doctorbaman

اگر شما هم در شهرهای ساحلی زندگی می‌کنید یا کارتان به گونه‌ای است که در طول ساعت‌های گرم، بیرون از خانه هستید، احتمالاً با آفتاب سوختگی و مشکلات آن آشنایید. آفتاب سوختگی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن پوست ملتهب و دردناک می‌شود و اغلب در به دلیل قرار گرفتن بیش از حد در زیر نور خورشید ظاهر می‌شود.

پیشگیری از آفتاب سوختگی در تمام طول سال با استفاده از کرم ضد آفتاب یا با استفاده از سایر اقدامات محافظت از پوست برای همه مهم است. این امر به ویژه هنگامی که در خارج از منزل هستید، حتی در روزهای سرد یا ابری بسیار مهم است. اگر دوست دارید که با آفتاب سوختگی، علل و راه‌های درمان آن آشنا شوید، با ما در این مطلب همراه باشید تا به بررسی کامل این مشکل بپردازیم.

آفتاب سوختگی چیست؟

آفتاب سوختگی یک واکنش قابل مشاهده است که به دلیل قرار گرفتن پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) اتفاق می‌افتد. اشعه ماوراء بنفش پرتوهای نامرئی و بخشی از نور خورشید هستند. این اشعه همچنین می تواند باعث آسیب نامرئی به پوست شود. آفتاب سوختگی بیش از حد و/یا متعدد باعث پیری زودرس پوست و در نهایت سرطان پوست می شود. سرطان پوست شایع ترین نوع سرطان در کشورهای دنیا به خصوص آمریکا است و قرار گرفتن در معرض نور خورشید عامل اصلی سرطان پوست است.

در طول تابستان، مردم زمان بیشتری را در خارج از منزل می‌گذرانند. افرادی که پوست روشن، خال یا کک و مک دارند یا سابقه خانوادگی سرطان پوست دارند، بیشتر در معرض ابتلا به سرطان پوست هستند. پرتوهای فرابنفش در طول ماه‌های تابستان که خورشید مستقیماً بالای سر است (معمولاً بین 10 صبح تا 3 بعد از ظهر) قوی ترین است.

علائم آفتاب سوختگی

​

علائم آفتاب سوختگی

علائم آفتاب سوختگی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• ملتهب شدن پوست، که در پوست‌های سفید، صورتی یا قرمز به نظر می رسد و ممکن است در پوست قهوه‌ای یا سیاه به سختی دیده شود.
• پوست در زمان لمس کردن گرم یا داغ احساس می‌شود.
• احساس درد، حساسیت و خارش.
• تورم و التهاب.
• تاول های کوچک پر از آب، که ممکن است بترکند.
• سردرد، تب، حالت تهوع و خستگی، اگر آفتاب سوختگی شدید باشد.
• احساس درد یا وجود شن ریزه در چشم‌ها.
• هر قسمت از بدن – از جمله لاله گوش، پوست سر و لب ها – می‌تواند با قرار گرفتن در معرض آفتاب بسوزد. حتی نواحی پوشیده نیز می‌توانند بسوزند، برای مثال، حتی اگر لباس‌ها دارای بافت گشاد باشند که اجازه عبور نور فرابنفش را بدهند هم ممکن است بدن دچار سوختگی شود. حتی چشم‌ها هم اگر به شدت به اشعه ماوراء بنفش خورشید حساس باشند هم ممکن است بسوزند.

علائم آفتاب سوختگی اغلب بعد چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آفتاب ظاهر می‌شود.

در عرض چند روز، بدن ممکن است با کندن لایه بالایی پوست آسیب دیده شروع به بهبودی کند. یک آفتاب سوختگی بد ممکن است چند روز طول بکشد تا بهبود یابد. هر گونه تغییر طولانی مدت در رنگ پوست معمولاً با گذشت زمان از بین می رود.

چه زمانی باید برای آفتاب سوختگی به پزشک مراجعه کرد؟

اگر موارد زیر را مشاهده کردید، حتماً در اسرع وقت به متخصص پوست مراجعه کنید:

ظاهر شدن تاول‌های بزرگ؛

ایجاد تاول روی صورت، دست‌ها یا اندام تناسلی؛

تورم شدید ناحیه آسیب دیده؛

علائم عفونت مانند تاول چرکی؛

تشدید درد، سردرد، گیجی، حالت تهوع، تب یا لرز؛

بدتر شدن وضعیت پوست با وجود مراقبت در منزل؛

درد چشم یا تغییرات بینایی.

در صورت مشاهده هر یک از علائم زیر فوراً و به صورت اورژانسی به پزشک مراجعه کنید:

• تب بیش از 39.4 درجه سانتیگراد همراه با استفراغ؛
• گیجی؛
• عفونت؛
• کم آبی بدن؛
• سردی پوست همراه با سرگیجه یا ضعف.

علل آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی در اثر قرار گرفتن بیش از حد در معرض اشعه ماوراء بنفش (UV) ایجاد می‌شود. اشعه ماوراء بنفش از نور خورشید یا منابع مصنوعی مانند لامپ‌های آفتابی و تخت‌های برنزه ساتع می‌شود. UVA طول موج نوری است که می‌تواند به لایه های عمیق پوست نفوذ کند و در طول زمان منجر به آسیب پوست شود. UVB طول موج نوری است که سطحی‌تر به پوست نفوذ می کند و باعث آفتاب سوختگی می‌شود.

اشعه ماوراء بنفش به سلول های پوست آسیب می‌رساند. سیستم ایمنی با افزایش جریان خون در نواحی آسیب دیده واکنش نشان می‌دهد و باعث ایجاد پوست ملتهب (اریتما) معروف به آفتاب سوختگی می‌شود.

در روزهای سرد یا ابری هم ممکن است دچار آفتاب سوختگی شوید. سطوحی مانند برف، ماسه و آب می توانند اشعه ماوراء بنفش را منعکس کرده و پوست را نیز بسوزانند.

چه عواملی خطر آفتاب سوختگی را افزایش می‌دهند؟

عوامل خطر آفتاب سوختگی عبارتند از:

• داشتن پوست سفید و موهای قرمز؛
• داشتن سابقه آفتاب سوختگی؛
• زندگی یا گذراندن تعطیلات در مکانی آفتابی، گرم یا در ارتفاعات بالا؛
• کار در فضای باز؛
• شنا کردن یا اسپری کردن آب یا روغن بچه روی پوست، زیرا پوست مرطوب بیشتر و سریعتر از پوست خشک می‌سوزد؛
• تفریحات در فضای باز و نوشیدن الکل؛
• قرار دادن منظم پوست بدون هیچ گونه محافظ در معرض اشعه ماوراء بنفش نور خورشید یا منابع مصنوعی، مانند تخت‌های برنزه؛
• مصرف داروهایی که احتمال سوختگی پوست را افزایش می‌دهند (داروهای حساس کننده پوست نسبت به نور).

عوارض آفتاب سوختگی چیست؟

قرار گرفتن مکرر در معرض نور خورشید که منجر به آفتاب سوختگی می شود، خطر آسیب‌های پوستی و بیماری‌های خاص را افزایش می‌دهد. این موارد شامل پیری زودرس پوست (پیری ناشی از نور)، ضایعات پوستی پیش سرطانی و سرطان پوست است.

پیری زودرس پوست بر اثر آفتاب سوختگی

قرار گرفتن در معرض نور خورشید و آفتاب سوختگی‌های مکرر روند پیری پوست را سرعت می‌بخشد. تغییرات پوستی ناشی از اشعه ماوراء بنفش، پیری ناشی از نور خورشید (Photoaging) نامیده می‌شود. این پیری پوست مشکلات زیر را به همراه دارد:

• ضعیف شدن بافت های همبند که استحکام و خاصیت ارتجاعی پوست را کاهش می‌دهد؛
• ایجاد چین و چروک عمیق؛
• خشک و خشن شدن پوست؛
• رگ‌های قرمز ریز روی گونه‌ها، بینی و گوش‌ها؛
• کک و مک که بیشتر روی صورت و شانه‌‌ها ظاهر می‌شود؛
• لکه‌های تیره یا تغییر رنگ صورت، پشت دست‌ها، بازوها، قفسه سینه و قسمت بالایی پشت – که لنتی‌ژین‌های خورشیدی نیز نامیده می‌شوند.

ضایعات پوستی پیش سرطانی

ضایعات پوستی پیش سرطانی، لکه های خشن و پوسته پوسته در مناطقی هستند که در اثر نور خورشید آسیب دیده اند. این ضایعات اغلب در نواحی در معرض آفتاب مثل سر، صورت، گردن و دست افرادی که پوستشان به راحتی زیر نور خورشید می سوزد، دیده می‌شوند. ضایعات پوستی پیش سرطانی می‌توانند به سرطان پوست تبدیل شوند. این ضایعات همچنین کراتوزهای اکتینیک و کراتوزهای خورشیدی هم نامیده می‌شوند.

سرطان پوست

قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، حتی بدون آفتاب سوختگی، خطر ابتلا به سرطان پوست، مانند ملانوما را افزایش می دهد. اشعه ماوراء بنفش می‌تواند به DNA سلول‌های پوست آسیب برساند. آفتاب سوختگی در دوران کودکی و نوجوانی ممکن است خطر ابتلا به ملانوم را در سنین بالاتر افزایش دهد.

سرطان پوست عمدتاً در مناطقی از بدن که بیشتر در معرض نور خورشید هستند، از جمله پوست سر، صورت، لب‌ها، گوش‌ها، گردن، سینه، بازوها، دست‌ها، پاها و پشت ایجاد می‌شود.

برخی از انواع سرطان پوست به صورت یک ضایعه کوچک یا زخمی ظاهر می‌شوند که به راحتی خونریزی می‌کند، پوسته پوسته می‌شود، بهبود می‌یابد و سپس دوباره باز می‌شود. با وجود ملانوما، یک خال موجود ممکن است تغییر کند یا یک خال جدید مشکوک رشد کند.

در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر در سریع‌ترین زمان ممکن به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید:

• رشد پوست جدید؛
• تغییر آزاردهنده در پوست شما؛
• تغییر در ظاهر یا بافت خال؛
• زخمی که خوب نمی‌شود.

آسیب چشم

نور UV اگر بیش از حد به چشم بتابد، به قرنیه آسیب می‌رساند. آسیب نور خورشید به عدسی می‌تواند منجر به کدر شدن عدسی (و بروز بیماری آب مروارید) شود. اگر چشم دچار آفتاب سوختگی شده باشد، ممکن است احساس درد یا شن‌ریزه داخل چشم‌ها داشته باشید. آفتاب سوختگی قرنیه را برف کوری نیز می گویند. این نوع آسیب ممکن است در اثر نور خورشید، جوشکاری، لامپ‌های برنزه کننده و شکسته شدن لامپ‌های بخار جیوه ایجاد شود.

راه‌های جلوگیری از آفتاب سوختگی

​

راه های جلوگیری از آفتاب سوختگی

از این روش‌ها برای جلوگیری از آفتاب سوختگی حتی در روزهای سرد، ابری یا مه آلود استفاده کنید. قرار گرفتن در معرض آفتاب در روزهای ابری حدود 20 درصد کاهش می‌یابد اما این به معنای امکان‌پذیر نبودن آفتاب سوختگی در روزهای ابری نیست. در اطراف آب، برف، بتن و شن دقت و مراقبت بیشتری داشته باشید زیرا این مواد اشعه های خورشید را منعکس می‌کنند و باعث آفتاب سوختگی می‌شوند. علاوه بر این، نور UV در ارتفاعات شدیدتر است. مهم‌ترین راه‌های جلوگیری از بروز سوختن ناشی از آفتاب عبارتند از:

• از قرار گرفتن در معرض نور خورشید بین ساعت 10 صبح تا 4 بعد از ظهر خودداری کنید. اشعه های خورشید در این ساعت‌ها در قوی‌ترین حالت ممکن هستند؛ بنابراین سعی کنید فعالیت های خارج از منزل را برای زمان‌های دیگر برنامه ریزی کنید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید را محدود کنید. در صورت امکان به دنبال سایه باشید و کارتان را در سایه انجام دهید.
• از برنزه کردن و آفتاب گرفتن خودداری کنید. برنزه شدن خطر آفتاب سوختگی را کاهش نمی دهد. اگر از محصولات خود برنزه کننده برای برنزه شدن استفاده می کنید، قبل از رفتن به بیرون از منزل نیز از کرم ضد آفتاب استفاده کنید.
• کرم ضد آفتاب را به مقدار مناسب استفاده کنید. حتی در روزهای ابری، از بالم لب و ضدآفتاب مقاوم در برابر آب و با SPF حداقل 30 استفاده کنید. ضدآفتاب‌های متنوعی در بازار وجود دارند که از پوست در برابر UVA و UVB محافظت می‌کنند. توجه داشته باشید که هیچ کرم ضد آفتابی نمی‌تواند 100% اشعه UVB خورشید را مسدود کند. پس سعی کنید حتی با وجود کرم ضدآفتاب هم در معرض نور مستقیم خورشید قرار نگیرید.
• حدود 30 دقیقه قبل از رفتن به فضای باز، کرم ضد آفتاب خود را به مقدار مناسب روی پوست تمیز و خشک بمالید. مقدار ضدآفتاب باید به قدری باشد که تمام سطوح پوست به جز پلک‌ها را بپوشاند. اگر از اسپری ضد آفتاب استفاده می کنید، آن را به دستان خود اسپری کنید و سپس آن را به پوست بمالید. این به جلوگیری از استنشاق محصول کمک می کند. هنگام سیگار کشیدن یا نزدیک شعله، باز از محصول اسپری استفاده نکنید. کرم ضد آفتاب را هر دو ساعت یکبار تجدید کنید – یا اگر شنا می‌کنید یا تعریقتان زیاد است، زودتر از 2 ساعت یک بار تجدید کنید. اگر آرایش می‌کنید و می‌خواهید بدون اینکه کل صورتتان را دوباره آرایش کنید، ضدآفتاب خود را مجدداً استفاده کنید، یکی از گزینه‌ها استفاده از پودرهای دارای SPF روی آرایش است.

سازمان غذا و دارو تمام تولیدکنندگان ضدآفتاب را ملزم می‌کند که محصول ضدآفتاب آن‌ها قدرت اولیه خود را حداقل برای سه سال حفظ کند. برچسب‌های ضد آفتاب را برای دستورالعمل های مربوط به نگهداری و تاریخ انقضا بررسی کنید. اگر تاریخ مصرف کرم ضدآفتاب گذشته است، آن را دور بیندازید.

• نوزادان و کودکان نوپا هم باید در برابر آفتاب محافظت شوند. با کلاه‌های لبه‌دار و لباس‌های سبک که دست‌ها و پاها را می پوشانند، از نوزادان و کودکان در برابر آفتاب سوختگی محافظت کنید. آنها را خنک، هیدراته و دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید. زمانی که این امکان وجود ندارد، آکادمی اطفال آمریکا استفاده از کرم ضد آفتاب با SPF حداقل 15 را برای اگر لباس و سایه ضد آفتاب در دسترس نیست، ضد آفتاب های حاوی اکسید روی یا دی اکسید تیتانیوم بهترین انتخاب بعدی هستند.
• در بیرون از منزل، از وسایل محافظت‌کننده مثل چتر یا کلاه‌های لبه پهن علاوه بر ضدآفتاب، استفاده کنید. لباس‌های تیره با بافت تنگ محافظت بیشتری می‌کنند.
• وقتی بیرون از منزل هستید از عینک آفتابی استفاده کنید. عینک آفتابی را انتخاب کنید که دارای محافظ UVA و UVB است. هنگام خرید عینک جدید، امتیاز UV روی برچسب را بررسی کنید. لنزهای تیره همیشه به معنای محافظت بهتر در برابر اشعه ماوراء بنفش نیستند.
• مراقب داروها و لوازم آرایشی حساس به آفتاب باشید. برخی از داروهای رایج با نسخه و بدون نسخه می توانند پوست را نسبت به نور خورشید حساس‌تر کنند. به عنوان مثال می توان به آنتی بیوتیک‌ها، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و داروهای کاهش دهنده کلسترول اشاره کرد. با داروساز یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود در مورد عوارض جانبی داروهایی که مصرف می کنید صحبت کنید. لوازم آرایشی حاوی آلفا هیدروکسی اسید نیز حساسیت به نور خورشید را افزایش می دهد.

درمان خانگی آفتاب سوختگی

اگر دچار آفتاب سوختگی شدید هستید، باید بلافاصله به دکتر پوست مراجعه کنید. اما اگر آفتاب سوختگی سطحی است، از درمان‌های زیر کمک بگیرید:

1. آب خنک

​

خنک کردن – درمان آفتاب سوختگی

آفتاب سوختگی اساساً التهاب پوست است. یکی از ساده‌ترین راه‌ها برای درمان التهاب، خنک کردن ناحیه آسیب‌دیده است. یک راه موثر برای کمک به آفتاب سوختگی فوری، حتی زمانی که هنوز بیرون هستید، پریدن در آب (حتی در یک وان حمام) است. غوطه ور شدن در آب در طول روز می‌تواند به جلوگیری از تشدید آفتاب سوختگی کمک کند. مراقب استخرها باشید، زیرا آب کلردار می تواند پوست را بیشتر تحریک کند. همچنین باید از قرار دادن مستقیم یخ روی پوست خودداری کنید. اگرچه ممکن است زمانی که پوست شما می‌سوزد، وجود یخ، خنک‌کننده و جذاب به نظر برسد، اما در واقع می‌تواند آسیب بیشتری به پوست آفتاب سوخته فوق العاده حساس شما وارد کند.

همچنین می توانید برای کمک به خنک شدن و تسکین پوست خود، حمام با آب خنک را امتحان کنید.

2. جوش شیرین و بلغور جو دوسر

​

جوش شیرین و بلغور جو دوسر – درمان آفتاب سوختگی

ریختن چند قاشق غذاخوری جوش شیرین در یک وان پر از آب خنک و خوابیدن در آن برای حدود 15 تا 20 دقیقه کمک می‌کند تا آسیب های ناشی از نور خورشید به حداقل برسد. افزودن یک فنجان جو به آب وان هم تحریک پوستی را تسکین می دهد و به پوست کمک می‌کند تا رطوبت طبیعی خود را حفظ کند.

