هایپرونتیلیشن (تهویه بیش از حد ریه) که اغلب با اضطراب به وجود می آید.
  • کمبود اکسیژن
  • تب شدید
  • قرارگیری در ارتفاعات بالا
  • مسموم شدن با سالیسیلات
  • بیماری کبد
  • بیماری ریوی

آلکالوز متابولیک

بدن هنگام از دست دادن بیش از حد اسید یا زمان تولید بیش از حد باز با آلکالوز متابولیک مواجه می شود. این موضوع می تواند با دلایل زیر ارتباط داشته باشد:

  • استفاده بیش از حد از دیورتیک ها
  • استفراغ بیش از حد که الکترولیت را از بین می برد.
  • بیماری آدرنال
  • آنتی اسیدها
  • ملین ها
  • از دست دادن پتاسیم یا سدیم به میزان زیاد در مدت زمانی کوتاه
  • بلعیدن تصادفی بی کربنات که در جوش شیرین وجود دارد.
  • سوء مصرف الکل

آلکالوز هیپوکلرمیک

زمانی که میزانی قابل توجه از کلریدی که در بدن وجود دارد، کاهش می یابد، این نوع از بیماری رخ می دهد. علت این موضوع می تواند استفراغ یا تعریق طولانی مدت باشد.

کلرید به عنوان یک ماده شیمیایی مهم لازم است تا تعادل در مایعات بدن حفظ شود و تشکیل دهنده بخشی مهم از مایعات گوارشی بدن است.

آلکالوز هیپوکالمیک

زمانی که میزان پتاسیم معدنی بدن در حد طبیعی نباشد، آلکالوز هیپوکالمیک رخ خواهد داد. در حالت عادی، دریافت پتاسیم مورد نیاز بدن از مواد غذایی صورت می گیرد، اما به ندرت اتفاق می افتد که عدم مصرف کافی آنها منجر به کمبود پتاسیم شود.

بیماری های کلیوی، اسهال و تعریق زیاد را می توان از علل اصلی این عارضه در نظر گرفت. باید به این نکته نیز توجه شود که وجود پتاسیم در اندام های زیر ضروری است تا عملکرد مناسبی داشته باشند:

  • کلیه ها
  • قلب
  • سیستم عصبی
  • ماهیچه ها
  • دستگاه گوارش

علائم بیماری آلکالوز

علائم بیماری آلکالوز

علائم بیماری آلکالوز

علائم اولیه: ممکن است علائم اولیه متفاوت باشد. احتمال تجربه موارد زیر در مراحل اولیه بیماری بالا است:

  • بی حسی
  • حالت تهوع
  • لرزش دست
  • اسپاسم و انقباض عضلانی بلند مدت

علائم جدی: در صورت درمان نشدن به موقع و سر وقت این بیماری، ممکن است این امر منجر به بروز علائم شدیدی شود که حتی احتمال شوک یا کما نیز وجود خواهد داشت.

در صورت مواجهه با هر کدام از علائم زیر، تماس با اورژانس یا مراجعه به نزدیک ترین اورژانس لازم است.

  • گیجی
  • سرگیجه
  • مشکل در تنفس
  • کند ذهنی
  • کما

تشخیص بیماری

علائم این عارضه تا حدی بسیار زیادی مشابه با سایر بیماری ها است و ممانعت از اقدام برای تشخیص و درمان خودسرانه افراد در منزل امری بسیار مهم تلقی می شود.

در ابتدا پزشک برای تشخیص این وضعیت به بررسی سابقه پزشکی و علائم فرد می پردازد و اقدام به تجویز آزمایش هایی برای رد کردن بیماری های احتمالی دیگر می کند. برخی از این آزمایش ها عبارت است از:

  • پانل متابولیک پایه
  • آزمایش سطح pH در ادرار
  • آزمایش ادرار
  • تجزیه و تحلیل گاز خون شریانی

PH خون در حالت طبیعی، محدوده ای بین 7.35 تا 7.45 را در بر می گیرد و PH در سطحی بالاتر از 7.45 ممکن است نشان دهنده این عارضه باشد.

امکان دارد پزشک به بررسی سطح دی اکسید کربن و اکسیژن خون بپردازد که تشخیص درستی انجام دهد و بتواند وجود مشکلات تنفسی را رد کند.

برای تشخیص این بیماری که باید به درستی انجام شود، نیاز به پزشکی متخصص و ماهر خواهد بود که با وجود تیم دکتر با من دیگر کاری سخت یا زمان بر نیست.