پوست خود را چه در حمام و چه بعد از بیرون آمدن با حوله یا لیف نکشید. خودتان را با حوله به آرامی خشک کنید اما مالش ندهید.

3. آلوئه ورا

​

درمان خانگی آفتاب سوختگی – آلوئه ورا

اگر گیاه آلوئه ورا در خانه خود ندارید، می‌توانید آن را از عطاری‌ها تهیه کنید. ژل موجود در این گیاه آبدار قرن‌هاست که برای انواع بیماری‌ها از ناراحتی معده گرفته تا عفونت کلیه استفاده می‌شود. آلوئه ورا تسکین‌دهنده آفتاب سوختگی است.

اگر خود گیاه در دسترس نیست ، ژل 100 درصد آلوئه ورا (نه لوسیون یا پماد مبتنی بر آلوئه ورا) را امتحان کنید. این ژل ها را می‌توانید در اکثر داروخانه ها پیدا کنید.

4. چای بابونه

​

درمان خانگی آفتاب سوختگی – چای بابونه

خوردن چای بابونه روح را آرامش می‌بخشد، اما علاوه بر روح، پوست آفتاب سوخته را نیز تسکین می‌دهد. چای را به طور معمول دم کنید و بگذارید خنک شود. وقتی آماده شد، یک پارچه را در آن خیس کنید و آن را روی ناحیه آسیب دیده به آرامی قرار دهید.

اگر به گرده گل یا گیاهان دارویی آلرژی دارید، نباید از این درمان استفاده کنید. ممکن است باعث واکنش آلرژیک در پوست شما شود.

5. سرکه

نظرات در مورد استفاده از سرکه برای تسکین آفتاب سوختگی متفاوت است. برخی می‌گویند افزودن دو فنجان سرکه به آب خنک حمام می تواند به رفع سوزش کمک کند، در حالی که برخی دیگر می گویند اسیدیته بالای سرکه فقط اوضاع را بدتر می کند. اگر قبلاً از این درمان برای آفتاب سوختگی‌های کوچکتر و سبک‌تر استفاده نکرده‌اید، بهتر است آن را برای سوختگی‌های بزرگ‌تر و جدی‌تر امتحان نکنید.

6. لباس‌های گشاد بپوشید

زمانی که پوست آسیب‌دیده در حال ترمیم است، لباسی بپوشید که به پوست شما نچسبد. پوست شما بزرگ‌ترین و وسیع‌ترین عضو بدن شماست، بنابراین بهتر است به آن فضایی برای تنفس بدهید. الیاف طبیعی، مانند پنبه یا بامبو، بهترین نوع پارچه پس از آفتاب سوختگی هستند.

7. آب زیاد بنوشید

از آنجایی که پوست شما در حال مبارزه با آسیب‌های ناشی از اشعه های خورشید است، به رطوبتی نیاز دارد که در مدت زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید از دست داده است. برای کمک به پوست در ترمیم سریع‌تر، آب زیاد بنوشید.

8. مرطوب کننده را فراموش نکنید

پس از درمان اولیه، پوست شما همچنان به مراقبت نیاز دارد. یکی از مهم ترین کارهایی که می توانید برای جلوگیری از لایه برداری پوست انجام دهید – یا آن را به حداقل برسانید – استفاده منظم از مرطوب کننده روی نواحی آسیب دیده است. از مرطوب‌کننده‌های بدون بو و رنگ (که برای پوست‌های حساس به بازار آمده) استفاده کنید تا تحریک پوست را به حداقل برسانید.

بهترین دکتر پوست برای درمان آفتاب سوختگی

اگر آفتاب سوختگی شما شدید است و با درد و التهاب همراه است، حتماً باید به یک متخصص پوست خوب مراجعه کنید تا درمان برای جلوگیری از آسیب بیشتر آغاز شود. شما می‌توانید فهرست متخصصان پوست را در وبسایت دکتر با من مشاهده نمایید و با تعیین نوبت، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

آبسه سینه (آبسه پستان) که ماستیت نیز نامیده می شود، از دیرباز یکی از مشکلات شایعی بوده است که با پستان ها ارتباط دارد و در برخی افراد در نوک پستان به وجود می آید. در حال حاضر نیز این عارضه برای برخی از خانم ها در دوره های گوناگونی مانند دوران شیردهی، روی می دهد. با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید که در این باره اطلاعات بیشتری در اختیار شما قرار خواهیم داد.

آبسه سینه (پستان) چیست؟

​

آبسه سینه

جمع شدن چرک در زیر پوست سینه را می توان آبسه سینه در نظر گرفت. عفونت سینه می تواند منجر به آبسه سینه شود.

آبسه سینه در مادران شیرده شیوع بیشتری دارد؛ اما امکان ابتلای همه افراد به آبسه سینه وجود دارد. آمارها نشان می دهند که حدود دو تا سه درصد زنان شیرده با عفونت سینه یا ماستیت مواجه می شوند که حدود 5 تا 11 درصد این موارد زمینه ساز بروز آبسه سینه خواهد بود.

اما تنها دلیل بروز آبسه سینه، ماستیت نیست و امکان دارد آبسه در همه افراد به وجود آید. مطالعات نشان دهنده این است که احتمال بروز آبسه سینه در زنان دارای اضافه وزن یا زنانی که سیگار مصرف می کنند، بیش از سایر افراد است.

تعریف آبسه پستانی

چنانچه به این موضوع اشاره شد، آبسه سینه را می توان تجمع دردناک عفونت و چرک در پستان مطرح کرد که باکتری ها آن را به وجود می آورند. اغلب یک عفونت باکتریایی آبسه ها را در زیر پوست به وجود می آورد. پستان، آبسه دردناک و متورمی دارد که اغلب سبب قرمز شدن رنگ پوست می شود و پوست را داغ می کند. آبسه سینه موجب متورم شدن پوست نواحی اطراف و بالا رفتن تب می شود.

ممکن است علائم آبسه سینه مشابه با سایر بیماری ها مانند ماستیت گرانولوماتوز یا میکروکلسیفیکاسیون بدخیم باشد که تشخیص بیماری با روش های تشخیصی مانند ماموگرافی به طور دقیق امکان پذیر است. در صورت تایید کلسیفیکاسیون در ماموگرافی، جراح سینه از روش های درمانی کلسیفیکاسیون استفاده می کند تا بیمار درمان شود.

چنانچه به این موضوع اشاره شد، التهاب سینه و ماستیت را می توان از شایع ترین علل بروز آبسه سینه مطرح کرد. با ورود باکتری به سینه و ایجاد عفونت، امکان ایجاد آبسه سینه در زنان باردار وجود دارد. راه های ورود باکتری ها به بافت سینه عبارت است از:

• بریدگی روی پوست
• مجاری شیری
• ترک‌ خوردگی نوک سینه

آبسه سینه و خطرات ناشی از آن

​

آبسه سینه و خطرات ناشی از آن

از آنجایی که آبسه سینه اغلب در زنان شیرده شایع است، برای حفظ سلامتی مادر و نوزاد، مراجعه زودهنگام به پزشک و تحت درمان قرار گرفتن اهمیت بیشتری پیدا می کند. اما در حالت کلی کلیه افراد در معرض خطر ابتلا به آن قرار دارند. بنابراین این عارضه باید به سرعت درمان شود؛ زیرا می تواند عفونت را تشدید کند.

چه عواملی باعث ایجاد آبسه می شوند؟

اغلب آبسه با ماستیت (درد همراه با تورم و التهاب) ارتباط دارد که به طور معمول در زنان شیرده به چشم می خورد. در صورت ورود باکتری به بافت هنگام شیردهی یا مسدود شدن مجاری شیری، ممکن است عفونت به وجود آید که سبب ایجاد ماستیت می شود و در صورت عدم درمان می تواند آبسه را به وجود آورد.

در افرادی که شیرده نیستند نیز در صورت ورود باکتری ها به مجاری شیر از طریق زخم ها یا ترک های نوک، بروز ماستیت ممکن است. باکتری ها با حمله به بافت چربی روی مجاری شیری تورم و فشار ایجاد می کنند.

در این هنگام، گلبول های سفید خون به محل باکتری ها می روند تا با عفونت مقابله کنند که در نتیجه در آن مکان منجر به تشکیل فضای توخالی و کوچک پر از چرک (آبسه) می شود. در صورت درمان نشدن ماستیت، احتمال حاد شدن و تبدیل آن به آبسه وجود خواهد داشت.

انواع عفونت سینه

عفونت پستانی به دو دسته تقسیم می شود که در ادامه هر کدام را مفصل توضیح داده ایم.

1. زمان شیردهی

بروز آبسه پستان اغلب در زمان شیردهی شایع است. با توجه و مراقبت در این دوران می توان از بروز این مشکل جلوگیری کرد که مواردی مانند جلوگیری از پرشدن شیر در پستان و جلوگیری از خراش در نوک آن در دسته این مراقبت ها قرار می گیرند. همچنین مادران می توانند پستان ها را قبل و بعد از شیردهی شستشو دهند و خشک کنند تا از ایجاد عفونت در آنها پیشگیری شود.

احتمال ابتلای مادران شیرده به آبسه پستان در دو مرحله در دوران شیردهی وجود دارد.

بعد از اولین حاملگی و در طی ماه اول شیردهی

در این زمان، نوک پستان ها بیشتر در معرض آسیب قرار خواهد داشت؛ زیرا مادران آگاهی کافی ندارند و بهداشت پستان ها مورد توجه قرار نمی گیرد. در این دوران حدود 75 درصد از آبسه های پستانی به وجود می آیند.

در زمان گرفتن کودک از شیر

در دوران گرفتن کودک از شیر، احتمال آسیب دیدگی پستان مادر و در نتیجه عفونت آن وجود دارد؛ زیرا شیر در پستان های مادر تجمع پیدا می کند. علائمی مانند تب و درد به وجود می آید و در صورت بی توجهی به آن، عفونت یا آبسه در پستان ایجاد خواهد شد.

2. غیر از زمان شیردهی

عفونت های غیر از زمان شیردهی اغلب در سنین بالا به وجود می آید که تنوع میکروبی در آنها بالاتر از عفونت های دوران شیردهی است و می توانند به دو دسته تقسیم شوند.

عفونت یا آبسه قسمت مرکزی

در این مورد، عفونت به مجاری پستان مربوط است که علائم آن در زیر هاله پستان به چشم می خورد و اغلب در خانم هایی به وجود می آید که بارداری آنها در سنین 15 تا 45 سالگی رخ می دهد. این آبسه چند نوع میکروب دارد و در صورت درمان نشدن می تواند خطرناک باشد. مصرف سیگار در ایجاد این نوع آبسه نقش مهمی دارد.

آبسه یا عفونت قسمت محیطی پستان

شیوع این عفونت ها نسبت به عفونت های مرکزی کمتر است و در سنین بالاتر به چشم می خورد. این آبسه ها در خانم های یائسه به طور ناگهانی و بدون وجود هر گونه بیماری زمینه ای پدیدار می شود که علت دقیق آن هنوز تعیین نشده است. اما برخی از بررسی ها نشان دهنده این است که اتساع مجاری پستان در این دوران می تواند به وجود آورنده عفونت باشد. در این حالت، پزشکان متخصص بیماری های پستان، شیوه تخلیه چرک را به کار می گیرند تا پستان را درمان کنند.

علائم آبسه پستان

احساس درد و تورم در سینه، خروج ترشحات از سینه و تب را می توان از شایع ترین نشانه های آبسه سینه معرفی کرد. سایر علائم شایع آبسه سینه شامل موارد زیر می شود:

• خارش
• ورم کردن، گرم شدن یا حساسیت بیش از حد بافت سینه
• حساس شدن نوک سینه
• متورم شدن غدد لنفاوی زیر بغل
• سردرد
• قرمزی پوست
• حالت تهوع و استفراغ
• خستگی

آبسه سینه در زنان شیرده می‌تواند منجر به کم شدن شیر شود. در صورت مواجهه با چنین علائمی بهتر است به پزشک متخصص جراح عمومی مراجعه کرد.

حدود شش هفته بعد از زایمان را می توان میانگین زمان آغاز عفونت پستان در زنان شیرده دانست؛ همچنین می توان شیردهی را دلیل 10 تا 33 درصد عفونت های سینه مطرح کرد.

درست است که شیوع این مشکل بیشتر در زنان شیرده به چشم می خورد، اما احتمال ابتلای زنان غیر شیرده و مردان نیز به عفونت و آبسه سینه وجود دارد. دلیل اصلی آبسه سینه در چنین افرادی این است که عفونت سینه آنها درمان نشده است. ورود باکتری ها به بافت سینه می تواند از چند طریق رخ دهد و منجر به عفونت شود:

• بریدگی سینه
• ترک خوردگی نوک سینه
• سوراخ کردن و پیرسینگ سینه

ریسک فاکتورهای عفونت سینه چیست؟

برخی از موارد، افزایش دهنده احتمال بروز آبسه سینه هستند. مواردی که در زنان شیرده خطرآفرین هستند، عبارتند از:

• عدم رعایت برنامه‌ منظم برای شیردهی به نوزاد
• حذف دفعات شیردهی
• پوشیدن لباس زیر خیلی تنگ و فشار به مجاری شیر
• از شیر گرفتن نوزاد پیش از زمان مناسب
• استرس و خستگی مادر

برخی عوامل نیز افزایش دهنده احتمال بروز آبسه سینه در مردان و زنان غیر شیرده هستند که عبارتند از:

• بالا رفتن سن و خروج از سن باروری
• مصرف دخانیات یا سیگار
• سابقه فردی آبسه سینه
• ابتلا به سرطان التهابی پستان (نوعی نادر و کمیاب از سرطان سینه)
• اضافه وزن

تشخیص آبسه سینه

​

تشخیص آبسه پستان

علائم عفونت و آبسه سینه شباهت بسیار زیادی به یکدیگر دارند و تشخیص تفاوت این دو بر عهده پزشک است. پزشک با پرسیدن شرح حال فرد و انجام معاینه بالینی می تواند به تشخیص عفونت یا آبسه بپردازد.

انجام سونوگرافی می تواند تشخیص آبسه سینه را قطعی کند. در برخی موارد ممکن است نیازمند آسپیراسیون سوزنی باشد. در این روش، پزشک از یک سوزن بسیار نازک استفاده می کند و به نمونه برداری از سینه می پردازد. این روش می تواند به بررسی سایر بیماری ها مانند کیست های خوش خیم و سرطان سینه بپردازد.

درمان آبسه پستانی در دوران شیردهی و غیر شیردهی

​

درمان آبسه پستانی در دوران شیردهی و غیر شیردهی

روش های زیر برای درمان آبسه در دوران های مختلف به ویژه در دوران شیردهی مادران توصیه می شود:

• مصرف آنتی بیوتیک ها: در صورت تجویز آنتی بیوتیک برای خانم های مبتلا به عفونت پستانی توسط پزشک، مصرف آن به طور منظم ضروری است. زیرا آنتی بیوتیک یکی از بهترین روش های درمان این عارضه است.
• استراحت مادر: استراحت و استفاده از کمپرس های سرد و گرم از روش هایی است که مادران به کار می گیرند تا عفونت پستان خود را درمان کنند.
• شستشوی پستان پیش از شیر دادن: در صورت عفونت پستان، شستشوی سینه مادر با آب گرم و صابون تمیز و مخصوص 15 دقیقه قبل از شیر دادن به نوزاد توصیه می شود. همچنین خشک کردن آن نیز با یک دستمال پارچه ای تمیز الزامی است.

درمان آبسه سینه

​

درمان آبسه سینه

در ادامه به رایج ترین روش های درمان آبسه پستان اشاره خواهد شد.

تخلیه چرک

تخلیه چرک از سینه، یکی از بهترین روش هایی است که می توان به منظور از بین بردن تورم و التهاب سینه به کار برد. در زنان شیرده یا مواردی که آبسه کوچکتر از سه سانتی متر باشد، پزشک اغلب از آسپیراسیون سوزنی استفاده می کند تا چرک سینه را تخلیه کند.

احتمال این که آبسه سینه در افراد غیرشیرده تکرار شود، بیشتر از زنان شیرده است؛ به همین علت معمولا ترجیح پزشکان این است که در مورد این افراد از روش های دیگری به منظور درمان آبسه سینه استفاده کنند. در صورت بزرگ بودن اندازه آبسه سینه، پزشک آبسه را تخلیه کرده و سپس محل آن را بسته و جمع می کند. این کار موجب تسریع روند درمان می شود.

دارو درمانی

در برخی از موارد ممکن است تجویز مصرف آنتی بیوتیک توسط پزشک برای چهار تا هفت روز باشد. در صورت تجویز آنتی بیوتیک توسط پزشک، دارو باید طبق دستور مصرف شود و حتی در صورت بهبود علائم به صورت کامل مصرف شود. همچنین برای تسکین درد می توان از مسکن هایی استفاده کرد که نیازی به نسخه پزشک نداشته باشد، مانند استامینوفن، ایبوپروفن یا کمپرس گرم.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مورد نیاز متقاضیان شامل مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی را به آنها ارائه دهد. به عبارت بهتر این مجموعه بین پزشکان و مراجعه کنندگان ارتباط برقرار می کند. مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک توسط این تیم ارائه شده است.

راه های پیشگیری از آبسه پستانی

استفاده از کرم های نرم کننده برای نوک سینه را می توان یکی از راه های پیشگیری از آبسه سینه در نظر گرفت. این کار از ترک خوردن نوک سینه جلوگیری می کند. در صورت ابتلا به ماستیت بهتر است که اقدامات لازم برای درمان بیماری در اسرع وقت و قبل از ایجاد آبسه سینه انجام شود.

زنان شیرده باید برخی نکات را رعایت کنند تا از این طریق به پیشگیری از بروز آبسه‌ سینه بپردازند:

• خالی کردن سینه ها به صورت مرتب و خودداری از داشتن سینه پرشیر به مدت طولانی
• اجتناب از وقفه طولانی بین دو بار شیردهی
• ممانعت از وارد شدن فشار شدید به سینه ها و پرهیز از پوشیدن لباس زیر تنگ

مراجعه به پزشک و بهترین دکتر متخصص برای آبسه سینه

در صورت داشتن علائم ماستیت (عفونت سینه) بیش از 24 ساعت بهتر است به پزشک مراجعه و با وی مشورت شود. اغلب آنتی بیوتیک ها توسط پزشکان برای درمان ماستیت استفاده می شوند.