به عبارت بهتر این مجموعه موجب ساده تر شدن برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان خواهد شد. این مجموعه مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر کدام از پزشکان را در اختیار شما قرار می دهد. این سایت قابلیت ارائه خدمات پزشکی مورد نیاز مراجعه کنندگان (از جمله مشاوره پزشکی و محصولات پزشکی) را دارد.

راه های درمان این بیماری چیست؟

راه های درمان بیماری آلکالوز

راه های درمان بیماری آلکالوز

برنامه درمانی بستگی به این دارد که دلیل بروز این عارضه در شخص چه بوده است.

در آلکالوز تنفسی، سطح دی اکسید کربن باید به حالت عادی بازگردد. در صورت مواجهه فرد با تنفس سریع در اثر اضطراب، اغلب تنفس آرام و عمیق می تواند موجب بهبودی علائم و تنظیم سطح اکسیژن شود. اگر نتیجه آزمایش ها نشان دهد که سطح اکسیژن پایین است، می توان با ماسک به افزایش اکسیژن دریافتی ریه ها پرداخت.

در صورتی که درد، علت تنفس سریع باشد، احتمال دارد درد درمان شود و سرعت تنفس به حالت عادی برگردد و بهبودی علائم رخ دهد. اما اگر این وضعیت در نتیجه از دست دادن مواد شیمیایی مانند کلرید یا پتاسیم رخ دهد، معمولا داروها یا مکمل هایی تجویز می شود تا این مواد شیمیایی جبران شود.

در برخی از موارد این بیماری نشات گرفته از عدم تعادل الکترولیت ها است که برطرف شدن آن با نوشیدن مایعات به میزان زیاد یا نوشیدنی های دارای الکترولیت رخ خواهد داد. در صورت شدید بودن این وضعیت، بستری شدن فرد در بیمارستان الزامی است.

در اغلب موارد، بهبودی پس از شروع درمان رخ می دهد.

در این راستا دکتر با من توانسته است با جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان در زمینه های مختلف به افراد مراجعه کننده و متقاضی کمک کند. به این ترتیب افراد می توانند از مواردی نظیر مشخصات، موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، نوع تخصص، نحوه دسترسی و دیگر موارد مرتبط با هر پزشک متخصص آگاهی پیدا کرده و سپس برای انتخاب مناسب ترین پزشک اقدام کنند.

پیشگیری از آلکالوز چگونه امکان پذیر خواهد بود؟

پیشگیری از بیماری آلکالوز با سبزیجات

پیشگیری از بیماری آلکالوز با سبزیجات

توجه به وضعیت سلامتی، هیدراته ماندن و رژیم غذایی سالم موجب کاهش یافتن خطر ابتلا به این بیماری می شود. مصرف مواد غذایی سرشار از مواد مغذی و پتاسیم می تواند با کمبود الکترولیت های بدن مقابله کند و در این زمینه کمک کننده باشد. در درجه اول این مواد در میوه ها و سبزیجات و برخی از مواد غذایی دیگر یافت می شوند که این موارد عبارت است از:

  • موز
  • شیر
  • هویج
  • اسفناج
  • لوبیا
  • سبوس

برخی از اقدامات که برای پیشگیری از کم آبی بدن لازم است، شامل موارد زیر هستند:

  • نوشیدن روزانه آب به میزان 8 تا 10 لیوان
  • نوشیدن آب پیش از ورزش، در حین و پس از آن
  • اجتناب از نوشابه یا آبمیوه هایی که قند زیادی دارند و می توانند موجب کم آبی بدن شوند.
  • مصرف نوشیدنی های جایگزین الکترولیت برای تمرین های شدید
  • محدود کردن مصرف کافئین که در چای، قهوه و نوشابه یافت می شوند.

باید به این نکته توجه کرد که در صورتی که فرد احساس تشنگی کند، بدن وی با کم آبی مواجه شده است. با از دست رفتن میزان زیادی از الکترولیت های بدن، بلافاصله احتمال بروز کم آبی وجود دارد. استفراغ کردن در اثر آنفولانزا نیز می تواند زمینه ساز این موضوع شود. در صورتی که توانایی نگه داشتن مواد غذایی سرشار از پتاسیم را در معده خود ندارید، مصرف مایعات کافی (مثل آب)، نوشیدنی های ورزشی و سوپ های دارای آب گوشت توصیه می شود.

آلکالوز متابولیک چیست؟

چنانچه پیش از این نیز مطرح شد، هنگام قلیایی شدن بیش از حد خون، منجر به نوع متابولیک این بیماری خواهد شد. قلیایی نقطه مقابل اسیدی است. در زمان متمایل شدن تعادل اسیدی – قلیایی خون به سمت قلیایی شدن، عملکرد بدن بهتر خواهد بود.

این بیماری هنگام بروز یکی از موارد زیر رخ می دهد:

  • کاهش یون های هیدروژن تولید کننده اسید (کاهش بیش از حد)
  • افزایش یون های بی کربنات تولید کننده قلیایی (افزایش بیش از حد)

اکثر افراد با علائمی از نوع متابولیک این بیماری مواجه نمی شوند، در نتیجه ممکن است از ابتلا به آن اطلاع نداشته باشند. آلکالوز متابولیک یکی از انواع اصلی این بیماری از چهار نوع آن است.

انواع

دو نوع از این بیماری از نوع متابولیک موجود است که عبارت هستند از:

  • نوع پاسخ دهنده کلرید که هنگامی رخ می دهد که یون های هیدروژن از دست بروند و اغلب با استفراغ یا کمبود آب بدن رخ خواهد داد.
  • نوع مقاوم در برابر کلرید که در هنگام نگهداری یون های بی کربنات (قلیایی) زیاد در بدن رخ می دهد. همچنین انتقال یون های هیدروژن از خون به سلول ها نیز می تواند زمینه ساز بروز این وضعیت باشد.

همچنین یک بیماری به نام اسیدوز متابولیک موجود است که در هنگام اسیدی شدن بیش از حد خون یا مایعات اتفاق می افتد.

بدن توانایی جبران آلکالوز و همچنین اسیدوز را به کمک ریه ها دارد. ریه ها موجب خروج دی اکسید کربن از خون در هنگام تنفس و تغییر در قلیایی بودن خون می شوند. کلیه ها نیز نقش مهمی در از بین بردن و دفع یون های بی کربنات دارند.

در هنگام کافی نبودن عملکرد های طبیعی بدن برای جبران متعادل سازی آلکالوز و اسیدوز، بیمار نیازمند درمان های پزشکی خواهد بود.

علائم

احتمال دارد نوع متابولیک فاقد هرگونه علائم باشد. افرادی که به این نوع مبتلا هستند، اغلب از بیماری های زمینه ای ایجاد کننده آن گله دارند. این موارد عبارت است از:

  • خستگی
  • اسهال
  • استفراغ
  • التهاب در قسمت پایین پا

موارد شدید نوع متابولیک می تواند زمینه ساز موارد زیر شود:

  • تشنج
  • کما
  • تحریک پذیری

درمان

درمان نوع متابولیک بستگی به علت اصلی آن و پاسخگویی آلکالوز به کلرید را دارد. در صورت بروز نوع خفیف پاسخ دهنده به کلرید از این بیماری، باید تغییراتی مانند افزایش نمک (کلرید سدیم) در رژیم غذایی بیمار لحاظ شود. یون های کلرید سبب می شود که اسیدی شدن خون رخ دهد که منجر به کاهش قلیایی شدن آن می شود.

در صورت تشخیص پزشک مبنی بر نیاز به توجه و درمان فوری، احتمال تجویز IV توسط وی وجود دارد. تزریق IV به عنوان یک روش بدون درد (تقریبا) شامل قرار دادن سوزنی کوچک درون رگ بازو است. اتصال سوزن به یک کیسه استریل دارای نمک محلول در آب توسط یک لوله و در بیمارستان انجام می شود.

درمان آلکالوز مقاوم در مقابل کلرید

احتمال بروز کمبود پتاسیم در بدن در صورت ابتلا به آلکالوز مقاوم در برابر کلرید وجود دارد. اما تزریق محلول سدیم کلراید در چنین وضعیتی می تواند باعث بدتر شدن شرایط شود. پزشک و دکتر داخلی مشهور در تهران و سایر شهرهای کشور در جستجوی راه هایی است که سطح پتاسیم بدن را افزایش دهد. موارد زیر می تواند موجب افزایش سطح پتاسیم شود:

  • مصرف قرص های دارای کلرید پتاسیم به صورت روزانه و با نظارت پزشک (دو تا چهار بار در روز)
  • دریافت کلرید پتاسیم به طور داخل وریدی

آلکالوز تنفسی

زمانی که تهویه مفرط (هیپرونتیلاسیون) PCO2 شریانی را کاهش می دهد و در نتیجه pH شریانی را افزایش می دهد، این نوع از بیماری رخ می دهد. اغلب حاملگی است که نوع تنفسی حاد این بیماری را به وجود می آورد. همچنین این حالت ممکن است در مواردی رخ دهد که عبارتند از: سالیسیلیسم حاد، آسیب به مراکز تنفسی، بیماری پیشرفته کبدی، تب و حالات سپتیک، افزایش سرعت تنفس (آمبولی ریه، پنومونی یا نارسایی احتقانی قلب).