در صورت تجربه علائم زیر در اولین فرصت باید به پزشک مراجعه کرد و به مشاوره پرداخت:

• احتمال وجود عفونت در هر دو سینه
• مشاهده خطوط قرمز در ناحیه زخم یا پیرامون آن
• مشاهده‌ی چرک یا خون در شیر
• علائم شدید ماستیت
• تجربه‌ علائم ماستیت به‌ طور ناگهانی

دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان کرده است تا افراد از موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، مشخصات، نحوه دسترسی و سایر موارد مربوط به هر پزشک آگاهی کامل پیدا کنند. به این ترتیب می توانند بهترین انتخاب را متناسب با نوع نیاز خود داشته باشند.

کلام آخر

یکی از مشکلات شایع مرتبط با پستان، آبسه سینه یا ماستیت است که یکی از دلایل نگرانی و مراجعه به پزشک خواهد بود. آبسه سینه اغلب درد و ناراحتی را به دنبال دارد؛ عدم درمان آبسه سینه می تواند عفونت را منتشر کند و زمینه ساز مشکلات جدی شود. در صورت مواجهه با علائم غیرطبیعی آبسه سینه باید به پزشک و دکتر متخصص جراحی عمومی مراجعه کرد تا این مشکل برطرف شود. از طریق مراجعه به وب سایت دکتر با من می توان بهترین سایت متخصص فلوشیپ جراحی پستان را پیدا کرد.

سندرم پیش از قاعدگی اختلالی است که هر زنی معمولا در دوران سیکل پریودی خود آن را تجربه می کند. اما ضعیف یا شدید بودن آن با توجه به شرایط فرد کاملا متفاوت است.

چنانچه این بیماری شدید باشد ممکن است فرد از امور زندگی خود باز بماند و نتواند آن ها را به درستی انجام دهد، در نتیجه کنترل این بیماری موجب می شود که شخص راحت تر این دوران را سپری کند.

به سندرم پیش از قاعدگی نیز PMS می‌گویند. این سندروم معمولا از روز تخمک گذاری شروع می شود و تا پریود شدن شخص نیز ادامه دارد. در واقع ممکن است این دوره تا 15 روز طول بکشد. اما اصولا این عدد ثابت نیست.

علت ایجاد سندروم پیش از قاعدگی در خانم ها چیست؟

​

علت ایجاد سندروم پیش از قاعدگی در خانم ها

این سندروم علل روحی و جسمی بسیاری دارد، اما موارد زیر علل شایع آن است:

1.تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی موجب می شود که در بدن شخص یک سری اختلالات به وجود بیاید، که موجب شود، شخص حالت روحی یکسانی نداشته باشد و  تجربه یک درد جسمی در شکم و یا پاهای خود احساس کند.

2. افسردگی: یکی از نشانه های سندروم قاعدگی، بیماری افسردگی است. در واقع نمی توان گفت صرفا شخصی که افسردگی دارد، مبتلا به این سندروم است بلکه حتی احتمال دارد که شخص افسردگی خفیفی داشته باشد و در زمان این سندروم خود را قوی تر نشان دهد. در نتیجه بهتر است برای تشخیص درست این بیماری، به پزشک متخصص زنان و زایمان مراجعه کنید، که لیست کامل آنها در سایت دکتر با من برای دسترسی راحت تر شما وجود دارد.
3. تغییرات شیمیایی مغز: سروتونین یک مادهٔ شیمیایی در مغز انسان بوده و هر گونه تغییر و تحولات در آن موجب خواهد شد، شخص به بیماری های مختلفی از جمله سندرم پیش از قاعدگی دچار شود. اختلال در سطح سروتونین باعث بروز بیماری افسردگی قبل از دوران قاعدگی می شود و علاوه بر آن نیز شخص مدام احساس خستگی و خواب می کند و تمایل دارد که غذاهای خاص و پرچرب مصرف کند.

علائم سندروم پیش از قاعدگی چیست؟

​

علائم سندروم پیش از قاعدگی

هر زن یک هفته قبل از پریود معمولا، حالت‌های گوناگونی از جمله: ورم صورت و بدن، تغییرات در خلق‌ و‌ خو، مشکلات معده و گوارش، خستگی، بی‌حوصلگی و  سفت شدن بدن را تجربه می کند. همه ی این موارد از جمله علائم سندرم پیش از قاعدگی است که باز هم در هر فرد نسبت به فرد دیگر متفاوت است و حتی ممکن است او فقط یکی از این علائم را تجربه کند.

این سندرم یک اتفاق شایع در بین زنان است که حداقل چندین بار شخص در طول زندگی خود تجربه می کند. به طور کلی علائم سندروم پیش از قاعدگی بسیار زیاد است که ما مهم ترین آن ها را برای شما آورده ایم.

1. علائم جسمی

• سردرد های خفیف و شدید
• درد عضلات و مفاصل در شخص
• خستگی و خواب آلودگی
• تغییرات سریع در وزن
• درد پستان و ورم آن
• جوش های ریز و درشت در صورت
• مشکلات گوارشی و هضم غذا

2. علائم روحی

• افسردگی و بیماری های روانی
• گریه ی های بدون علت
• استرس و بی قراری
• عصبانیت شدید
• تغییر در خلق و خوی فرد
• عدم تمرکز
• کاهش یا افزایش میل جنسی
• بی اشتهایی و عدم میل به غذا
• علاقه بیش از به شیرینی و فست فود
• اختلال در خواب شخص
• تمایل به ترک جمع و تنها ماندن

برخی از علائم بالا برای فرد در دوران قاعدگی تحمل ناپذیر است و شخص نمی تواند به صورت عادی کارهای روتین خود را انجام دهد در نتیجه می توان گفت که بایستی به متخصص زنان و زایمان، متخصص غدد و یا متخصص اعصاب و روان که لیست کامل آن در سایت دکتر با من وجود دارد، مراجعه نماید.

پزشکان سندروم پیش از قاعدگی را چگونه تشخیص می دهند؟

آزمایش خاصی برای سندروم پیش از قاعدگی وجود ندارد که دقیقا وضعیت بیمار را بر اساس آن تشخیص دهند، اما پزشکان به صورت کلی وضعیت بیمار را بر اساس آزمایش های هورمونی که از او میگیرند، می سنجند تا تشخیص دهند که وضعیت هورمونی او به چه صورت است و سپس بر اساس آن درمان را آغاز می کنند.

مورد بعدی این است که آن ها از بیمار می خواهند که وضعیت روحی و رفتار های خود را در طول این مدت یادداشت کنند، تا بتوانند به درستی وضعیت شخص را تشخیص دهند و در نتیجه درمان را آغاز کنند.

روش های درمان سندروم پیش از قاعدگی

درمان سندروم پیش از قاعدگی با ورزش و رژیم های غذایی به خوبی کنترل می شود و در برخی از افراد نیز به طور کامل از بین می رود. در این جا پزشک در صورت تشخیص، برای شخص داروهای ضد افسردگی تجویز می کند تا علاوه بر اینکه حالات روحی او کنترل شود، از نظر جسمانی نیز درمان صورت بگیرد.

معرفی راهکارهای خانگی برای درمان بیش از قاعدگی

همان طور که گفته شد، سبک و شیوه زندگی به شدت بر روی سندرم قاعدگی تاثیرگذار است و موجب خواهد شد فرد احساس بهتری را در این دوران داشته باشد.

• یک رژیم غذایی خوب داشته باشید و تا می توانید از غذاهای فست فودی پرهیز کنید
• میزان مصرف شیرینی، سیگار و الکل را به حداقل برسانید.
• مصرف مکمل‌هایی هایی که حاوی ویتامین D است و یا ساشه هایی که حاوی منیزیم می باشد، دردهای عضلانی را به شدت کاهش می دهد.
• اگر امکان آفتاب گرفتن در محیط را دارید، حتما این کار را انجام دهید.
• حتما ورزش را در برنامه ی زندگی خود قرار دهید.
• سعی کنید حتما در طول روز آب بنوشید.
• مصرف دمنوش های گیاهی مانند گل گاوزبان و بابونه
• 8 ساعت خواب مفید را داشته باشید.
• زمانی که دچار این سندروم می شوید حتما از دوش آب گرم استفاده کنید.
• برای آرامش دوش بگیرید.
• مدیتیشن و یوگا را هر روز صبح یا پایان شب انجام دهید.
• ماساژ درمانی
• مصرف حبوبات را کمتر کنید.
• مصرف کافئین را کم کنید.
• شرایط خود را برای اطرافیان توضیح دهید و از آنها بخواهید تا در طول این دوره با شما همکاری کنند.
• همکاری همسر و درک بسیار او

به عنوان یک زن بدانید که این موضوع نیز جزئی از زندگی شما است و بایستی آن را دوست داشته باشید، و سعی کنید با یک سبک زندگی درست آن را ادامه دهید.

درمان دارویی سندرم اختلال قاعدگی

1. داروهای ضدافسردگی که در دسته ی روانپزشکی قرار دارد: شامل فلوکستین، پاروکستین، سرترالین که در کاهش علائم این سندروم بسیار مفید است. میزان و مدت زمان مصرف دارو برای هر شخص متفاوت است.
2. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند مسکن: مثل ایبوپروفن، یا ناپروکسن سدیم می‌تواند درد را کاهش دهد و بسیاری از بیماری ها را درمان کند.
3. دیورتیک‌ها: از جمله قرص هایی هستند که ادرار آور بوده و موجب می شوند که مایعات اضافی در بدن خارج شود.
4. قرص‌های جلوگیری از بارداری: این قرص ها برای تنظیم سیکل قاعدگی بوده و با پایین آوردن سطح تخمک گذاری کمک خواهند کرد که علائم پیش از بارداری کاهش یابد.
5. کپسول پی‌ام‌اس پوز: این کپسول گیاهی بوده، و حاوی عصاره پنج انگشت است و شخص با مصرف یک بار در روز می تواند بسیاری از علائم سندرم پیش از قاعدگی را درمان کند.
6. داروهای گیاهی: گیاهانی مثل زنجبیل، مخمر و روغن گل پامچال در درمان و یا پیشگیری از بیماری به شدت تاثیرگذار هستند و باعث بهبودی این نوع بیماری می شود. البته این موضوع را در نظر  بگیرید که مصرف خودسر گیاهان دارویی خطرناک بوده و ممکن است که سلامتی شخص را به خطر بیندازد . پس بهتر است که قبل از مصرف هر دارویی از پزشک خود راهنمایی بگیرید. ما در سایت دکتر با من، پزشکان متخصص زنان و زایمان را به صورت جامع و کامل برای شما معرفی کرده ایم که می توانید از این طریق پزشک مدنظر خود را بشناسید و نوبت اخذ نمایید.

معرفی دمنوش های گیاهی که در درمان PMS تاثیر گذار هستند:

1. دمنوش اسطوخودوس
2. دمنوش بابونه
3. دمنوش دارچین
4. دمنوش بهار نارنج
5. دمنوش زنجبیل
6. مصرف مکمل های دارویی، مانند ویتامین C، ویتامین B6، کلسیم و دیگر مکمل هایی که در درمان این سندروم به شدت تاثیر گذار است.

هیچ کدام از داروهای بالا را نباید خودسرانه مصرف کنید و حتما بهتر است که در ابتدا به پزشک متخصص مراجعه نمایید.

آیا مردان نیز دچار اختلالات هورمونی می شوند؟

​

اختلالات هورمونی در مردان

بله، قطعا همینطور است و مردان نیز در طول زندگی خود، این اختلال را تجربه می کنند. کاهش تستوسترون در بدن آقایان شبیه به سندروم قبل از قاعدگی است و آنها را آزار می دهد. آقایان نیز ممکن است دچار افسردگی، خستگی یا نوسانات در رفتار و احساسات خود شوند.

این حالت در مردان، به نام آی‌ام‌اس (IMS) است. مواردی مانند، سن، فشار و استرس، تغییرات در رژیم غذایی، بیماری و کمبود خواب بر هورمون های تستوسترون تاثیر بسیار زیادی دارد. در صورت داشتن این سندروم، بایستی با مشورت پزشک تحت درمان قرار گیرید و علائم آن را مانند موارد بالا بهبود و کاهش دهید.

در آخر بایستی بدانید که این سندروم در زندگی اشخاص وجود دارد، پس بهتر است که بدن خود را دوست داشته باشیم و با آرامش بسیار و با مهربانی با آن برخورد کنیم. چرا که آرامش در زندگی خود باعث از بین رفتن بسیاری از بیماری ها از جمله سندروم پیش از قاعدگی می شود. اما برای درمان و پیشگیری از این بیماری می توانید از پزشکان دکتر با من نوبت اخذ کنید و مراحل درمان خود را انجام دهید.

آستیگماتیسم (Astigmatism) یک مشکل چشمی بسیار شایع است که به عنوان یکی از عیوب انکساری چشم شناخته می‌شود و باعث تاری دید می‌شود. اگر دوست دارید که با مشکل آستیگماتیسم بیشتر آشنا شوید، با ما همراه باشید تا به طور کامل و دقیق با این عیب انکساری چشم آشنا شویم.

تاریخچه آستیگماتیسم

​

تاریخچه بیماری آستیگماتیسم

اصطلاح “آستیگماتیسم” توسط ویلیام ویول (William Whewell)، متفکر و دانشمند انگلیسی، در سال 1846 معرفی شد. متعاقباً روش‌هایی برای ارزیابی ذهنی و عینی ایجاد شد، از جمله معرفی یک استوانه متقاطع، کراتوسکوپ، صفحه آستیگماتیک، و توسعه رتینوسکوپی و افتالموسکوپی. در دو دهه آخر قرن نوزدهم، اولین تلاش برای تغییر انکسار در بیماران آستیگمات با تغییر شکل قرنیه انجام شد.

لازم به ذکر است که او در مسیر توسعه درمان با چالش‌های مختلفی در این زمینه مواجه شد که از جمله آن‌ها می‌توان به ساخت فنی لنز، اندازه‌گیری دقیق عیب انکساری و درک خواص نوری چشم اشاره کرد. اهمیت قرن نوزدهم این بود که همکاری بین رشته‌ای بین فیزیکدانان و ستاره‌شناسان، و ریاضیدانان و پزشکان، منجر به توسعه دانش جامع در مورد آستیگماتیسم شد.

آستیگماتیسم چیست؟

آستیگماتیسم وضعیتی است که در آن چشم شما، به خصوص قرنیه یا قسمت جلویی شفاف کره چشم، کاملا گرد نیست.

در حالت ایده آل، کره چشم شبیه یک توپ کاملاً گرد است. نور وارد آن می شود و به طور یکنواخت خم می شود که به شما دید واضحی می دهد. اما اگر شکل قرنیه شما بیشتر شبیه توپ فوتبال باشد، نور در یک جهت بیشتر از جهت دیگر خم می‌شود. این بدان معناست که تنها بخشی از یک جسم در فوکوس است. چیزهای دور ممکن است تار و مَواج به نظر برسند.

آستیگماتیسم معمولاً همراه با نزدیک بینی (میوپی) یا دوربینی (هیپروپی) اتفاق می‌افتد. این سه حالت عیوب انکساری نامیده می‌شوند زیرا دربرگیرنده نحوه خم شدن (انکسار) نور چشم شما هستند.

متخصص چشم مشکل آستیگمات بودن چشم را با تجویز عینک، لنز یا جراحی به راحتی رفع می‌کند.

انواع مختلف آستیگماتیسم

​

انواع مختلف آستیگماتیسم

دو نوع اصلی این مشکل، آستیگماتیسم قرنیه و آستیگماتیسم عدسی است. آستیگماتیسم قرنیه زمانی اتفاق می‌افتد که نقص یا اعوجاج در قرنیه وجود داشته باشد. آستیگماتیسم عدسی زمانی اتفاق می‌افتد که در عدسی چشم نقص ایجاد می‌شود.

آستیگماتیسم گاهی اوقات به صورت منظم یا نامنظم نیز توصیف می شود. آستیگماتیسم معمولی زمانی رخ می‌دهد که چشم کاملاً خمیده نباشد. بنابراین به جای گرد بودن مانند توپ بسکتبال، ممکن است شکل یک توپ فوتبال را به خود بگیرد. این مشکل اغلب منجر به تاری دید می‌شود.

آستیگماتیسم نامنظم، که کمتر هم رایج است، زمانی رخ می‌دهد که چشم کاملاً گرد نباشد. اما بر خلاف آستیگماتیسم معمولی، که در آن چشم به طور یکنواخت بد شکل است، آستیگماتیسم نامنظم دارای انحنای ناهموار است. این نقص همچنین باعث انحراف دید و تاری می شود.

 علائم آستیگماتیسم چشم

​

علائم آستیگماتیسم چشم

علائم آستیگمات شدن چشم می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• تاری دید، انحراف دید یا مبهم بودن دید در همه فواصل (هم از نزدیک و هم از دور)؛
• خستگی چشم؛
• سردرد؛
• مشکل دید در شب؛
• پریدن پلک؛
• حساسیت و خارش چشم.

در صورت داشتن علائم آستیگماتیسم به پزشک متخصص چشم مراجعه کنید. برخی از علائم ممکن است به دلیل سایر مشکلات سلامتی یا بینایی نیز باشد.

علل آستیگماتیسم چیست؟

این بیماری در اکثر مردم به صورت مادرزادی است و هنوز متخصصان دلیل قطعی برای آن پیدا نکرده‌اند. این مشکل پس از آسیب دیدن چشم، بیماری‌های چشمی یا جراحی چشم نیز ممکن است اتفاق بیفتد.

در موارد نادر نیز بیماری “قوز قرنیه” می‌تواند با نازک‌تر کردن و مخروطی‌تر کردن قسمت جلویی چشم (قرنیه) باعث آستیگماتیسم چشم‌ها شود. در این صورت، احتمالاً پزشک برای دید واضح‌تر بیمار، به او لنز (نه عینک) تجویز کند.

مطالعه در نور کم یا نگاه کردن به تلویزیون از فاصله کم عامل بروز آستیگماتیسم نیستند.

چه کسانی در معرض خطر آستیگماتیسم هستند؟

آستیگماتیسم هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ می‌دهد. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر ممکن است خطر ابتلا به آستیگماتیسم در شما بیشتر باشد:

• سابقه خانوادگی آستیگماتیسم یا سایر اختلالات چشمی مانند قوز قرنیه (تخریب قرنیه)؛
• زخم یا نازک شدن قرنیه؛
• نزدیک بینی بیش از حد، که باعث تاری دید در فاصله دور می‌شود؛
• دور بینی بیش از حد، که باعث ایجاد دید نزدیک تاری می‌شود؛
• سابقه انواع خاصی از جراحی چشم، مانند جراحی آب مروارید (حذف عدسی تیره با جراحی).