هیپرونتیلاسیون مزمن در مواردی دیده می شود که به ارتفاعات بلند پاسخ تطابقی (کم بودن فشار نسبی اکسیژن در محیط مورد نظر) داده شود.

خصوصیات هیپرونتیلاسیون حاد شامل مواردی مانند پارستزی، کرختی اطراف دهان، سیاهی رفتن چشم و احساس سوزن سوزن شدن اندام ها می شود. در صورتی که علت تهویه مفرط، اضطراب باشد، تنفس مکرر در یک پاکت معمولا می تواند سبب خاتمه حمله حاد شود.

کلام آخر

در این مقاله به موضوع آلکالوز پرداختیم و به اشخاصی که سایت بهترین دکتر داخلی را جستجو می کنند، دکتر با من را معرفی کردیم. به چنین افرادی توصیه می شود که به این وب سایت مراجعه کنند و به جستجوی پزشک مورد نظر خود بپردازند. چرا که در این سایت آدرس مطب و فضای مجازی انواع متخصصین ماهر و همچنین اطلاعات تماس با آنها دسته بندی شده اند که یافتن آن برای مراجعان اصلا سخت نخواهد بود.

بیماری آمیلوئیدوز چیست و چگونه درمان می شود؟

۲۰ بازديد

بیماری آمیلوئیدوز (Amyloidosis) عارضه ای نادر است؛ در طول این بیماری، نوعی از پروتئین غیرطبیعی در برخی از اندام های بدن به وجود می آید و با عنوان آمیلوئید شناخته می شود. آمیلوئید موجب اختلال در عملکرد اندامی می شود که در آن ایجاد شده است.

این مقاله به همین موضوع پرداخته و مطالبی را در مورد این بیماری، علت بروز، علائم، خطرات، تشخیص و راهکارهای درمان آن ارائه داده است. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

تعریف و معنای بیماری آمیلوئیدوز

چنانچه که به این موضوع اشاره شد، این بیماری به عنوان عارضه ای نادر شناخته می شود که در برخی از اندام های بدن به وجود می آید و می تواند موجب اختلال در عملکرد اندام مورد نظر شود. توجه به این نکته لازم است که ایجاد آمیلوئید در بدن خود به خود رخ نمی دهد، بلکه ساختار آن ترکیبی از چند پروتئینی است که در بدن وجود دارند. در نتیجه می توان گفت که شرایط خاصی، این بیماری را به وجود می آورد.

تاریخچه این بیماری چیست؟

رودولف ویرچو کاشف بیماری آمیلوئیدوز

رودولف ویرچو کاشف بیماری آمیلوئیدوز

کشف آمیلوئیدوز برای اولین بار مربوط به 150 سال پیش بوده است. پاتولوژیست معروف آلمانی با نام دکتر رودولف ویرچو این بیماری را کشف کرد.

درست است که از شناخته شدن این بیماری سال ها می گذرد، دسترسی به درمان های مربوط به آن تنها در 25 سال گذشته به شکلی وسیع امکان پذیر بوده است. این بیماری را می توان یک بیماری بسیار پیچیده در نظر گرفت که پزشکان اغلب به سختی می توانند آن را تشخیص دهند.

خطرات بیماری آمیلوئیدوز و درگیر شدن سایر ارگان ها

در برخی از افراد، بروز این بیماری به همراه بیماری های دیگر رخ می دهد. در چنین حالتی است که درمان بیماری زمینه ای می تواند تاثیر قابل توجهی در کنترل یا از بین بردن علائم این بیماری داشته باشد.

اما درمانی که برای این بیماری تجویز می شود، بسته به دلیل بروز آن می تواند مواردی مانند قطع عضو آسیب دیده، دارو درمانی، پیوند عضو، شیمی درمانی، پیوند مغز استخوان و سلول های بنیادی را در بر بگیرد.

هر چند امکان دارد که این بیماری باعث تحت تاثیر قرار گرفتن هر کدام از اندام های بدن شود، اما در حالت کلی بر ارگان هایی مانند کلیه، قلب، کبد، دستگاه گوارشی، طحال و سیستم عصبی بدن بیش از سایر ارگان ها تاثیر می گذارد.

دلیل بروز بیماری چیست؟

علت بروز این بیماری بستگی به عوامل گوناگونی دارد. در برخی از افراد زمینه های ژنتیکی و ارثی زمینه ساز پیدایش این بیماری خواهد شد. اما در برخی دیگر از افراد، این بیماری به علت دیالیز طولانی مدت و التهاب های درمان نشده به وجود می آید. در ادامه به انواع این بیماری (بر اساس علت بروز) اشاره خواهد شد.

AL

آمیلوئیدوز AL یا اولیه را می توان شایع ترین نوع این بیماری در نظر گرفت. این عارضه با عنوان نوع زنجیره ای سبک ایمونوگلوبین از این بیماری نیز شناخته می شود. این بیماری اغلب موجب تحت تاثیر قرار گرفتن کلیه، قلب، کبد و سیستم عصبی فرد می شود.

AA

AA آمیلوئیدوز ثانویه نیز نامیده می شود. زیرا اصلی ترین عامل به وجود آورنده آنها بیماری های التهابی مانند آرتریت هستند. به همین دلیل کنترل بیماری های التهابی این قابلیت را دارد که سبب کاهش پیدا کردن علائم مربوط به آمیلوئیدوز ناشی از آنها شود. اغلب در افرادی که به این نوع از بیماری مبتلا هستند، کلیه، طحال و کبد بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند.

ارثی

چنانچه از نام آن مشخص است، زمینه این نوع از بیماری می تواند ژنتیکی باشد. معمولا کبد نوعی غیرعادی از پروتئین را در این افراد به وجود می آورد. به همین علت است که تاثیر قابل توجهی بر اعصاب، کلیه و قلب گذاشته خواهد شد.

اختلالی که در اندام های مختلف بدن در این نوع از بیماری به وجود می آید، بر اثر وجود پروتئین ترستیک یا TTR است.

وحشی

شاید عجیب باشد، اما در نوع وحشی از این بیماری، پروتئین TTR که به وسیله کبد ساخته شده، طبیعی است. اما بعد از این که از تولید این پروتئین در بدن مدت زمانی معین سپری می شود، به دلایل نامعلومی، این بیماری به وجود می آید. نوع سیستمیک سالخورده از این بیماری نامی بود که پیش تر به این نوع از آمیلوئیدوز اطلاق می شد، زیرا نوع وحشی از این بیماری اغلب در مردان بالای 70 سال رخ می دهد.

معمولا قلب در افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، درگیر می شود. اما در برخی از افراد نیز مشاهده شده است که سندروم تونل کارپال به وجود آمده است.

موضعی

این نوع از بیماری معمولا موجب درگیر شدن اندام ها و ارگان های مختلف می شود. در نوع موضعی از این بیماری برخی از ارگان ها آسیب پذیرتر از دیگر ارگان ها می شوند که عبارتند از: پوست، مثانه، گلو یا ریه.

در حالت کلی، نکته قابل توجه در زمینه بیماری آمیلوئیدوز این است که به موقع تشخیص داده و روش درمانی صحیحی برای آن در نظر گرفته شود. زیرا ممکن است در غیر این صورت فرد با عواقبی مواجه شود که غیر قابل جبران هستند.

عوامل افزایش دهنده بروز بیماری شامل چه مواردی است؟

درست است که احتمال بروز این بیماری مانند تعداد بسیار زیادی از بیماری ها در افراد گوناگون مشاهده می شود، اما در مجموع برخی از عوامل می توانند موجب افزایش احتمال بروز این بیماری شوند که عبارت هستند از:

  • سن
  • جنسیت
  • سابقه خانوادگی
  • دیالیز کلیه
  • ابتلا به بیماری های عفونی و التهابی
  • نژاد

در این راستا دکتر با من می تواند خدمات پزشکی گوناگونی را در اختیار مراجعه کنندگان قرار دهد که شامل مشاوره پزشکی و محصولات پزشکی است.

در حقیقت این مجموعه می تواند بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار کند. این مجموعه مواردی مانند مشخصات و چگونگی دسترسی به هر پزشک ژنتیک را تعیین می کند.