تشخیص آستیگماتیسم

علائم آستیگماتیسم به مرور ظاهر می‌شوند. اگر متوجه تغییراتی در بینایی خود شدید، حتماً بلافاصله به چشم پزشک مراجعه کنید. یک معاینه کامل چشم کمک می‌کند تا مشکل دیدتان به راحتی حل شود.

بهترین متخصص چشم یا اپتومتریست با استفاده از نمودار چشمی، وضوح بینایی شما را تعیین می‌کند. پزشک همچنین از ابزارهایی برای اندازه گیری بینایی شما استفاده خواهد کرد، از جمله:

فوروپتر: دستگاه بینایی‌سنجی است که بیمار از طریق یک سری عدسی نگاه می‌کند تا لنزهایی را پیدا کند که واضح‌ترین دید را به او می‌دهد.

کراتومتر: این دستگاه خمیدگی در مرکز قرنیه شما را اندازه گیری می‌کند و شیب‌دارترین و صاف‌ترین منحنی‌های چشم را پیدا می‌کند. اندازه‌گیری این موارد به پزشک شما درباره شکل قرنیه و میزان تمرکز آن اطلاعات دقیق می‌دهد.

اتورفرکتور: این دستگاه نور را به چشم شما می‌تاباند و نحوه تغییر آن را با جهش از پشت اندازه‌گیری می‌کند. اتورفرکتور به چشم پزشک این امکان را می‌دهد تا بررسی کند که بیمار به چه لنزهایی نیاز دارد.

توپوگرافی قرنیه: این فناوری دقیق‌ترین اطلاعات را در مورد شکل قرنیه شما می‌دهد. چشم پزشک به شما می‌گوید به یک نقطه خاص نگاه کنید. در همین حال، دستگاه هزاران اطلاعات دقیق و کوچک را از چشم شما جمع‌آوری می‌کند. کامپیوتر، نقشه رنگی قرنیه شما را می‌کشد. اگر این دیتا نشان دهد که برای آستیگماتیسم یا آب مروارید نیاز به جراحی وجود دارد، چشم پزشک وقت جراحی برای شما در نظر می‌گیرد. توپوگرافی همچنین می‌تواند به تشخیص قوز قرنیه نیز کمک کند.

واحدهای اندازه گیری میزان مشکل آستیگماتیسم

نسخه چشم شما دارای حروف و اعداد خواهد بود. OD به معنای oculus dexter، چشم راست شما است و OS چشم چپ شما oculus sinister است. OU به معنای oculus uterque یا هر دو چشم است.

اعداد، واحدهای اندازه گیری هستند که دیوپتر (diopter) نامیده می‌شوند.

عدد اول مربوط به چیزی به نام اصلاح کروی (spherical correction) است. اگر علامت منفی داشته باشد، شما نزدیک بین هستید. اگر علامت مثبت وجود داشته باشد، دوربین هستید. عدد بالاتر به معنای تاری دید است.

اعداد دوم اصلاح استوانه‌ای (cylindrical correction) شما هستند و به معنای این است که آستیگماتیسم شما تا این اندازه شدت دارد.

سومین محور، محل آستیگماتیسم روی قرنیه شماست.

به عنوان مثال، تجویز “OD -1.00 x -2.00 x 155” به این معنی است که چشم راست شما 1 دیوپتر نزدیک بینی و 2 دیوپتر آستیگماتیسم در 155 درجه روی قرنیه شما دارد.

درمان آستیگماتیسم

عینک یا لنز می‌تواند تقریباً تمام موارد آستیگماتیسم را اصلاح کند. اما اگر فقط آستیگماتیسم خفیفی دارید و هیچ مشکل بینایی دیگری ندارید، ممکن است به عینک یا لنز اصلاً نیاز نداشته باشید.

اگر میزان آستیگماتیسم شما معمولی است، احتمالاً به لنزهای اصلاح دید مانند عینک یا لنز تماسی و یا جراحی نیاز خواهید داشت.

لنزهای عینک منحنی هستند تا با شکل قرنیه یا عدسی که باعث تاری دید می شود مقابله کنند. وقتی مستقیم به جلو نگاه می کنید به درستی کار می‌کنند. اما با توجه به میزان اصلاحی که نیاز دارید، ممکن است کف زمین یا دیوارها کج به نظر برسند. این احساس به مرور و با عادت کردن شما به استفاده از عینک از بین می‌رود.

اگر آستیگمات شدید دارید، ممکن است یک هفته یا بیشتر طول بکشد تا با عینک یا لنز خود عادت کنید. برای این که راحت‌تر عادت کنید، ابتدا صبح‌ها چند ساعت از عینک استفاده کنید و سپس مدت زمان استفاده را طولانی‌تر کنید تا عادت کنید. اگر بینایی شما بعد از 1 هفته بهتر نشد، از پزشک خود بخواهید که نسخه شما را با عینک بررسی کند تا از درست ساخته شدن لنزهای عینک اطمینان پیدا کنید.

لنزهای تماسی نیز می‌توانند کمک کنند تا مشکل آستیگماتیسم شما حل شود، اما لنزهای آستیگمات لنزهای خاصی هستند.

زمانی که لنز تماسی دارید و پلک می‌زنید، جای لنزها به هم می‌خورد و  می‌چرخند. لنزهای نرمی که برای آستیگماتیسم استفاده می‌شوند، به نام لنزهای توریک، به گونه ای طراحی شده‌اند که با هر بار پلک زدن به همان نقطه برگردند.

اگر آستیگماتیسم شما شدید باشد، لنزهای تماسی سفت و محکم (سخت) انتخاب بهتری هستند. پزشکان می‌تواند آنها را به عنوان لنز معمول شما یا برای روشی به نام ارتوکراتولوژی استفاده کنند. در روش ارتوکراتولوژی، هنگام خواب از لنز استفاده می‌کنید و این لنزها شکل قرنیه شما را تغییر می‌دهند. برای حفظ این شکل جدید باید از لنزها استفاده کنید، اما مجبور نیستید آن‌ها را مرتب به چشم داشته باشید.

جراحی لیزر چشم (لیزیک یا PRK) هم برای اصلاح و تغییر قرنیه انجام می‌شود و باعث می‌شود تا قرنیه بتواند اشعه‌های نور را بهتر متمرکز کند. پزشک چشم شما را با قطره بی حس می کند و از یک دستگاه مکانیکی استریل (یا لیزر) برای ایجاد یک فلپ نازک روی قرنیه چشم شما استفاده می‌کند.

جراح چشم با ایجاد تغییر حین جراحی باعث می‌شود لایه‌های مرکزی قرنیه شما نمایان شود و از لیزر برای ثابت کردن قرنیه استفاده می‌کنند. سپس فلپ را به حالت اولیه برمی‌گرداند. در نهایت، پزشک داخل چشم قطره های ضد التهابی و آنتی بیوتیک می‌ریزد و بعد از کمی بهبود چشم می‌توانید به خانه برگردید. انواع جراحی چشم برای آستیگماتیسم عبارتند از:

Common surgeries for astigmatism are:

آستیگماتیسم در کودکان

​

آستیگماتیسم در کودکان

بسیاری از نوزادان با آستیگماتیسم متولد می‌شوند و اغلب قبل از یک سالگی این آستیگماتیسم از بین می‌رود. اگر کودک احساس ناراحتی کند و یا پدر و مادر متوجه شوند که دید درستی ندارد، حتماً باید برای درمان، به چشم پزشک مراجعه کنند. کودکی که مشکل بینایی درمان نشده دارد، ممکن است در مدرسه با مشکل مواجه شود. گاهی کودک به دلیل مشکل چشم، درس را به خوبی یاد نمی‌گیرد و والدین تصور می‌کنند که کودکشان با اختلال یادگیری مواجه است.

از آنجایی که کودکان معمولا نمی توانند تشخیص دهند که بینایی آنها مشکل دارد، از حدود 6 ماهگی به معاینات منظم چشم نیاز دارند.

راه‌های جلوگیری از آستیگماتیسم

هیچ راه شناخته شده ای برای جلوگیری از آستیگماتیسم وجود ندارد. اگر در معرض خطر ابتلا به قوز قرنیه هستید، بهتر است تا جایی که می توانید چشمان خود را مالش ندهید و چشم را تحریک نکنید.

بهترین چشم پزشک برای درمان و تشخیص آستیگماتیسم

اگر احساس تاری دید، سردرد دائمی، خستگی چشم و یا دید نامناسب در شب دارید، حتماً باید در اسرع وقت به بهترین متخصص چشم مراجعه کنید. شما می‌توانید لیست متخصصان خوب چشم و پزشکان جراح چشم را در وبسایت دکتر با من مشاهده کنید.

این مقاله قصد دارد به موضوع آبسه دندان بپردازد و علائم، عوارض و راه های پیشگیری و درمان آن را بررسی کند. در حقیقت هدف مقاله این است که مشخص کند علت بروز آن چیست و برای جلوگیری از عوارض آن باید چه درمانی را در پیش گرفت. بنابراین در ادامه مقاله همراه ما باشید.

آبسه دندان چیست؟

آبسه به عنوان حفره یا بافتی پر از چرک در نظر گرفته می شود و محل ایجاد آن در اطراف ریشه دندان عفونی است و می تواند در تمامی گروه های سنی رخ دهد.

ایجاد این عارضه در اثر عفونت باکتریایی است و اگر به موقع درمان شود، مشکل ساز نخواهد شد. اما در غیر این صورت، احتمال گسترش آن از فک به گردن، سر یا دیگر اعضای بدن وجود خواهد داشت. این مشکل باید درمان شود و برای درمان آن باید به دندان پزشک مراجعه کرد.

انواع آبسه دندان

تقسیم بندی این آبسه به چند دسته کلی است که در ادامه آنها را شرح خواهیم داد.

آبسه پریودنتال

آبسه پریودنتال که آبسه جانبی یا آبسه پاریتال نیز نامیده می شود، بر استخوان کنار دندان تاثیرگذار خواهد بود. این ضایعه به عنوان یک وضعیت اورژانس دندانی، بسیار شایع و دردناک است که تجمع باکتری یا گیر افتادن جسم خارجی در کیسه های پریودنتال سبب ایجاد آن می شود. این مشکل بیشتر افرادی را تحت تاثیر قرار می دهد که دچار بیماری پریودنتال بوده و نیازمند مدیریت سریع و طولانی مدت هستند.

آبسه ژنژیوال

یکی از انواع آبسه دندان، آبسه ژنژیوال یا لثه است که محل ایجاد آن بین لثه و دندان است. این امر به علت عفونت باکتریایی ایجاد می شود که مواردی مانند مسواک زدن نادرست، پوسیدگی دندانی، گیر کردن غذا در خط لثه، شکستگی دندان، خونریزی در خط لثه و غیره زمینه ساز آن هستند. آسیب تروماتیک یا اعمال نیروی بیش از حد روی دندان (در نتیجه ارتودنسی) می تواند این نوع از آبسه را به وجود آورد.

آبسه پری ‌آپیکال

محل شکل گیری این آبسه در انتهای ریشه دندان است. به این صورت که گاهی اوقات چرکی که در نتیجه عفونت دندان از نوک ریشه به وجود می آید و از طریق استخوان به درون لثه پخش می شود، سبب متورم شدن لثه ها در نزدیکی ریشه دندان می شود. اغلب دلیل درد شدید دائمی، تورم ناشی از چرک است که در حین جویدن بدتر می شود.

در چنین حالتی بسته به محل دندان، احتمال گسترش عفونت به بافت های نرم وجود خواهد داشت و می تواند سبب بروز تورم در فک، ناحیه گونه ها یا کف دهان شود. ممکن است در نهایت بافت باز شود و اجازه تخلیه چرک را بدهد. نکته قابل توجه این است که عفونت هایی گسترش پیدا می کنند تا بر راه هوایی تاثیر بگذارند، ممکن است جدی و خطرناک باشند.

در نتیجه در این نوع از آبسه با عبور باکتری از پالپ (درونی ترین بخش دندان) و نفوذ تا ریشه دندان، آبسه پری اپیکال به وجود خواهد آمد.

آبسه دندان عقل

دندان های عقل به عنوان آخرین مجموعه از دندان های آسیاب پشتی در اکثر موارد هیچ عملکرد موثری ندارند؛ علاوه بر این ممکن است مشکلاتی برای سلامت دهان و دندان به وجود آورند. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن این دندان ها نیز به علت موقعیت قرارگیری آنها دشوارتر است. در نتیجه این دندان ها به علت نهفتگی و سلامت ضعیف دهان می توانند عفونت ایجاد کنند و در نهایت منجر به آبسه دندان عقل شوند.

در صورت احساس درد در هنگام غذا خوردن یا مواجهه با بوی بد دهان، ممکن است این مشکل رخ داده باشد. در این صورت باید در اولین فرصت به دندان پزشک مراجعه شود. زیرا در صورت بی توجهی به این مشکل، احتمال خطر و بروز مواردی مانند دندان درد، تورم غدد در گردن و غیره وجود دارد.

آبسه دندان عصب کشی شده

پس از عصب کشی دندان به علت مواردی مانند نفوذ متریال باقی مانده از عصب به نوک ریشه دندان و درون بافت دندان و وجود ضایعه و عفونت در استخوان و لثه پیرامون دندان عصب کشی شده، ممکن است تورم و آبسه رخ دهد. در چنین مواقعی نیز بهتر است در اولین فرصت به دندان پزشک مراجعه شود.

دلایل آبسه دندان

​

دلایل آبسه دندان

دندان از بیرون، ساختاری سفت و محکم دارد، اما داخلی ترین بخش آن (پالپ دندان) تشکیل شده از اعصاب، عروق خونی و بافت همبند است که عفونی شدن آن گاهی اوقات و در نتیجه عوامل مختلفی امکان پذیر است. به طور کلی آبسه دندان اغلب به دلایل زیر رخ می دهد:

• عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و بی توجهی به مواردی مانند مسواک زدن، استفاده از نخ دندان یا مصرف فلوراید به صورت منظم
• برخی بیماری ها (مانند سرطان و دیابت) و استفاده از برخی داروها
• وجود حفره عمیق در دندان یا پوسیدگی دندانی
• بیماری لثه که بیماری پریودنتال نیز نامیده می شود.
• داشتن رژیم ‌های غذایی پر از قند
• آسیب دیدگی دندان و ترک ‌خوردگی آن

در صورت عدم درمان این عفونت، پالپ دندانی دچار آسیب دیدگی می شود و آبسه به وجود می آید.

علائم آبسه دندان

اغلب هنگام آبسه دندان، ناحیه اطراف دندان دچار درد می شود. در این صورت معمولا دردی شدید در نزدیکی دندان به وجود می آید که ممکن است به فک یا قسمت های دیگر صورت نیز گسترش پیدا کند.

همچنین علائم زیر نیز ممکن است ایجاد شود:

• تورم
• تب
• قرمزی لثه
• تورم غدد لنفاوی
• احساس مزه بد در دهان
• مشکل در تنفس یا بلع
• التهاب لثه
• حساسیت به دمای سرد یا گرم
• بوی بد دهان
• احساس درد در حین گاز گرفتن یا جویدن غذا
• درد شدید گوش، گردن یا فک

گاهی اوقات آبسه سبب می شود که برآمدگی های شبیه به جوش روی لثه ایجاد شود که در صورت فشار دادن آن و خروج مایعی از آن به بیرون، قطعا دندان دچار آبسه شده و مایع خارج شده چرک است.

پیشگیری از آبسه دندان

​

پیشگیری از آبسه دندان

اقدامات ساده زیر به منظور حفظ سلامت دندان ها و لثه ها توصیه می شوند:

• مراجعه به دندان پزشک برای معاینه روتین (چکاپ دندان ها) هر چند وقت یک بار انجام شود.
• مسواک زدن دندان ها دو بار در روز، هر بار به مدت دو دقیقه با خمیر دندان دارای فلوراید
• تعویض مسواک هر سه تا چهار ماه یک بار
• استفاده از نخ دندان برای تمیز کردن نواحی بین دندان ها و لثه ها که دسترسی به آنها دشوار است.
• مراجعه به دندان پزشک در اولین فرصت در صورت داشتن دندان لق یا ترک خورده
• محدود کردن مصرف غذاها و نوشیدنی های شیرین؛ زیرا شیرینی ها و نوشابه ها در دندان حفره به وجود می آورند که می توانند سبب بروز آبسه شوند.
• محدود کردن مصرف میان وعده بین وعده های غذایی

درمان آبسه دندان در صورت مراجعه به پزشک

هدف از درمان آبسه این است که فرد از عفونت و درد رها شود. برای انجام این کار، پزشک متخصص روش های درمانی زیر را پیشنهاد می کند.

داروی آبسه دندان

آنتی بیوتیک ها مانند آموکسی سیلین، پنی سیلین و مترونیدازول اغلب به عنوان اولین گزینه برای درمان عفونت دندان در نظر گرفته می شوند. در صورت جدی تر شدن عفونت دندان، ممکن است دندان پزشک به تجویز ترکیبی از آموکسی سیلین و داروی دیگری به نام کلاولانات (کوآموکسی کلاو) بپردازد. استامینوفن یا بروفن نیز برای کاهش درد تجویز می شود. اغلب پس از 48 ساعت از مصرف آنتی بیوتیک، مشکل برطرف می شود و سه تا پنج روز بعد از مصرف آنتی بیوتیک ها بهبود قابل توجهی حاصل خواهد شد.

درمان آبسه دندان با آنتی ‌بیوتیک

در صورت گسترش عفونت از محل آبسه به فک یا نواحی دیگر بدن، تجویز آنتی بیوتیک انجام می شود. این در حالی است که آنتی بیوتیک ها قابلیت درمان آبسه را نخواهند داشت.

کشیدن دندان

در صورتی که راهی برای نجات دندان توسط اندودنتیست یافت نشود، به ناچار باید دندان کشیده شود.

درمان آبسه با عصب ‌کشی دندان

بهترین راه برای حفظ دندان، عصب کشی است. اندودنتیست با ایجاد سوراخی در دندان مورد نظر، اقدام به تخلیه آبسه و تمیز کردن پالپ عفونی از داخل دندان و کانال های ریشه ای می کند. سپس پر کردن ناحیه پالپ و فضاهای خالی را با ماده مخصوصی انجام می دهد.

در گام بعدی، به کانال ریشه تمیز شده شکل داده و ترمیم دندان را با روکش بعد از مهر و موم کردن آن انجام می دهد. به این ترتیب، ظاهر و عملکرد دندان ترمیم شده مانند سایر دندان ها خواهد بود.

درمان فوری آبسه دندان با جراحی

این روش ممکن است توسط متخصص اتخاذ شده تا آبسه پریودنتال تخلیه شود. در صورت پاره شدن آبسه، درد کاهش پیدا می کند، اما مراجعه به یک دندان پزشک و متخصص پیشنهاد می شود.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی مربوط به دندان را در اختیار مراجعه کنندگان قرار دهد و بهترین دندان پزشک را به متقاضیان معرفی کند. به عبارت بهتر این مجموعه برقراری ارتباط بین پزشکان و مراجعه کنندگان را امکان پذیر می کند که متقاضیان بتوانند مشاوره پزشکی مورد نیاز خود را دریافت کنند.

این مجموعه دسترسی به خدمات پزشکی را برای مراجعه کنندگان ساده تر می کند و مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را ارائه می دهد.

درمان‌های خانگی آبسه دندان

راهکارهای زیر برای کاهش علائم و شدت آبسه پیشنهاد می شود.

دهان ‌شویه با آب ‌نمک

دهان شویه با آب نمک می تواند به عنوان تکنیکی آسان و مقرون به صرفه در نظر گرفته شود تا آبسه را به صورت موقتی تسکین دهد. این شیوه از طریق فرآیند اسمز برای بهبود آبسه کمک کننده خواهد بود. به گونه ای که نمک یا کلرید سدیم با مایع باکتریایی، سلول ها و غیره تماس پیدا کرده و آنها را از بدن خارج می کند و در پاکسازی ناحیه موثر است. به این منظور، اضافه کردن نصف قاشق چایخوری نمک به یک لیوان آب گرم و شستشوی دهان با آن به مدت دو دقیقه توصیه می شود.

دهان‌ شویه با جوش شیرین

رشد بسیاری از باکتری ها در شرایط اسیدی رخ می دهد. جوش شیرین سبب افزایش PH دهان می شود. با قلیایی شدن محیط، تکثیر باکتری ها به راحتی انجام نمی شود. بسیاری از مشکلات دهان و دندان نیز به علت عدم تعادل اسید رخ می دهد که جوش شیرین موجب متعادل شدن سطح اسیدیته دهان می شود.

جوش شیرین برای حذف پلاک ها و باکتری های دهانی موثر و کمک کننده است. بیوفیلم هایی مانند پلاک را می توان کلنی هایی از باکتری ها در نظر گرفت که با چسبیدن به سطح دندان ها و لثه ها منجر به مشکلات دهانی می شوند. دانه های جوش شیرین می تواند موجب اختلال در عملکرد این بیوفیلم ها شوند و موجب کاهش پیدا کردن باکتری های روی دندان ها و آسیب دیدگی ناشی از آنها می شوند.

به این منظور توصیه می شود که شستشوی دهان با مخلوط جوش شیرین و آب دو بار در روز (هر بار به مدت 5 دقیقه) انجام شود. همچنین تهیه خمیر با استفاده از جوش شیرین و آب و قرار دادن آن روی لثه ها نیز توصیه می شود.

درمان فوری آبسه دندان با اسانس پونه کوهی

روغن پونه کوهی دارای خواص ضد باکتریایی و آنتی اکسیدانی بسیار زیادی است که باعث می شود تورم و درد ناشی از آبسه دندان کاهش پیدا کند. برای این روش، مخلوط کردن پونه کوهی با روغن نارگیل توصیه می شود تا از تحریک لثه ها جلوگیری شود. سپس مخلوط با پنبه یا موارد مشابه روی ناحیه آلوده قرار بگیرد. پس از ده دقیقه، مواد باید از دهان بیرون ریخته شود.

خمیر سیر

آلیسین، ترکیبی در سیر است که خواص ضد میکروبی و ضد باکتریایی فراوانی دارد و در کشته شدن باکتری های موجود در دهان کمک کننده است. در نتیجه استفاده از سیر در ناحیه عفونی می تواند درد آبسه را کاهش دهد و آن را بهبود ببخشد. در این روش با له کردن یک حبه سیر و خمیری درآوردن آن باید آن را روی ناحیه عفونی پیرامون آبسه قرار داد.

کمپرس سرد با یخ

عفونتی مانند آبسه می تواند در محل، تورم ایجاد کند. به همین علت، قرارگیری یخ در این ناحیه موجب منقبض شدن رگ های خونی می شود و درد و تورم را کاهش می دهد. هر چند این اقدام آبسه را بهبود نمی بخشد، اما می تواند علائم آن را کاهش دهد. برای این روش باید قرارگیری یک کیسه یخ به مدت پانزده دقیقه روی ناحیه آبسه (چند بار در روز) همواره مورد توجه قرار گیرد.

درمان عفونت لثه و آبسه با ژل آلوئه ‌ورا

آلوئه ورا اغلب به عنوان یک گیاه شگفت انگیز در نظر گرفته می شود که دارای آنتی اکسیدان ها و خواص ضد التهابی و ضد باکتریایی است. استفاده از آلوئه ورا در ناحیه مورد نظر می تواند موجب تسکین درد شود و در بهبود آبسه کمک کننده باشد. به این منظور پس از مالیدن آلوئه ورا روی ناحیه آسیب دیده باید منتظر تاثیر آن ماند.

آبسه دندان کودکان

کودکانی که با این مشکل مواجه شده اند، به دردی در بافت لثه خود دچار می شوند که اغلب قرمزی و تورم را به دنبال دارد. ممکن است این تورم مانند یک جوش روی لثه به نظر برسد. امکان گسترش درد ناشی از آبسه در این گروه سنی وجود دارد که حین جویدن و غذا خوردن بدتر خواهد شد. همچنین احتمال دارد دندان آسیب دیده در مقایسه با دندان های اطراف، تیره تر دیده شود.

درمان: در ابتدا پیشنهاد دندان پزشک به کودک، آنتی بیوتیک است تا موجب توقف عفونت شود. ممکن است با ایجاد یک سوراخ در داخل دندان کودک یا یک برش در آبسه نسبت به تخلیه چرک و عفونت احتمالی اقدام کند. به این ترتیب درد کودک تسکین پیدا می کند. ممکن است بسته به شدت آبسه نیازمند عصب کشی یا کشیدن دندان باشد.

عوارض و خطرات آبسه دندان

در صورت عدم درمان این عارضه، ممکن است عوارض جدی تری ایجاد شود که برخی از رایج ترین آنها عبارتند از:

• از دست ‌دادن دندان
• سپسیس (در صورت عدم درمان، باکتری ناشی از آبسه می تواند با سرایت به جریان خون سپسیس یا سپتی سمی (در اصطلاح گندخونی) ایجاد کند که در این صورت زندگی را تهدید خواهد کرد.
• آنژین لودیگ (هنگامی رخ می دهد که گسترش سلولیت به بافت های زیر زبان، زیر چانه و فک پایین اتفاق بیفتد).
• استئومیلیت (عفونت استخوان زیرین) آبسه مغزی یا مرگ بافت پیرامون آبسه یا قانقاریا
• عفونت سینوسی

کلام آخر

غذاها و نوشیدنی های شیرین بر رشد باکتری ها موثر هستند و می توانند زمینه ساز بروز پوسیدگی یا سایر مشکلات دندانی شوند. در صورت مسواک زدن دندان ها حداقل دو بار در روز و خودداری از مصرف قند بالا می توان احتمال ابتلا به عارضه آبسه دندان را کاهش داد.

اگر شما هم به دنبال سایت بهترین دندانپزشکان هستید یا بهترین دکتر متخصص دندان در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنید، می توانید به وب سایت دکتر با من مراجعه کنید.

 آزبستوز التهاب طولانی مدت و اسکار ریه‌ها است. علائم ممکن است شامل تنگی نفس، سرفه، خس خس سینه و سفتی قفسه سینه باشد. عوارض این بیماری سرطان ریه، مزوتلیوما و بیماری قلبی ریوی را شامل می‌شود. آزبستوز در واقع فرآیند ایجاد زخم در بافت ریه است که توسط الیاف آزبست تشکیل می‌شود.

این بیماری معمولاً فقط در افرادی رخ می دهد که مستقیماً با آزبست (پنبه نسوز) کار می‌کنند. کار با همه انواع الیاف آزبست خطر بروز این بیماری را ایجاد می‌کند. برای این بیماری هنوز درمان خاصی وجود دارد ولی واکسن آنفولانزا، واکسن پنوموکوک، اکسیژن درمانی و ترک سیگار می‌تواند خطر بروز این بیماری را کاهش دهد.

آمارهای سازمان بهداشت و ایمنی نشان داد که در سال 2019، 490 مورد مرگ ناشی از آزبستوز وجود داشته است. اگر می‌خواهید که بیشتر با این بیماری آشنا شوید، با ما تا انتهای مطلب همراه باشید.

تعریف و معنی بیماری آزبستوز

آزبستوز یک بیماری جدی ریوی است که در اثر قرار گرفتن در معرض ذرات آزبست ایجاد می‌شود. بسیاری از موارد ابتلا به آزبستوز به تماس مداوم و مستقیم با مواد حاوی آزبست در محل ساخت و ساز ساختمانی، کشتی‌ها و تاسیسات صنعتی برمی‌گردد.

آزبستوز یکی از انواع بیماری‌های ریه بینابینی است که باعث التهاب و اسکار در ریه‌ها می شود. استنشاق الیاف آزبست باعث ایجاد بافت اسکار در ریه‌ها می‌شود که به آن فیبروز ریوی می‌گویند. هنگامی که گرد و غبار ناشی از منابعی مانند آزبست باعث این نوع بیماری می‌شود، به آن پنوموکونیوز یا بیماری ریوی شغلی می‌گویند.

هیچ درمانی برای آزبستوز وجود ندارد، اما مراجعه به پزشک و شروع درمان، می‌تواند علائم را کاهش دهد و یا پیشرفت بیماری را کندتر نماید.

تاریخچه بیماری آزبستوز

​

تاریخچه بیماری آزبستوز

اولین موارد بیماری های مرتبط با آزبست در سال 1924 در مجله پزشکی بریتانیا ثبت شد. در نتیجه، دولت بریتانیا مقرراتی را در مورد گرد و غبار برای محافظت از کارگران کارخانه‌هایی وضع کرد که با آزبست کار می‌کردند. با این حال پس از جنگ جهانی دوم، استفاده از الیاف در آمریکا به اوج محبوبیت خود رسید و به خصوص به دلیل ویژگی مقاومت در برابر شعله و حرارت، به طور گسترده در تولید استفاده شد. آزبست در عایق ساختمان، کفش ترمز اتومبیل، چسب، لوازم باغ و حتی مداد رنگی استفاده می‌شد.

اطلاعات در مورد آزبست و ارتباط آن با سرطان ریه در دهه 1940 شروع به گسترش کرد و در اواسط دهه 1950، دانشمندان تشخیص دادند که احتمالاً ارتباط قوی بین آزبست و سرطان ریه وجود دارد. مزوتلیوما، شایع‌ترین سرطان مرتبط با آزبست، در دهه 1960 کشف شد.

در دهه 1970 اطلاعات گسترده‌ای در مورد خطرات قرار گرفتن در معرض آزبست از سوی دانشمندان به دست آمد. در همین دهه، کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی ایالات متحده آزبست را در برخی از مصالح ساختمانی خانه، مانند استفاده از آن برای تخته دیواری و شومینه ممنوع کرد. اداره ایمنی و بهداشت شغلی ایالات متحده نیز مقرراتی را در مورد استفاده و قرار گرفتن در معرض آزبست به اجرا درآورد.

در سال 1989، اداره حفاظت از محیط زیست ایالات متحده آمریکا، استفاده از آزبست را در مواد جدید ممنوع کرد و خواستار بازرسی و تعمیر تمام ساختمان‌های مدارس در صورت لزوم شد.

اقدام گسترده اداره حفاظت از محیط زیست آمریکا به این معنا نیست که استفاده از آزبست فوراً و بلافاصله متوقف شد. هنوز هم نگرانی‌های مربوط به استفاده از آزبست وجود دارد و بیماری مرتبط با آن، یعنی آزبستوز، هنوز هم مشاهده می‌شود.

علائم بیماری آزبستوز

​

علائم بیماری آزبستوز – التهاب ریه

هنگامی که بافت اسکار در اطراف کیسه‌های هوای ریه‌ها به نام آلوئول‌ها شکل می‌گیرد، به تدریج باعث می‌شود که پر شدن آن‌ها با هوای تازه سخت شود. اولین علائم آزبستوز شامل سرفه خشک و دشواری در تنفس همراه با صداهای خشک و خس خس است.

شایع ترین علائم آزبستوز عبارتند از:

• تنگی نفس
• سرفه خشک مداوم
• سفتی و درد قفسه سینه
• خستگی
• کاهش وزن و اشتها
• صدای خس خس هنگام تنفس
• ورم و چاق شدن انگشتان دست و پا

جای زخم در ریه‌ها باعث سفت شدن بافت ریه می‌شود و سرفه، احساس ناراحتی و صداهای خس خس همراه با بیماری آزبستوز را به همراه دارد. این مشکل همچنین باعث می‌شود که اکسیژن کمتری به خون برسد و باعث تنگی نفس شود.

از آنجایی که بدن برای انرژی به اکسیژن متکی است، مشکلات مزمن تنفسی منجر به خستگی و کاهش وزن می‌شود. علائم پیشرفته عبارتند از فشار خون ریوی و چاق شدن انگشتان دست و پا.

فشار خون ریوی با فشار خون بالا یا فشار خون سیستمیک متفاوت است. در فشار خون ریوی، تشکیل بافت اسکار باعث منقبض شدن شریان‌ها می‌شود و همین امر پمپاژ خون از قلب و ریه‌ها را سخت‌تر می‌کند و برای انجام عمل نیاز به افزایش فشار دارد.

فشار خون ریوی خطرناک است زیرا قلب را مجبور می‌کند تا سخت‌تر و شدیدتر کار کند و به طور بالقوه منجر به مشکلات بیماری عروق کرونر و نارسایی احتقانی قلب می‌شود.

هنگامی که ریه‌ها اکسیژن کافی را به خون نمی‌رسانند، باعث بروز مشکلی به نام چماقی شدن ناخن می‌شود. در این مشکل نوک انگشتان پا و انگشتان دست بزرگ‌تر و گردتر از حد معمول به نظر می‌رسند. ناخن های دست و پا ممکن است به دلیل کمبود اکسیژن‌رسانی به اندام‌های بدن تغییر شکل دهند. این علامت ممکن است در اوایل پیشرفت بیماری برای برخی از بیماران ظاهر شود.

علل بروز بیماری آزبستوز

​

علل بروز بیماری آزبستوز

تنها علت آزبست قرار گرفتن در معرض آزبست است. انواع دیگر پنوموکونیوز به دلیل قرار گرفتن در معرض انواع مختلف گرد و غبار ایجاد می‌شود. به عنوان مثال، سیلیکوزیس نوعی پنوموکونیوز است که در اثر قرار گرفتن در معرض گرد و غبار سیلیس ایجاد می شود.

استنشاق الیاف آزبست منجر به تجمع الیاف در بافت ریه می‌شود. سیستم ایمنی، الیاف آزبست را به عنوان مهاجمان خارجی تشخیص می‌دهد و ماکروفاژها را، که نوعی گلبول سفید هستند، می فرستد تا فیبر را احاطه کنند و آن را تجزیه و از بدن خارج کنند. این برای برخی از الیاف موثر است، اما بدن نمی تواند تمام فیبرهای استنشاقی را دفع کند.

با گذشت زمان، الیاف آزبست در ریه انباشته می‌شوند و باعث التهاب و تغییرات فیبری در بافت ریه می‌شوند که منجر به زخم و محدود شدن حرکت بافت می شود. به طور خاص، الیاف آزبست باعث التهاب و فیبروز کیسه های هوایی بینابینی و آلوئولی و بافت اطراف آن می‌شود.

برای ابتلا به بیماری مرتبط با آزبست، معمولاً باید سالها تماس منظم و مداوم با آزبست داشت؛ همچنین در صورت ابتلا به این بیماری، یک دوره نهفتگی برای آن وجود دارد که ممکن است ده‌ها سال قبل از بروز علائم طول بکشد. آزبستوز در مقایسه با سرطان های مرتبط با آزبست که به طور متوسط ​​بین 20 تا 50 سال است، دوره نهفتگی کوتاه تری بین 20 تا 30 سال دارد.

آزبستوز معمولاً در افرادی ایجاد می‌شود که شغلشان به گونه‌ی است که در معرض استنشاق مقادیر زیادی آزبست در مدت زمان طولانی بوده‌اند. کارگرانی که به احتمال زیاد این نوع بیماری را تجربه می‌کنند عبارتند از معدن‌چیان آزبست، آسیاب‌ها، لوله کش‌ها، مکانیک‌ها، کارگران دیگ بخار، کارگران ساختمانی، کارگران کارخانه های نساجی، کارگران صنعتی و کارگران کشتی‌سازی.

عوامل موثر بر افزایش خطر بیماری آزبستوز

این عوامل عبارتند از:

• مقدار و غلظت آزبست؛
• اندازه، شکل و نوع الیاف آزبست؛
• مدت زمانی که فرد در معرض آزبست قرار گرفته است؛
• عومل زمینه‌ای مانند سیگار کشیدن یا سابقه بیماری ریوی؛
• عوامل ژنتیکی یا جهش های خاص در DNA که خطر ابتلا به بیماری را افزایش می‌دهد.

درمان خانگی و راه های جلوگیری از آزبستوز

بیماران می توانند با انجام اقداماتی برای بهبود شیوه زندگی خود، علائم آزبستوز را به حداقل برسانند. خوردن یک رژیم غذایی متعادل و رساندن آب کافی به بدن، باعث می‌شود که بدن در برابر بیماری‌های مزمن مقاومت کند و بهتر مبارزه کند.