علائم بیماری چه مواردی را در بر می گیرد؟

علائم بیماری آمیلوئیدوز

علائم بیماری آمیلوئیدوز

در حالت کلی علائم بیماری آمیلوئیدوز بستگی به اندام هایی دارد که به وسیله این بیماری درگیر شده اند. اما در برخی از موارد نیز بروز این بیماری فاقد هرگونه علائم و با حالت خاموش است.

متاسفانه در چنین افرادی ممکن است فرصت طلایی برای درمان دیگر وجود نداشته باشد و در واقع این زمان طلایی از دست برود. در حالت کلی بروز این بیماری می تواند علائم و نشانه های زیر را به دنبال داشته باشد:

  • احساس ضعف
  • افت فشار
  • خستگی شدید و غیر عادی بدن
  • تورم مچ دست یا پا
  • تنگی نفس
  • یبوست
  • اسهال خونی
  • مشکلات بلع یا بلع دردناک
  • ضربان نامنظم قلب (کاهشی یا افزایشی)
  • لکه های پوستی پیرامون چشم
  • کاهش وزن به صورت غیرعادی
  • حساسیت پوستی
  • زمخت شدن پوست
  • کبودی های بی دلیل
  • تغییر شکل در حاشیه زبانی
  • افزایش اندازه زبان
  • احساس سوزن سوزن شدن در دست و پا
  • سندروم تونل کارپال
  • تهوع

تشخیص بیماری چگونه امکان پذیر است؟

علائم بیماری آمیلوئیدوز ممکن است به علائم برخی از بیماری های دیگر شباهت داشته باشد؛ به همین علت در اکثر موارد تشخیصی که با توجه به علائم انجام می شود، نمی تواند چندان دقیق باشد و به صورت قطعی تایید کننده این بیماری شود. به همین دلیل است که انجام مواردی مانند تصویربرداری، آزمایش خون، نمونه برداری و آزمایش ادرار توصیه می شود تا میزان ریسک احتمالی که در تشخیص اشتباه وجود داشته است، کاهش پیدا کند.

توجه به این نکته نیز لازم است که معمولا عملکرد کبدی و تیروئید در آزمایش خون بررسی می شود تا دقت تشخیص بالا برده شود. نمونه برداری ها اغلب از مغز استخوان، چربی زیر پوست شکمی و اندام های آسیب دیده (مانند کلیه یا کبد) صورت می گیرد.

دکتر با من مجموعه ای از بهترین متخصصان را در زمینه های مختلف در کنار هم جمع کرده است. در نتیجه افراد می توانند با موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، تخصص، نحوه دسترسی و سایر موارد مربوط به هر پزشک آشنا شوند و در نهایت انتخاب مناسبی داشته باشند.

درمان آمیلوئیدوز چگونه صورت می گیرد؟

درمان بیماری آمیلوئیدوز

درمان بیماری آمیلوئیدوز

این بیماری فاقد درمانی مشخص است که در این زمینه به بسیاری از بیماری های التهابی دیگر شباهت دارد. در نتیجه همه روش های درمان که در مورد این بیماری وجود دارند، صرفا علائم را کنترل کرده و از پیشرفت آنها پیشگیری می کنند.

از طرفی چنانچه پیش از این نیز مطرح شد، در صورتی که بیماری های زمینه ای دیگر مانند آرتریت روماتوئید یا سل منجر به ایجاد این بیماری شده باشد، درمان یا کنترل بیماری زمینه ای مورد نظر تاثیر قابل توجهی در بهبود علائم خواهد داشت.

درمان هایی که در زمینه بهبود آمیلوئیدوز وجود دارند، عبارت هستند از:

  • درمان دارویی از طریق داروهای مربوط به کلیه و قلب
  • شیمی درمانی
  • دیالیز
  • پیوند سلول های بنیادی خون
  • قطع عضو آسیب دیده برای پیشگیری از درگیر شدن اعضای دیگر
  • پیوند عضو

کلام آخر

این مقاله به بررسی مواردی راجع به بیماری آمیلوئیدوز پرداخته است. آگاهی از این اطلاعات می تواند سبب شود که به موقع به پزشک مراجعه کنید و از عواقب غیر قابل جبران این بیماری پیشگیری به عمل آید.

در صورت مواجهه خودتان یا یکی از افراد نزدیک با علائم مشابه به این بیماری، بهتر است که به بهترین دکتر متخصص ژنتیک مراجعه کنید و با وی به مشورت بپردازید. به این ترتیب اطمینان حاصل خواهید کرد که مشکل چیست و آزمایش های مورد نیاز کدام است.