خواب کافی هر شب و استراحت کوتاه در طول روز به بیماران آزبستوز کمک می‌کند تا انرژی خود را تنظیم کنند. ورزش منظم و بدون فعالیت بیش از حد هم می‌تواند سطح انرژی و عملکرد ریوی را بهبود ببخشد.

یکی دیگر از راه‌های بهبود و پیشگیری از این بیماری، دریافت واکسن آنفولانزا و ذات الریه، خوب و تمیز شستن دست‌ها و پرهیز از قرار گرفتن در جمعیت زیاد دارای عفونت‌های تنفسی است. این بیماران باید از آلودگی هوا و دود تنباکو دوری کنند.

بهترین راه برای جلوگیری از آزبستوز، محدود کردن خود در قرار گرفتن در معرض آزبست و یا اجتناب از آن است. قرار گرفتن در معرض آزبست تنها عامل آزبستوز است. آزبستوز بیماری مسری نیست و شما با بودن در کنار یک فرد مبتلا به آزبستوز به این بیماری مبتلا نمی‌شوید.

اگر در یک صنعت یقه آبی کار می کنید، مهم است که در مورد تمام اقدامات ایمنی که می توانید برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض آزبست انجام دهید، یاد بگیرید. با کارفرمای خود در مورد پروتکل های ایمنی صحبت کنید و از طریق آژانس هایی مانند اداره ایمنی و بهداشت شغلی به صورت آنلاین درباره قرار گرفتن در معرض آزبست شغلی اطلاعات بیشتری کسب کنید.

کسانی که با فردی زندگی می‌کنند که به دلیل شغل خود در معرض خطر ابتلا به آزبستوز است، باید در مورد روش های ضد عفونی پرس و جو کنند. ضد عفونی کردن تضمین می کند که کارگران، الیاف آزبست را روی پوست، مو، لباس، کفش و ابزار خود به خانه نمی‌آورند و در نتیجه افراد خانه هم با استنشاق آزبست در مدت طولانی، دچار این بیماری نخواهند شد.

اگر در یک خانه قدیمی زندگی می‌کنید یا در یک ساختمان قدیمی کار می‌کنید، از موادی که ممکن است حاوی آزبست باشند اجتناب کنید.

بهترین دکتر برای درمان و بهبود آزبستوز

​

مراجعه به پزشک متخصص ریه

از آنجایی که این بیماری مشابه سایر انواع فیبروز ریوی است، تشخیص آزبستوز علاوه بر انجام آزمایشات پزشکی نیازمند شرح حال کامل پزشکی و شغلی است. اکثر بیمارانی که امروز به عنوان بیماران مبتلا به آزبستوز تشخیص داده می‌شوند، چندین دهه پیش قبل از اینکه ایالات متحده استفاده از این ماده معدنی سمی را محدود کند، در معرض آزبست قرار گرفتند.

پزشکان از اسکن‌های تصویربرداری، تست‌های عملکرد ریه و سوابق پزشکی و شغلی برای تشخیص آزبست استفاده می‌کنند. بیماران معمولاً با مشکلات تنفسی به پزشک مراجعه می‌کنند و علاوه بر آزمایش‌های عملکرد ریه، آزمایش اشعه ایکس یا سی‌تی اسکن هم می‌دهند.

رادیولوژیست‌ها اغلب این بیماری را تشخیص می دهند زیرا اسکن های تصویربرداری برای شناسایی فیبروز و اسکار ریه که با آزبستوز مشخص می شود، ضروری است. شما می‌توانید برای تشخیص این بیماری به یکی از پزشکان رادیولوژیست دکتر با من مراجعه کنید.

اگر علائم اسکار در نتایج اسکن تصویر ظاهر شود و بیمار سابقه قرار گرفتن در معرض آزبست داشته باشد، متخصصان ریه متوجه آزبستوز خواهند شد.

به طور کلی تشخیص این بیماری چالش برانگیز است زیرا هیچ آزمایش ساده و سریعی برای آزبستوز وجود ندارد. ترکیبی از آزمایشات و سابقه مواجهه شغلی با آزبست استاندارد تشخیصی فعلی است. شما می‌توانید با مراجعه به بهترین متخصصان ریه سایت دکتر با من با تشخیص به موقع این بیماری، از گسترش آن جلوگیری کنید.

توجه داشته باشید که حتماً در صحبت با پزشک صداقت داشته باشید. اگر بیماران سابقه قرار گرفتن با آزبست را بیان نکنند، ممکن است تشخیص پزشک اشتباه شود. با اطلاعات اشتباه بیمار، آزبستوز ممکن است به اشتباه به عنوان آمفیزم، برونشیت مزمن یا فیبروز ریوی ایدیوپاتیک تشخیص داده شود.

در طول معاینه فیزیکی، پزشک از گوشی پزشکی برای گوش دادن به ریه‌های شما در حین تنفس استفاده می‌کند. اگر صدای خس خس را بشنوند، به وجود زخم بافت ریه مشکوک خواهند شد. در صورت مشکوک شدن به پنوموکونیوزیس، پزشک چاق شدن و ورم انگشتان دست و پا را نیز بررسی می‌کند.

و در پایان این که …

آزبستوز یک وضعیت غیرقابل برگشت است. به استثنای پیوند ریه، همه گزینه‌های درمان آزبستوز تسکین دهنده هستند، به این معنی که علائم آزبستوز را برای بهبود کیفیت زندگی بیمار برطرف می کنند.

از آنجایی که این وضعیت با گذشت زمان بدتر می شود، بیماران با افزایش سن نیاز به درمان بیشتری دارند. کار با پزشک متخصص ریه در درمان آزبستوز در کنترل پیشرفت بیماری و علائم مهم است. برای درمان این بیماری و بهبود علائم آن باید به بهترین متخصص ریه در سایت دکتر با من مراجعه کنید.

حتما همه شما تا به حال نام بیماری آبله مرغان را شنیده اید. این بیماری یک بیماری مسری است که توسط واریسلا ایجاد می شود و معمولا کودکان را به خود درگیر می کند. اگر می خواهید در رابطه با این بیماری واگیر دار بیشتر بدانید، در ادامه با ما همراه باشید و با تاریخچه، نوع درمان این بیماری و خطرات آن بیشتر آشنا شوید.

آبله مرغان چیست؟

علت بروز این بیماری واگیر دار و خطرناک ویروس وارسیلا زوستر است، این بیماری موجب ایجاد دانه های قرمزی در بدن می شود که حتی ممکن است تعدادشان به 500 عدد هم برسد. آبله مرغان یک بیماری معمولا خفیف است که در بسیاری از افراد به آسانی بهبود پیدا می کند، اما در برخی از افراد نیز می تواند بسیار خطرناک باشد و حتی منجر به مرگ آنها شود.

اما از زمان کشف واکسن این بیماری تعداد مرگ و میر بسیار کاهش یافته و با زمان های گذشته بسیار تفاوت پیدا کرده است. تا قبل از کشف واکسن این بیماری سالانه حدود 11000 هزار نفر از این بیماران به بیمارستان مراجعه می کردند و 100 نفر از آن بیماران جان خود را از دست می دادند.

تاریخچه بیماری آبله مرغان به چه زمانی مربوط است؟

​

تاریخچه بیماری آبله مرغان

تاریخچه این بیماری مسری به دوران باستان مربوط می شود و اولین استفاده شناخته شده از واژه آبله مرغان به سال 1691 بر می گردد، اما اینکه چگونه این نام را به خود اختصاص داده است، مشخص نیست.

برخی از افراد معتقدند که این بیماری مسری و خطرناک توسط کاشفان و مهاجران اروپایی در قرن پانزدهم به قاره آمریکا انتقال پیدا کرده است. بدین ترتیب این بیماری در میان سایر بومیان آمریکا و بقیه مناطق گسترش یافت.

تا قبل از قرن هجدهم بیماری های بسیاری با پیشوند آبله وجود داشتند که موجب ایجاد جوش های پوستی در افراد می شدند. این بیماری ها شامل بیماری هایی مانند آبله مرغان، آبله و سیفلیس بودند که به آبله بزرگ نیز معروف بودند. اولین دانشمندی که موفق به ارائه شرح مفصلی از این بیماری ها شد و آنها را از آبله مرغان متمایز کرد، پزشکی انگلیسی به نام ویلیام هبردن بود که در سال 1767 به تفاوت های فیزیکی این دو بیماری اشاره کرد.

همچنین یکی از جالب ترین نکاتی که این دانشمند موفق به کشف آن شد، این بود که افرادی که یک بار به آبله مرغی مبتلا می شوند، نمی توانند دوباره به این بیماری مبتلا شوند.

مدت ها بعد داشمندان متوجه ارتباط بین این بیماری با زونا نیز شدند. در اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم، جیمز فون بوکای که یک متخصص اطفال مجارستانی بود، موارد متعددی را مشاهده کرد که نشان می دادند افراد جوان پس از قرار گرفتن در معرض افرادی که به زونا مبتلا بودند، به آبله مبتلا می شدند؛ بیماری که در صورت عدم درمان مناسب می تواند موجب آسیب های عصبی شود.

این باعث شد که او ارتباط میان این دو بیماری را مطرح کند. دانشمندان نیز بعدها این نظریه را تایید کردند و دریافتند پس از بهبود آبله، ویروس واریسلا در بدن افراد باقی می ماند و منجر به ایجاد زونا می شود.

علائم بیماری آبله مرغان چیست؟

​

علائم بیماری آبله مرغان

هر کسی که تا به حال آبله مرغان نگرفته باشد یا واکسن این بیماری را دریافت نکرده باشد، می تواند به این بیماری مبتلا شود. مدت زمان درمان این بیماری معمولا حدود 4 تا 7 روز طول می کشد. از جمله علامت های این بیماری می توان به بثورات پوستی که به تاول های خارش دار و پر از مایع تبدیل می شوند و در نهایت به چیزی به نام دلمه تبدیل می شوند، اشاره کرد. بیایید با مراحل ایجاد این نوع علائم بر پوست آشنا شویم:

مرحله 1: لکه ها ظاهر می شوند

• این لکه ها می توانند در هر نقطه ای از بدن از جمله داخل دهان یا اطراف اندام تناسلی ایجاد شوند که می توانند بسیار دردناک باشند.
• این لکه ها می توانند در مناطق متفاوتی از بدن پخش شوند یا اینکه می توانند تنها در یک قسمت کوچک از بدن باقی بمانند.
• بسته به نوع رنگ پوست شما، لکه ها می توانند قرمز، صورتی، تیره تر یا همرنگ با پوست اطراف آن ناحیه باشند.
• لکه های ایجاد شده از این بیماری بر پوست های تیره رنگ سخت تر تشخیص داده می شود.

مرحله 2: لکه ها تبدیل به تاول می شوند

این لکه ها می توانند پس از مدتی ملتهب شده، پر از مایع و تبدیل به تاول شوند. این تاول ها خارش بسیار شدیدی دارند که می تواند منجر به عصبی شدن افراد شود و همچنین ممکن است که تاول ها بترکند.

مرحله 3: تاول ها به پوسته تبدیل می شوند

در نهایت تاول ها تبدیل به دلمه می شوند. برخی از این دلمه ها پوسته پوسته هستند و برخی دیگر از آنها مایع نشت می کنند.

سایر علائم معمولی این بیماری که ممکن است یک تا دو روز قبل از لکه ها ظاهر شوند، عبارتند از:

• تب
• خستگی
• از دست دادن اشتها
• سردرد

آبله مرغان در افراد واکسینه شده

حتی افرادی که علیه این بیماری واکسینه شده اند نیز می توانند به این بیماری خطرناک مبتلا شوند. اما محلول واکسنی که در بدن این افراد وجود دارد، موجب می شود که آنها تاول های کمتری داشته باشند یا اصلا تاول نداشته باشند (فقط لکه های قرمز داشته باشند)، آنها می توانند اصلا تب نداشته باشند یا تب بسیار خفیفی داشته باشند.

همچنین افرادی که واکسینه شده اند، مدت زمان کوتاه تری نسبت به افرادی که واکسینه نشده اند، بیمار هستند. اما با این وجود گاهی اوقات ممکن است افرادی که واکسینه شده اند، مانند افرادی که واکسینه نشده اند، علائم داشته باشند.

بیماری آبله مرغان چه خطراتی دارد؟

عوارض این بیماری ممکن است برای همه افراد رخ بدهد، اما در افراد سالمی که به این بیماری مبتلا می شوند، شایع نیست. افرادی که ممکن است به مورد جدیدی از این بیماری مبتلا شوند و در معرض خطر آن قرار بگیرند، عبارتند از:

• نوزادان
• نوجوانان
• بزرگسالان
• زنان حامله
• افرادی که به دلیل داروهایی که به خاطر بیماری دیگر مصرف می کنند، بدنشان توانایی مبارزه با میکروب ها را ندارد.
• افرادی که به سرطان، HIV/AIDS مبتلا هستند.
• بیمارانی که پیوند انجام داده اند.
• افرادی که تحت شیمی درمانی هستند.

عوارض جدی بیماری آبله مرغان می تواند موارد زیر باشد:

• عفونت باکتریایی (این نوع عفونت معمولا پوست یا بافت های نرم را تحت تاثیر قرار می دهد)
• پنومونی (عفونتی شدن ریه ها)
• آنسفالیت (عفونت یا التهاب مغزی)
• التهاب کبد
• کم آبی بدن
• مشکلات خون ریزی
• سپسیس (عفونت خون)
• سندرم ری، در افرادی که آسپرین (یک داروی بسیا خطرناک برای این بیماری) مصرف می کنند.

برخی از افراد به عوارض بسیار شدیدی دچار می شوند که آنها را راهی بیمارستان می کند. همچنین در برخی موارد خاص این عوارض می توانند کشنده باشند. البته از زمانی که واکسیناسیون به طور مرتب برای تمامی افراد انجام می شود، تعداد این مرگ و میر بسیار کاهش پیدا کرده است، اما همچنان برخی از افراد هستند که به واکسن این بیماری مجهز نیستند.

بر اساس کتابچه راهنمای مرک (Merck)، حدودا از هر 400 بزرگسالی که به آبله مرغان مبتلا می شود، 1 نفر به زات الریه مبتلا شده و این اتفاق در کودکان با سیستم ایمنی طبیعی به ندرت رخ می دهد. علائم معمولی پنومونی شامل سرفه، تب و مشکلات تنفسی است.

از هر 1000 نفری که به این بیماری مبتلا هستند، تنها یک تا 2 مورد از آنها به عفونت یا التهاب مغزی گرفتار می شوند. از علائم عفونت یا التهاب مغزی می توان به مواردی مانند سردرد، بی ثباتی هنگام راه رفتن، سرگیجه، گیجی و حتی تشنج اشاره کرد. بروز این عارضه در بزرگسالان می تواند تهدید کننده زندگی آنها باشد.

سندرم ری یکی از عوارض نادر است، اما افرادی که به آن مبتلا می شوند، باید آن را بسیار جدی بگیرند، زیرا موجب ایجاد التهاب در مغز و کبد می شود. معمولا پس از تجویز آسپرین به کودکان مبتلا به عفونت رخ می دهد. به همین دلیل آسپرین به هیچ عنوان برای افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، توصیه نمی شود.

درمان خانگی آبله مرغان

​

جلوگیری از خارش آبله مرغان – پوشیدن دستکش

اگرچه برای درمان هر نوع بیماری ابتدا باید به پزشک مراجعه کنید، زیرا گاهی اوقات ممکن است علائمی که شما به سادگی از کنارشان می گذرید، بسیار خطرناک باشند و جان افراد را تهدید کنند. اما چند روش وجود دارد که به شما کمک می کند که راحت تر با این بیماری کنار بیایید. در ادامه به مشاهده این روش ها می پردازیم.

از لوسیون کالامین استفاده کنید

این لوسیون دارای خواص تسکین دهنده پوست از جمله اکسید روی است، در نتیجه می تواند به کاهش خارش تاول ها کمک کند. تنها کافی است آن را با یک پنبه روی نواحی خارش دار پوست بمالید و پخش کنید. توجه داشته باشید که نباید از این لوسیون اطراف چشم خود استفاده کنید.

بستنی های بدون شکر سرو کنید

از آنجایی که تاول های این بیماری می توانند در دهان شما نیز به وجود بیایند و البته که بسیار دردناک هستند، مکیدن بستنی بدون قند می تواند تسکین دهنده بسیار خوبی باشد. همچنین مکیدن بستنی بدون قند موجب می شود که بدن شما مایعات بیشتری دریافت کند و دچار کم آبی نشود.

در بلغور جو دوسر استحمام کنید

حمام بلغور جو دوسر نیز می تواند تسکین دهنده خارش های بدن باشد. شما این محلول جو دو سر را هم می توانید از داروخانه ها خریداری کرده یا خودتان آن را در منزل درست کنید.

برای جلوگیری از خراشیدن دستکش بپوشید

خاراندن تاول ها می تواند بسیار وسوسه انگیز باشد، اما بعد از خاراندن آنها با عفونت هایی که به همراه می آورند، باعث پشیمانی شما می شوند. برای جلوگیری از خاراندن تاول ها ناخن های خود را کوتاه کنید و دست های خود را با دستکش یا جوراب بپوشانید.

حمام جوش شیرین بگیرید

یکی دیگر از روش های تسکین دهنده خارش، جوش شیرین است. جوش شیرین را در آب ولرم مخلوط کرده و حدود 15 تا 20 دقیقه در آن استراحت کنید. اگر این روش برای شما تسکین دهنده است، می توانید روزی دو الی سه بار آن را انجام دهید.

از کمپرس بابونه استفاده کنید

بابونه اثر ضد عفونی کننده و ضد التهاب دارد، در نتیجه می تواند یک تسکین دهنده برای خارش های شما باشد. دو عدد چای کیسه ای بابونه را دم کنید و بگذارید خنک شود. سپس پدهای پنبه ای را به چای بابونه آغشته کنید و روی نواحی خارش دار بمالید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در حالی که بیشتر علائم آبله مرغان با مرور زمان از بین می رود، اما علائمی نیز وجود دارد که باید با پزشک یا متخصص داخلی تماس گرفت. این علائم عبارتند از:

• اگر فرد مبتلا به ویروس زیر یک سال سن دارد.
• اگر فرد مبتلا سیستم ایمنی ضعیفی دارد یا به یک بیماری مزمن یا سرطان مبتلا است.
• اگر تب بیش 39 درجه سانتی گراد داشته باشد، تب بیش از 4 روز طول بکشد یا اینکه تب پس از 24 ساعت از بین برود، اما دوباره عود کند.
• اگر فرد گیجی، مشکلات تنفسی یا بثورات خونی دارد.

در این مواقع شما باید به یک دکتر داخلی مراجعه کنید. اما چگونه می توانید بهترین دکتر متخصص داخلی را پیدا کنید؟ اگر به دنبال یافتن یک سایت دکتر متخصص داخلی هستید، ما به شما سایت «دکتر با من» را معرفی می کنیم.

در این سایت انواع دکترها و متخصص ها برای هر نوع بیماری با تلفن و آدرس مطبشان در اختیار شما قرار داده می شوند. شما به کمک سایت «دکتر با من» می توانید دکتر متخصص مشهور در تهران و دیگر شهرها را به راحتی پیدا کنید.

حرف آخر

مشاهده کردیم که بیماری آبله مرغان از زمان باستان تا به حال وجود داشته است و دانشمندان با تلاش های فراوان طی سالها توانستند واکسن علیه این بیماری را کشف کنند. این بیماری خطرات بسیاری دارد و می تواند منجر به مرگ برخی از افراد شود. البته که افرادی که واکسینه هستند، دوره بیماری کوتاه تری نسبت به افراد واکسینه نشده دارند.

شما می توانید با استفاده از برخی از روش های خانگی آزارهای این بیماری که از علائم شایع آنها خارش های پوستی است را تسکین بدهید. اما این نکته را در نظر داشته باشید که همه افراد پس از مشاهده علائم این بیماری باید به یک متخصص داخلی مراجعه کنند و شما بهترین متخصصان را می توانید در سایت «دکتر با من» به راحتی پیدا کنید.

از زمان های گذشته تا به حال همیشه انواع ویروس ها مردم را به خود درگیر می کردند و بسیاری از آنها را به سوی مرگ می کشاندند. در این بین نیز پزشکان و دانشمندانی بودند که برای یافتن واکسن این بیماری ها تلاش می کردند و برخی از آنها نیز جان خود را از دست می دانند. یکی از این بیماری های خطرناک آبله بود که موجب مرگ افراد در گذشته می شد. در ادامه با ما همراه باشید و با علائم، خطرات و درمان های این بیماری بیشتر آشنا شوید.

آبله چیست؟

​

آبله چیست

قبل از ریشه کن شدن این بیماری، آبله یکی از خطرناک ترین بیماری های آن زمان بود که توسط ویروس واریولا ایجاد شده بود و به آسانی از فردی به فرد دیگر سرایت می کرد. افرادی که به این بیماری مبتلا می شدند، علائمی همچون تب، راش پوستی متمایز و پیش رونده داشتند.

البته این نکته را باید در نظر داشته باشید که بر عکس ویروس های دیگر اکثر افرادی که به این بیماری مبتلا می شدند، بهبود پیدا می کردند، به طور حدودی از هر 10 نفر 3 نفر جان خود را از دست می دادند. از اثرات این بیماری مسری که حتی پس بهبود بیمار نیز باقی می ماند، می توان به زخم های دائمی در نواحی بزرگ بدن، به ویژه صورت اشاره کرد و همچنین افرادی که بر اثر این بیماری برای همیشه نابینا ماندند.

سر انجام به لطف واکسیناسیون این بیماری ریشه کن شد و در سال 1977 هیچ موردی از این بیماری رخ نداد. آخرین شیوع طبیعی آبله در ایالات متحده در سال 1949 رخ داد.

آیا درباره تاریخچه بیماری آبله چیزی می دانید؟

​

تاریخچه بیماری آبله

منشا اصلی این بیماری ناشناخته است. برخی بثورات آبله مانند که در مومیایی های مصری مشاهده شده است، نشان می دهد که این بیماری مربوط به 3000 سال قبل است. اولین توصیفی که از یک بیماری مشابه این بیماری مکتوب شده، به قرن چهارم میلادی در چین مربوط است. همچنین توصیفات دیگری نیز در هفتم در هند و در قرن دهم در آسیای کوچک ظاهر شدند.

برخی از مورخان گسترش جهانی این بیماری را در تمدن ها و اکتشافات دنبال کردند و متوجه شدند که گسترش راه های تجاری در طول قرن ها منجر به گسترش این بیماری شده بود.

نکات برجسته آبله در طول تاریخ:

• در قرن ششم افزایش تجارت با چین و کره موجب انتقال بیماری به ژاپن شد.
• در قرن هفتم گسترش اعراب موجب افزایش بیماری در شمال آفریقا، اسپانیا و پرتغال شد.
• در قرن یازدهم جنگ های صلیبی موجب گسترش بیماری در اروپا شد.
• در قرن پانزدهم پرتغال بخشی از غرب آفریقا را اشغال می کند و موجب انتقال بیماری به آن منطقه می شود.
• در قرن شانزدهم مهاجران اروپایی و تجارت برده های آفریقایی موجب انتقال بیماری به کشورهای کارائیب و آمریکای مرکزی و جنوبی می شود.
• در قرن هفدهم مهاجران اروپایی بیماری را به آمریکای شمالی می آورند.
• در قرن هجدهم کاوشگرانی از بریتانیای کبیر موجب انتقال بیماری به استرالیا می شود.

علائم بیماری آبله چیست؟

​

علائم بیماری آبله

در این نوع بیماری علائم فورا ظاهر نمی شود. گاهی اوقات ممکن است افراد حتی پس از 7 تا 14 روز مبتلا شدن به ویروس واریولا علائمی نداشته باشند، در ظاهر بیمار به نظر نرسند و خودشان هم هیچ احساس بیماری نداشته باشند. این زمان یک نوع دوره نهفتگی است که در پایان این دوره علائم بیماری شروع به نشان دادن خودشان می کنند.

این بیماری می تواند به چهار نوع بالینی ظاهر شود. یکی از شایع ترین شکل های آن که به آبله معمولی معروف است، در 90 درصد مواقع رخ می دهد. سه مورد دیگر از این بیماری عبارتند از: آبله مسطح، آبله خونریزی دهنده و آبله اصلاح شده با واکسن.

مراحل شایع ترین شکل این بیماری

علائم اولیه: بروز اولین علائم حدود 3 روز طول می کشد. این علائم عبارتند از: تب بالا، کمر درد، سردرد، درد عضلانی و استفراغ.

بثورات اولیه: پس از رخ دادن علائم اولیه بثورات شروع به ظاهر شدن در سطح بدن می کند. علائم فرد مبتلا در این مرحله بیشتر مسری است، زیرا به سادگی می تواند این ویروس را از طریق صحبت کردن و عطسه یا سرفه به دیگران انتقال دهد.

1. در مراحل اولیه راش روی زبان، داخل دهان و گلو ایجاد می شود. این لکه های قرمز در دهان شما تبدیل به زخم می شوند و سر باز می کنند.
2. بثورات ابتدا به صورت و سپس به بازوها، پشت و بالاتنه گسترش می یابند. بثورات برای پخش شدن به همه نقاط بدن از جمله کف دست ها و کف پاها تنها به یک روز زمان نیاز دارند.
3. برجستگی های روی پوست شما با مایع غلیظی از چرک پر می شود. همچنین ممکن است در وسط هر برآمدگی یک فرو رفتگی نیز وجود داشته باشد. این برآمدگی ها پس از دو روز با مایع پر می شوند.

بثورات پوستی و دلمه: برجستگی ها به توده های گرد و سفت رنگی به نام پوسچول تبدیل می شوند. پس از 10 روز پوسته هایی روی پوسچول ها ایجاد می شود و حدود یک هفته بعد از آن دلمه ها شروع به ریزش می کنند.

پوسته ها معمولا در حدود سه هفته می ریزند. هنگامی که آنها می افتند، زخم هایی از خودشان به جای می گذارند. همچنین یکی از نکات مهم این است که بیماری فرد مبتلا به آبله تا زمان افتادن آخرین دلمه مسری است.

بیماری آبله چه خطراتی دارد؟

این بیماری یکی از خطرناک ترین ویروس های تاریخ محسوب می شود و در زمان های گذشته حدود 30 درصد از افرادی که به آن مبتلا می شدند را به کام مرگ می کشاند. اما امروزه با داشتن واکسن علیه آبله و واکسینه شدن همه افراد خطری در رابطه با بیماری مورد نظر مردم را تهدید نمی کند، به گونه ای دیگر این بیماری تقریبا به فراموشی سپرده شده است.

اما باید این نکته را در نظر داشته باشید که همچنان هستند افرادی که واکسینه نشده اند و مبتلا شدن آنها به این بیماری می تواند تهدیدی جدی برای زندگی آنها باشد.

آیا درمان خانگی برای بیمار آبله وجود دارد؟

امروزه با وجود واکسن های توزیع شده، درمان خانگی خاصی برای این بیماری وجود ندارد. اما مردم تا قبل از کشف واکسن آبله چگونه با آن کنار می آمدند؟ در پایان قرن نوزدهم چندین پزشک و گیاه شناس به کمک یکدیگر با انجام تحقیقاتی بسیار دریافتند که گیاه Sarracenia pupurea که با نام گیاه پارچ ارغوانی نیز در میان مردم آمریکا شناخته می شود، می تواند برای این بیماری مفید باشد.

این گیاه از جنس گونه های گوشتخوار است که برگ هایی به شکل پارچ دارد و از آنها برای خوردن حشرات استفاده می کند. این گیاه ظاهری خالدار دارد که احتمالا به دلیل شباهت آن با بیماری مردمان باستان از آن استفاده می کردند. توصیف های متقاعد کننده ای مانند اینکه این گیاه می تواند ویروس را از درون بکشد و همچنین توسعه جوش ها را متوقف می کند، موجب معروف شدن این گیاه به عنوان بزرگترین درمان شناخته شده برای این بلای وحشتناک شده بود.

درمان پزشکی این بیماری چیست؟

همانطور که پیش تر گفتیم، این بیماری درمان خانگی ندارد و مردمان در گذشته تا قبل از کشف واکسن از گیاه پارچ ارغوانی استفاده می کردند. بنابراین بهتر است در اولین فرصت به یک دکتر متخصص پوست مراجعه کنید. اما چگونه می توانید بهترین دکتر متخصص پوست برای درمان آبله را پیدا کنید؟ تصور کنید که کار شما چقدر آسان تر می شود زمانی که یک سایت دکتر متخصص پوست در اختیار شما باشد و بهترین دکتر ها را به شما معرفی کند.

ما به شما عزیزان سایت «دکتر با من» را به عنوان یکی از بهترین سایت ها برای پیدا کردن بهترین دکترهای متخصص معرفی می کنیم. سایت «دکتر با من» تشکیل شده است که کار شما عزیزان برای پیدا کردن پزشکان مربوط به هر بیماری را آسان کند. شما به کمک این سایت می توانید دکتر متخصص مشهور در تهران و هر شهری که می خواهید را با تمام اطلاعات دکتر از جمله تلفن مطب، آدرس مطب و … را به راحتی پیدا کنید.

حرف آخر

مشاهده کردیم که آبله یکی از خطرناک ترین بیماری ها در زمان گذشته بود که جان مردم را تهدید می کرد. اما امروزه با وجود پیشرفت علم و واکسن های تولید شده مردم نگرانی کمتری در رابطه با این گونه بیماری ها دارند. اما اگر روزی به این بیماری گرفتار شدید، بهتر است فورا به یک پزشک متخصص داخلی و یا دکتر پوست مراجعه کنید. در این مواقع سایت «دکتر با من» در اختیار شما است که به شما عزیزان برای پیدا کردن بهترین پزشکان در کمترین زمان کمک کند.

سقط جنین از جمله اتفاقاتی است که ممکن است خواسته یا ناخواسته برای هر زنی رخ دهد، و  تقریبا گفته می شود که از میان هر 4 زن یک نفر دچار این واقعه می شود. اکنون برای اینکه شما در خصوص سقط جنین اطلاعات بیشتری بدست آورید، بهتر است که تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

مفهوم سقط خود به خودی چیست؟

سقط خود به خودی، از دست دادن جنین مادر تا  قبل از هفته ۲۰م می باشد که می توان گفت، حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد اکثر بارداری ها بدین شکل صورت می گیرد اما این آمار کاملا دقیق نیست چرا که بسیاری از سقط ها، بدون اینکه حتی خود مادر بداند باردار است، رخ می دهد و در نتیجه نمی توان یک آمار مشخص ارائه داد.

در واقع اگر سقط جنین به صورت غیرعمدی رخ دهد، می توان گفت که یک مشکلی در بارداری وجود دارد، به همین جهت بهتر است مادر همواره قبل و بعد از بارداری تحت نظر پزشک قرار گیرد.

سقط جنین هیچگاه یک امر طبیعی برای شخص نبوده و بهتر است که برای جلوگیری از این اتفاق در خصوص نوع درمان، راه های جلوگیری از آن و مکمل های مصرفی اطلاعات دقیقی بدست آورد تا این مشکل، مجددا تکرار نشود و یا اینکه از بروز آن به صورت کلی جلوگیری کند. به همین جهت بهتر است که در سایت دکتر با من، از پزشکان متخصص زنان زایمان نوبت گرفته و تحت درمان و مراقبت پزشکی قرار بگیرید.

نشانه ها و علائم سقط جنین چیست؟

​

نشانه ها و علائم سقط جنین

علائم سقط جنین در هر مادری متفاوت است و گاهی برخی از آنها شدتِ فراوانی دارد و برخی دیگر نیز بسیار خفیف بوده اند. به همین جهت پزشک متخصص بایستی تمام این موارد را بررسی نماید تا به نتیجه درست و دقیقی برسد. در واقع سقط جنین علائم بسیاری دارد، که ما در این جا مهمترین آن ها را برای شما بررسی خواهیم کرد. اما بهتر است فرد در زمان مطلع شدن از این جریان، فورا به پزشک متخصص مراجعه کرده و بعد از انجام آزمایش های گوناگون و سونوگرافی های تخصصی، تحت درمان قرار گیرد.

اما این موضوع را بدانید که ممکن است در هفته های اول دچار این حادثه شوید و خودتان نیز خبردار نشوید اما به محض مطلع شدن اقدامات لازم را انجام دهید.

علائم شایع در سقط جنین 

• لکه بینی بسیار زیاد
• خونریزی شدید واژینال
• بیرون رفتن مایعات مختلف از واژن به صورت غیرطبیعی
• دل درد بسیار زیاد در لگن و شکم شخص بیمار
• کمردرد نسبتا ضعیف تا شدید آن

در صورتی که باردار هستید و این علائم را تجربه می کنید بهتر است که به یک پزشک متخصص مراجعه کنید و او را از وجود این گونه علائم مطلع سازید، توجه داشته باشید که ممکن است باردار نبوده اما این علائم را مشاهده کنید.

چه عواملی موجب سقط جنین خواهد شد؟

سن مادر

اینکه شما در چه سنی باردار می شوید بسیار مهم است به این جهت که اکثرا سقط جنین در سنین بالا برای فرد رخ می دهد. در واقع بدین معنی است که هر چه سن افزایش یابد، خطر سقط جنین نیز بیشتر می شود. پس بهتر است که در زمان بارداری به این سن توجه نمایید.

پیشینه سقط قبلی در مادر

افرادی که دارای سابقه ی سقط جنین هستند، احتمال اینکه در آینده برای آن ها این موضوع تکرار شود بسیار زیاد است به همین جهت، چنانچه در گذشته جنین شما سقط شده است، بهتر است برای بارداری بعدی، حتما تحت نظر یک پزشک معالج باشید که ما در دکتر با من لیست کامل متخصصین زنان و زایمان را قرار داده ایم.

رشد غیر طبیعی جنین

زمانی که این حالت پیش می آید، جنین شما به صورت خود به خودی سقط خواهد شد و یا اینکه به دلیل رشد غیر طبیعی جنین، پزشک دستور سقط را فورا خواهد داد.

علل ژنتیکی

این عامل به صورت مستقیم بر کروموزوم های جنین تاثیر می گذارد و موجب خواهد شد که به دلیل عوامل ارثیِ رشد، جنین از هر نظر دارای سلامت جسمانی نباشد. در این حال مادر اجازه ی سقط جنین را خواهد داشت و یا حتی جنین نیز در برخی از مواقع، خود به خودی سقط خواهد شد.

بیماری های عفونی و مزمن

یکسری از بیماری ها مانند تب مالت، عفونت های مراقبتی و امثال اینگونه از بیماری ها، ممکن است به سقط جنین منجر شود و در برخی از حالات نیز این احتمال وجود دارد که دکتر چاره ایی جز سقط آن نداشته باشد. یکسری از بیماری ها نیز آنچنان مزمن و حاد بوده که ادامه ماه های بارداری به ضرر مادر است و خطر مرگ او را به دنبال دارد مانند: سرطان، سل و … که بیماری های شدیدی هستند.

مصرف داروهای خاص و مشروبات الکلی

مادر باردار به هیچ عنوان نباید سرخود، دارو مصرف کند. چرا که سلامت جنین مادر را به خاطر می اندازد و ممکن است که سقط رخ دهد. علاوه بر آن مصرف مشروبات الکلی و دخانیات ممنوع می باشد و بهتر است که از استفاده از  آن به طور جدی پرهیز شود.

پایین بودن سطح ایمنی بدن

سطح ایمنی بایستی که در بدن مادر کاملا تقویت شود. تا بتواند به خوبی از جنین خود مراقبت کند. پس در نتیجه می توان گفت که استفاده از مکمل های درمانی می تواند، جلوی بسیاری از وقایع مانند سقط جنین را بگیرد.

مشکلات رحمی

زمانی که تصمیم به بارداری می گیرید، بهتر است قبل از آن با پزشک خود مشورت نمایید و آزمایش های زیادی را انجام دهید، چرا که در صورت مبتلا شدن به بیماری های مختلف مانند فیبروم، پزشک اجازه ی باردار شدن به شما را نخواهد داد.

اضافه وزن در مادر

خیلی اوقات زمانی که وزن مادر بالاتر می رود، بارداری برای او سخت می شود و حتی ممکن است که به سقط جنین منتهی  شود به همین جهت داشتن یک وزن ایده آل علاوه بر اینکه به حفظ سلامت شما کمک خواهد کرد، موجب می شود که نوزادی سالم به دنیا بیاورید.