پس باید به یک دکتر متخصص ژنتیک مشهور در تهران و شهرهای دیگر مراجعه کرده یا سایت دکتر متخصص ژنتیک را جستجو کرد. توصیه این است که به وب سایت دکتر با من مراجعه شود و پزشکان معرفی شده در آن مورد بررسی قرار گیرند.

بیماری آکرومگالی چیست و چه علائمی دارد؟

۲۱ بازديد

وجود یک اختلال در سیستم عصبی بدن می تواند روی سایر بخش های مختلف بدن نیز تاثیر گذار باشد. این گونه از اختلالات می توانند باعث بروز بیماری های جدیدی باشند. هورمون های بدن ما از طریق غدد درون ریز و برون ریز ترشح می شوند. غدد بدن ما درون ریز و برون ریز هستند. غده هیپوفیز نیز یکی از غدد مهم بدن است که در ناحیه سر واقع شده است. در ادامه به بررسی بیماری آکرومگالی و ارتباط غدد با این بیماری می پردازیم.

بیماری آکرومگالی را بشناسیم

این بیماری جزو بیماری های نادر است که در اثر ترشح بیش از حد هورمون رشد ایجاد می شود. ترشح بیش از حد این هورمون باعث رشد بیش از حد استخوان ها می شود و فرم غیرعادی به بدن می دهد. هورمون رشد از هیپوفیز ترشح می شود.

با توجه به تحقیقات انجام شده، دانشمندان دریافته اند که اکثر افراد مبتلا دچار یک تومور خوش خیم به نام آدنوم هستند. این تومور می تواند منجر به بروز این بیماری شود. این بیماری اکثرا در میانسالی بروز می یابد. ابتلا به این بیماری از نظر جنسیتی تقریبا هیچ فرقی ندارد و در زنان و مردان به یک اندازه شایع است.

تاریخچه بیماری

تاریخچه بیماری آکرومگالی

تاریخچه بیماری آکرومگالی

اصطلاح آکرومگالی در سال1886 برای اولین بار توسط پیرماری ابداع شد. البته پیش از وی پزشکان دیگری مانند یوهان ویرسوابقی از این بیماری ارائه کردند. در آن زمان در اکثر بیماران مبتلا به آکرومگالی بزرگی هیپوفیز مشاهده شد. همچنین علت این بیماری پس از کشف هورمون رشد مشخص شد. در آغاز قرن بیستم با بوجود آمدن امکانات توانستند بیماری مورد نظر را با جراحی و رادیوتراپی کنترل کنند. در سال 1970 نیز درمان هایی برای این بیماری ارائه شد.

علائم بیماری

تشخیص این بیماری معمولا به کندی صورت می پذیرد. به شکلی که ممکن است متوجه شوید که سایز پای شما بزرگتر شده و تغییر کرده یا حلقه دست شما تنگ تر شده است.

علائم شایع آکرومگالی

  • ابروی برجسته
  • افزایش وزن
  • خستگی
  • سردرد
  • صدای خشن و عمیق
  • زبان یا فک بزرگ شده
  • تعریق بیش از اندازه
  • پوست ضخیم شده
  • بوی بد بدن
  • استخوان های بزرگ شده در صورت، دست ها و پاها
  • مفاصل متورم که باعث محدودیت در حرکت می شوند.
  • فضاهای بین دندانی
  • رشد غیرطبیعی
  • ناتوانی در خواب
  • ضعف عضلانی

اگر فکر می کنید چند علائم را به طور همزمان دارید، باید در اسرع وقت به پزشک متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید.

خطرات بیماری

خطرات بیماری آکرومگالی

خطرات بیماری آکرومگالی

بیماری آکرومگالی بیماری جدی است که اگر درمان نشود، خطرات زیادی برای سلامت و زندگی فرد دارد که می تواند زندگی فرد را تهدید جدی کند.

اگر این بیماری در مراحل اول پیشرفت شناسایی شود، معمولا درمان و جراحی موفقیت آمیز خواهد بود. جراحی برای برداشتن تومورهای هیپوفیز در اوایل کار موفقیت آمیز است. مقابله با این بیماری در اکثر مواقع برای افراد سخت خواهد بود.

عوارض رایج در صورت عدم درمان این بیماری

  • از دست دادن بینایی
  • فیبروم های رحمی در زنانی که دچار تومورهای خوش خیم هستند.
  • کاهش ترشح هورمون های غده هیپوفیز
  • سندروم تونل کارپال
  • رشد پیش سرطانی یا پولیپ روی پوشش روده بزرگ
  • دیابت نوع دو
  • آرتروز
  • بیماری قلبی
  • بزرگ شدن قلب
  • فشار خون بالا یا فشار خون پایین
  • گواتر که شامل بزرگ شدن غده تیروئید است و باعث تورم گردن می شود.

درمان بیماری آکرومگالی

درمان بیماری آکرومگالی

درمان بیماری آکرومگالی

درمان بیماری شامل عمل جراحی و درمان دارویی است که در ادامه به بررسی هر یک از این ها می پردازیم.

اهداف درمان بیماری را بدانیم

  • حفظ عملکرد طبیعی غده هیپوفیز
  • بازگرداندن سطح تولید هورمون رشد به حالت طبیعی و عادی
  • کاهش فشار اطراف هر تومور هیپوفیزی که در حال رشد است.
  • بهبود علائم آکرومگالی

عمل جراحی

اولین گزینه ای که متخصص مغز و اعصاب به فرد مبتلا برای درمان پیشنهاد می کند، عمل جراحی است. عمل جراحی شامل برداشتن تومورهایی است که روی هیپوفیز اثرگذار هستند و در نتیجه باعث اختلال در ترشح هورمون رشد می شوند.

عمل جراحی تا حدودی می تواند عوارض و علائم این بیماری را بهبود ببخشد. یکی از عوارضی که احتمال می رود بروز یابد، آسیب به بافت هیپوفیز خواهد بود که تومور را دربر گرفته است. عوارض دیگری که این روش می تواند داشته باشد، شامل نشت مایع مغزی نخاعی و مننژیت است.

درمان دارویی

درمان دارویی یکی دیگر از روش هایی است که در صورتی که عمل جراحی موفقیت آمیز باشد، مورد استفاده قرار می گیرد. درمان دارویی عمدتا برای تنظیم میزان هورمون رشد به کار برده می شود. از این درمان برای کوچک کردن تومورها بهره می برند. این نوع از داروها غالبا برای تنظیم هورمون رشد یا GH نیز استفاده می شود.

داروهایی که برای کنترل بیماری بکار برده می شوند

  • آنولوگ های سوماتوستاتین
  • GH آنتاگونیست های گیرنده
  • آگونیست های دوپامین
  • تابش

پرتو درمانی نیز می تواند برای از بین بردن تومورهای سرطانی موثر باشد، از این رو پزشک متخصص ممکن است از پرتو درمانی برای کنترل بیماری استفاده کند.

این نوع درمان ممکن است با دارو همراه باشد و درمانی تدریجی است. اما تابش هم عوارض خاص خود را دارد. تابش ممکن است باعث اختلال در باروری افراد شده و در مواردی ممکن است باعث از دست دادن بینایی، ایجاد تومورهای ثانویه و آسیب مغزی شود.

سخن پایانی

بسیاری از بیماری ها وجود دارند که در صورت درمان آن ها می توان از بروز خطرات احتمالی که برای جان و سلامت انسان به وجود می آید، گرفته شود. خوشبختانه در حال حاضر با وجود پیشرفت تکنولوژی در حوزه پزشکی و دیگر قسمت ها بسیاری از بیماری ها قابل کنترل و درمان هستند.

در کشور عزیزمان ایران، بهترین دکترهای متخصص و بهترین جراحان، در حوزه های مختلف وجود دارند و همچنین روش های درمانی فراوانی نیز یافت می شود. دکتر متخصص مغز و اعصاب مشهور در تهران و سایر شهرستان ها روش های فراوانی برای آکرومگالی پیشنهاد کرده اند.

باید این پیشنهاد را به شما بدهیم که در صورتی که به پزشک متخصص خود دسترسی ندارید، می توانید از طریق سایت دکتر با من توسط بهترین متخصصان و پزشکان ویزیت شوید. این سایت در تلاش است که بهترین راه را برای ارتباط راحت تر پزشکان و بیماران فراهم کند.

شما در این سایت در هر ساعت شبانه روز می توانید با پزشک متخصص مغز و اعصاب مورد نظر خود در تماس باشید. این سایت حتی شما را با فروشگاه های لوازم پزشکی نیز آشنا می کند. شما می توانید مدارک پزشکی خود را به طور آنلاین برای دکتر مغز و اعصاب خود ارسال کنید. بنابراین در حالت کلی سایت دکتر با من امکانات و روش های ارتباطی موثری را برای افراد فراهم کرده است.