مشکلات در اسپرم آقایان

بسیاری از اوقات علت سقط جنین مادر نبوده و می تواند مشکل از اسپرم آقایان باشد، در واقع مصرف یک سری داروها و یا عوامل محیطی ممکن است اختلالات زیادی در مادر ایجاد کند.

 چه مواردی برای سقط جنین ضرر ندارد؟

​

فعالیت های مناسب زمان بارداری

1. فعالیت های ورزشی آرام مانند: پیاده روی و یوگا نه تنها موجب سقط نمی شود، بلکه از وقوع این اتفاق نیز جلوگیری می کند.
2. رابطه جنسی ملایم، ضرری به جنین نخواهد رساند اما رابطه جنسی پرخطر، بسیار خطرناک است.
3. کار کردن معمولی ضرری برای مادر و جنین ندارد. مگر اینکه در معرض خطر اشعه و آسیب قرار بگیرید به همین جهت بهتر است که از پزشکان سایت دکتر با من مشورت بگیرید و سپس به فعالیت خود ادامه دهید.

رایج ترین روش های سقط جنین کدام هستند؟

زمانی که شخص به درد دچار می شود، ممکن است توانایی صبر و تحمل آن را نداشته باشد به همین جهت سریعا دستور سقط آن به تخلیه و کورتاژ را می دهد. اما گاهی مادر در حالتی است که می تواند آن درد را تحمل کند و یا اینکه پزشک سقط دارویی را برای او ترجیح می دهد.

به همین جهت می توان گفت که با رخ دادن این موضوع و با توجه به وضعیت مادر و همچنین نظر پزشک، این تصمیم گرفته می شود.

به طور کلی روش های سقط جنین به شرح زیر است:

• آسپیراسیون خلاء
• اتساع و تخلیه
• سقط دارویی

در نتیجه هرگز تصمیم سرخود و بدون مشورت با پزشک را نگیرید و حتما تحت نظر او سقط جنین انجام دهید.

مفهوم سقط جنین ناقص چیست؟ و چه علائمی دارد؟

سقط ناقص به معنی عدم سقط جنین در مادر نیست بلکه بدین مفهوم است که سقط اتفاق افتاده اما کامل نیست. در واقع باقی مانده جنین هنوز در رحم مادر است و با توجه انواع روش های سقط که در بالا گفته شد، این کار صورت می گیرد و مابقی آن را از رحم مادر جدا می کنند.

همچنین مهمترین نشانه های سقط ناقص شامل موارد زیر است:

• خونریزی بسیار شدید در مادر
• خونریزی که روز به روز بیشتر می شود.
• خونریزی شدیدی که بیش از دو هفته طول بکشد.
• درد در ناحیه لگن و رحم که عادی نباشد.
• تب بسیار بالا در مادر

البته توجه داشته باشید که علائم بالا ممکن است نشانه ی سقط جنین ناقص نباشد و شخص بایستی حتما به پزشک معالج خود مراجعه کند تا وی بعد از بررسی های تازه به نتیجه درستی برسد.

شایع ترین عارضه ی سقط جنین چیست؟

​

عوارض سقط جنین

سقط جنین عوارض روحی و جسمی بسیاری به دنبال دارد، که ممکن است حتی مادر تا بعدها نیز دچار آن باشد. اما اگر در صورت بروز این اتفاق سریعا تحت درمان قرار بگیرد، دیگر جای نگرانی نبوده و می توان گفت که می شود از بسیاری از عوارض آن در آینده جلوگیری کرد.

یکی از شایع ترین عارضه ی این بیماری عفونت رحمی است که به آن سپتیک نیز می گویند.

علائم و نشانه های این عفونت موارد زیر است:

• تب و لرز شدید
• حساسیت در زیر شکم
• ترشحات بد بو در واژن، به نحوی که قابل تحمل نباشد.

در آخر نیز پیشنهاد ما به شما این است که قبل از بارداری و در حین آن، تحت نظر پزشک متخصص زنان و زایمان قرار بگیرید و حتما در صورت بروز مشکلات بالا به او مراجعه کنید چرا که همواره درمان به موقع از بروز بیماری های دیگر می کاهد. ما لیست کامل پزشکان زنان و زایمان را در سایت دکتر با من قرار داده ایم تا شما بتوانید پزشک مربوطه را به راحتی پیدا کنید و نوبت بگیرید.

آبسه، تجمع چرک در زیر پوست یا درون بدن است، یعنی توده ای دردناک و پر از چرک است که اغلب در اثر عفونت باکتریایی به وجود می آید. این مشکل اغلب به علت عفونت یا گیر کردن یک جسم خارجی در بدن به ایجاد می شود.

در هنگام مقابله بدن با عفونت یا در هنگام تلاش بدن برای از بین بردن جسم خارجی گیر افتاده در بدن، پر شدن بافت های آسیب دیده توسط گلبول های سفید خون انجام می شود و مایع به دست آمده که چرک نامیده می شود، در ناحیه مورد نظر ایجاد می شود.

چرک دارای گلبول های سفید مرده و زنده، باکتری های زنده و مرده، بقایای سلول ها و بافت هایی است که عفونت یا پاسخ ایمنی بدن منجر به کشته یا زخمی شدن آنها شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره، با این مقاله همراه شوید و آن را تا انتها مطالعه کنید.

انواع مختلف این عارضه

احتمال بروز آبسه در سراسر بدن وجود دارد؛ ممکن است قابل مشاهده باشند یا به علت وجود داشتن در داخل بدن به آنها بی توجهی شود و زمینه ساز عوارض جدی مانند آسیب به اندام ها شوند. رایج ترین انواع آن شامل موارد زیر است.

پوستی

​

آبسه پوستی

در نتیجه عفونت هایی رخ می دهد که منجر به تجمع چرک در پوست می شوند. این نوع از آبسه عفونت های ناشی از باکتری (به طور معمول استافیلوکوک)، جوش ها، زخم ها، جراحات جزئی که عفونی می شوند و عفونت های فولیکول مو (فولیکولیت) را در بر می گیرد. ایجاد آبسه های پوستی در هر جایی از بدن امکان پذیر است.

دندانی

​

آبسه دندانی

احتمال دارد در مرکز دندان (پالپ) به وجود آید و به ریشه یا ساختارهای استخوانی نگهدارنده دندان گسترش پیدا کند. در صورتی که باکتری ها از طریق سوراخی مانند حفره پوسیدگی دندان وارد شوند یا از راه شکستگی، ترک خوردگی یا بریدگی دندان ورود پیدا کنند، احتمال عفونی شدن دندان وجود خواهد داشت.

سایر انواع آن که کمتر رایج هستند، شامل موارد زیر می شوند.

شکمی

​

آبسه شکمی

ممکن است در نزدیکی یا داخل اندام های شکمی مانند پانکراس، کبد یا کلیه ها قرار داشته باشد. علل آبسه شکمی مواردی مانند پارگی اندام ها (مانند آپاندیس یا تخمدان)، عفونت ها و بیماری التهابی روده است.
کبد آمیبی

نوعی ناشی از آمیبیاز به عنوان یک عفونت روده ای که احتمال سرایت آن به کبد وجود دارد. انتامبا هیستولیتیکا به عنوان عفونت ناشی از انگل روده ای که ممکن است از طریق غذا و آب آلوده به مدفوع دارای انگل پخش شود. آمیبیازیس در جمعیت ‌های شلوغ که رعایت بهداشت نامناسب است، بیشتر شایع خواهد بود.

آنورکتال

​

آبسه آنورکتال

محل پیدایش آن در داخل یا نزدیک مقعد یا راست روده است و ایجاد آن اغلب در نتیجه بیماری های مقاربتی، مسدود شدن غدد، عفونت شقاق مقعد یا ضربه به ناحیه مورد نظر خواهد بود.

بارتولین (یا کیست)

​

آبسه بارتولین یا کیست

ممکن است در غدد بارتولین موجود در هر طرف دهانه واژن به وجود آید. احتمال مسدود شدن مجرای غده وجود دارد و می تواند مایع را طی مدت زمانی جمع کند و به صورت بالقوه سبب عفونت و تشکیل بارتولین شود.

مغزی

​

آبسه مغزی

اغلب در نتیجه یک عفونت باکتریایی یا قارچی در قسمتی از مغز رخ می دهد. فشار ایجاد شده توسط آن می تواند مشکلات مغزی جدی مانند تشنج، مشکلات زبانی و از دست دادن عملکرد عضلانی را ایجاد کند. این عارضه به عنوان یک مورد اورژانس پزشکی، نیازمند درمان فوری است.

اپیدورال

​

آبسه اپیدورال

این عارضه را می توان اتفاقی نادر مطرح کرد که در نتیجه عفونت ناحیه بین مننژها (غشاهای پوشش دهنده مغز و نخاع) و استخوان های جمجمه یا ستون فقرات رخ می دهد و اگر درون جمجمه باشد، تشکیل اپیدورال درون جمجمه اتفاق می افتد. اگر داخل ستون فقرات باشد، اپیدورال نخاعی است که می توان آن را شایع ترین نوع اپیدورال معرفی کرد.

پری لوزه

​

آبسه پری لوزه

عفونت لوزه ها، عارضه بالقوه ای است که زندگی لوزه ها را تهدید می کند. اغلب چنین عفونت هایی به وسیله باکتری های گروه A استرپتوکوک بتا همولیتیک به وجود می آیند؛ همان باکتری که منجر به گلودرد استرپتوکوکی می شود. پری لوزه به علت مصرف آنتی بیوتیک ها به منظور درمان سریع و اثرگذار لوزه، به ندرت مشاهده می شود.

پیوژنیک کبد

​

آبسه پیوژنیک کبد

محل ایجاد آن در ناحیه ای روی کبد است که تولید چرک را انجام می دهد. بسیاری از انواع عفونت های شکمی، عفونت لوله های تخلیه کننده صفرا یا ضربه به کبد می توانند زمینه ساز بروز آن باشند.

نخاع

​

آبسه نخاع

ناشی از عفونت در داخل ستون فقرات بوده و بسیار نادر است. در هنگام رخ دادن، اغلب یک عارضه اپیدورال به شمار می آید.

علل به وجود آمدن این عارضه

احتمال بروز آن در هر نقطه از بدن وجود دارد. انواع آن شامل موارد زیر می شود:

• پوستی: که محل ایجاد آن در زیر پوست است.
• داخلی: که محل ایجاد آن داخل بدن، درون یک اندام یا در فضاهای میان اندام ها است.

اغلب آبسه پوستی به شکل یک توده متورم و پر از چرک در زیر سطح پوست ایجاد می شود. همچنین احتمال بروز علائم دیگری مانند عفونت درجه حرارت بالا و لرز نیز وجود خواهد داشت.

تشخیص این عارضه درون بدن دشوارتر است، اما علائم آن شامل موارد زیر خواهد بود:

• درد در ناحیه آسیب دیده
• احساس ناخوشی بیمار
• دمای بالا

علل ایجاد

اغلب عفونت باکتریایی منجر به تشکیل این توده می شود. با ورود باکتری ها به بدن، سیستم ایمنی بدن به مقابله با عامل خارجی می پردازد و به این منظور از گلبول های سفید خون کمک می گیرد تا این گلبول ها به نواحی آسیب دیده برسند.

با حمله گلبول های سفید خون به باکتری، برخی بافت های نزدیک از بین می روند و حفره ای به وجود می آورند که بعد از پر شدن با چرک منجر به تشکیل این عارضه می شوند. چرک ترکیبی از بافت مرده، باکتری ها و گلبول های سفید خون است.

آبسه های داخلی معمولا به عنوان یکی از عوارض مشکلاتی که در بدن وجود دارند، در نواحی دیگر بدن به وجود می آیند. عفونت را هم باید یکی از مشکلات در نظر گرفت. به عنوان مثال با ترکیدن آپاندیس در نتیجه آپاندیسیت و پخش باکتری ها در داخل شکم، ایجاد می گردد.

اغلب عفونت باکتری های استافیلوکوکی منجر به تشکیل این عارضه ها می شوند؛ با ادامه عفونت و تولید چرک، امکان بزرگ تر و دردناک تر شدن این توده وجود خواهد داشت.

برخی از انواع باکتری های استافیلوکوکی قابلیت تولید سمی به نام لنکوسیدین را دارند که گلبول های سفید خون را از بین می برند. این شرایط سبب ایجاد سلول های بیشتری توسط بدن می شود تا با عفونت مقابله کرده و عفونت های مکرر پوستی ایجاد کنند. در موارد نادری، ایجاد این عارضه پوستی توسط ویروس، قارچ یا انگل امکان پذیر است.

علل آبسه های پوستی شامل چه مواردی است؟

امکان دارد با رسیدن باکتری ها به سطح پوست، ایجاد شود. احتمال بروز این مشکل در هر نقطه ای از بدن وجود خواهد داشت؛ اگرچه آبسه های پوستی اغلب در مواردی نواحی هستند که عبارتند از:

• زیر بغل
• تنه
• دست و پا
• باسن
• دستگاه تناسلی

اگر فرد، زخمی جزئی مانند بریدگی یا چربی کوچک روی پوست داشته باشد یا مسدود شدن غده چربی یا غدد عرق در پوست رخ دهد؛ باکتری ها می توانند با ورود به پوست، آن را ایجاد کنند.

علل آبسه های داخلی چیست؟

توده هایی که درون شکم ایجاد می شوند، بر اثر عفونت در بافت های عمیق تر موجود در بدن به وجود می آیند. موارد زیر می توانند زمینه ساز بروز این مشکل باشند:

• یک آسیب
• گسترش عفونت از ناحیه مجاور
• جراحی شکم

برای گسترش عفونت به داخل شکم، راه های زیادی وجود دارد که منجر به تشکیل این توده خواهد شد. برای مثال بعد از عفونت باکتریایی در ریه ها (مانند ذات الریه) تشکیل آبسه ریه ممکن خواهد بود و آپاندیسیت نیز قابلیت پخش کردن باکتری های درون شکم را دارد.

عوامل زمینه ساز این عارضه چیست؟

مواردی که افزایش دهنده احتمال ایجاد این مشکل هستند، می توانند موارد زیر را در بر بگیرند:

• داشتن سیستم ایمنی ضعیف: ممکن است علت این مشکل، بیماری هایی مانند ایدز یا درمان هایی مانند شیمی درمانی باشد.
• ابتلا به دیابت
• ابتلا به یک بیماری التهابی زمینه ای

درمان آبسه

​

درمان آبسه

ممکن است تخلیه آبسه کوچک پوستی به طور طبیعی رخ دهد یا کوچک شدن و خشک شدن آن به آسانی ممکن باشد و نیازمند هیچ درمانی برای از بین رفتن نباشد.

ممکن است توده های بزرگ تر نیازمند درمان با آنتی بیوتیک ها باشند تا عفونت از بین برود و احتمال دارد که چرک احتیاج به تخلیه شدن داشته باشد. به این منظور، سوزن در پوست قرار داده می شود یا یک برش کوچک در پوست روی این توده ایجاد می شود.

دکتر با من می تواند خدمات پزشکی (مشاوره پزشکی و عرضه محصولات پزشکی) مورد نیاز متقاضیان را به آنها ارائه دهد. به عبارت بهتر این مجموعه می تواند برقراری ارتباط میان پزشکان و مراجعه کنندگان را ساده تر کند. این مجموعه مواردی مانند مشخصات و نحوه دسترسی به هر پزشک را به مراجعه کنندگان ارائه می دهد.

جلوگیری از آبسه پوستی چگونه ممکن است؟

ورود باکتری به زخم، ریشه مو یا مسدود شدن چربی یا غده عرق علت ایجاد اکثر آبسه های پوستی است. اطمینان از تمیز و سالم و عاری از باکتری بودن پوست می تواند موجب کاهش پیدا کردن خطر ایجاد توده های دردناک پوستی شود.

انجام برخی از اقدامات می تواند باعث کاهش خطر انتشار باکتری ها شود که عبارتند از:

• شستشوی مرتب دست ها
• استفاده از حوله های مجزا و خودداری از استفاده از وان
• تشویق اعضای خانه به شستشوی دست ها به صورت مرتب
• منتظر ماندن برای درمان و بهبودی توده پوست به صورت کامل قبل از استفاده از هر گونه تجهیزات بدنسازی، وسیله های عمومی و سونا یا استخر.
• خودداری از فشار دادن این توده؛ زیرا این کار می تواند به راحتی سبب انتقال یافتن باکتری ها به نواحی دیگر شود. در صورت استفاده از دستمال برای پاک کردن چرک خارج شده از توده، دستمال باید بلافاصله دور ریخته شود تا مانع از انتشار میکروب ها شود. بعد از دور انداختن دستمال ها، شستشوی دست ها باید به خوبی انجام شود.
• هنگام اصلاح صورت، ناحیه زیربغل، پاها یا ناحیه بیکینی باید مراقب بریده شدن پوست باشید. از استفاده از تیغ یا مسواک به صورت مشترک خودداری کنید.

همچنین کاهش خطر آبسه های پوستی با موارد زیر ممکن است:

• حفظ رژیم غذایی متعادل و سالم
• ترک سیگار
• کاهش وزن در صورت چاقی یا اضافه وزن

زمان مراجعه به پزشک و بهترین دکتر متخصص پوست

در صورت مشکوک بودن به داشتن این توده، مراجعه به پزشک الزامی است. پزشک می تواند با بررسی و تایید آن، فرد را به بیمارستان ارجاع دهد. چندین آزمایش برای تشخیص تجویز داده می شود که به محل قرارگیری توده بستگی دارد.

دکتر با من اقدام به جمع آوری مجموعه ای از بهترین پزشکان و متخصصان در کنار هم کرده است تا افراد از مواردی مانند موقعیت مکانی، شماره تلفن تماس، نحوه دسترسی، مشخصات و دیگر موارد مرتبط با هر پزشک آگاه شوند و با توجه به آن پزشک مورد نظر خود را انتخاب کنند.

کلام آخر

این مقاله به موضوع آبسه پرداخته است و مخاطب آن افرادی هستند که دکتر متخصص مشهور در تهران و سایر شهرها را جستجو می کنند و در جستجوی سایت دکتر متخصص پوست هستند. در این مقاله علاوه بر کسب اطلاعات مفیدی درباره این بیماری، می توانید به سایت دکتر با من که پیشنهاد کردیم، مراجعه کنید و خدمات یا پزشک مورد نیاز خود را به راحتی بیابید.